Перайсьці да зьместу

Валеры Вакульчык

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі


Валеры Вакульчык
Валеры Вакульчык
Кіраўнік Апарату Савету міністраў Беларусі
22 траўня 2025 — цяперашні час
Прэзыдэнт Аляксандар Лукашэнка
Прэм’ер-міністар Аляксандар Турчын
Папярэднік Канстанцін Бурак
Дзяржаўны сакратар Савету бясьпекі Беларусі
3 верасьня 2020 — 29 кастрычніка 2020
Прэм’ер-міністар Раман Галоўчанка
Папярэднік Андрэй Раўкоў
Старшыня Камітэту дзяржаўнай бясьпекі Беларусі
16 лістапада 2012 — 3 верасьня 2020
Прэм’ер-міністар Міхаіл Мясьніковіч
Папярэднік Вадзім Зайцаў
Наступнік Іван Церцель
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся19 чэрвеня 1964 (60 гадоў)
вёска Радастава, Дарагічынскі раён, Берасьцейская вобласьць, Беларуская ССР, СССР
АдукацыяХаркаўская вышэйшая танкавая камандная вучэльня (1985), Вышэйшыя курсы ваеннай контарвыведкі КДБ СССР (1991), Акадэмія кіраваньня пры прэзыдэнце Беларусі (2011)
Бацька Павал Вакульчык
Узнагароды
Ордэн Айчыны 3 ступені (Беларусь)
Ордэн Айчыны 3 ступені (Беларусь)

Вале́ры Па́ўлавіч Ваку́льчык (нар. 1964, Радастава, Дарагічынскі раён, Берасьцейская вобласьць, цяпер Беларусь) — беларускі вайсковы й дзяржаўны дзяяч.

Кіраўнік Апарату Савета міністраў Беларусі (ад 22 траўня 2025 году)[1]. Памочнік Аляксандра Лукашэнкі па Берасьцейскай вобласьці (2020—2025).

Нарадзіўся ў вёсцы Радастава (Дарагічынскі раён, Берасьцейская вобласьць), дзе яго бацька Павал быў старшынёю калгасу[2].

У 1985 годзе скончыў Харкаўскую гвардзейскую вышэйшую танкавую камандную вучэльню (Украінская ССР). У 1985—1991 гадах праходзіў вайсковую службу ва Ўзброеных сілах СССР. Скончыў Вышэйшыя курсы ваеннай контарвыведкі КДБ СССР. У 1991—2008 — у Камітэце дзяржаўнай бясьпекі Беларусі. З 2008 году быў начальнікам Апэратыўна-аналітычнага цэнтру пры прэзыдэнце Беларусі. У 2011 годзе скончыў Акадэмію кіраваньня пры прэзыдэнце Беларусі. З кастрычніка 2011 году — старшыня Сьледчага камітэту Беларусі.

16 лістапада 2012 году прызначаны кіраўніком КДБ Беларусі[3]. 12 студзеня 2014 году ўзнагароджаны Ордэн Айчыны 3-й ступені «за ўзорнае выкананьне вайсовага абавязку, службовых абавязкаў, высокі прафэсіяналізм і ўмацаваньне абараназдольнасьці дзяржавы»[4]. 3 верасьня 2020 прызначаны дзяржаўным сакратаром Савету бясьпекі Беларусі. 29 кастрычніка пераведзены на пасаду памочніка Лукашэнкі па Берасьцейскай вобласьці[5].

Міжнародныя санкцыя

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

31 жніўня 2020 году Вакульчык быў уключаны ў сьпіс асобаў, на якіх накладзена бестэрміновая забарона на ўезд у Латвію, пяцігадовая забарона на ўезд у Эстонію і забарона на ўезд у Летуву ў сувязі з тым, што «сваімі дзеяньнямі ён арганізаваў і падтрымаў фальсыфікацыю прэзідэнцкіх выбараў 9 жніўня і наступнае гвалтоўнае задушэньне мірных пратэстаў»[6].

2 кастрычніка 2020 году было аб’яўлена, што Вакульчык трапіў у Чорны сьпіс Эўразьвязу[7]. Акрамя таго, Вакульчыка ў свае санкцыйныя сьпісы ўключылі Вялікабрытанія[8][9], Канада[10], Швайцарыя[11][12]. 20 лістапада да кастрычніцкага пакету санкцый ЭЗ далучыліся Альбанія, Ісьляндыя, Ліхтэнштайн, Нарвэгія, Паўночная Македонія, Чарнагорыя і Украіна[13].

  1. ^ Валеры Вакульчык прызначаны кіраўніком Апарату Савета міністраў // Беларускае тэлеграфнае агенцтва, 22 траўня 2025 г. Праверана 22 траўня 2025 г.
  2. ^ Зьміцер Панкавец (16 лістапада 2012) Валеры Вакульчык — зямляк Натальлі Радзінай. Наша НіваПраверана 19 лістапада 2012 г.
  3. ^ Лукашэнка прызначыў Вакульчыка ў КДБ, а Латушку — у Францыю (недаступная спасылка)
  4. ^ Майстэрства быць шчасьлівым // Зьвязда : газэта. — 14 студзеня 2014. — № 5 (27615). — С. 1, 2. — ISSN 1990-763x.
  5. ^ У Вакульчыка новая пасада. Былы старшыня КДБ стаў памочнікам Лукашэнкі па Берасьцейшчыне // Радыё «Свабода», 29 кастрычніка 2020 г.
  6. ^ Латвія, Літва і Эстонія ўключылі Лукашэнку і яшчэ 29 чыноўнікаў ў спіс пэрсон нон-грата. Поўны сьпіс. Радыё Свабода (2020-08-31). Праверана 2021-09-18 г.
  7. ^ 40 беларускіх чыноўнікаў, якія трапілі пад санкцыі Эўразьвязу. Сьпіс. Радыё Свабода (2020-10-02). Праверана 2021-09-13 г.
  8. ^ CONSOLIDATED LIST OF FINANCIAL SANCTIONS TARGETS IN THE UK (анг.). Office of Financial Sanctions Implementation HM Treasury (2021-06-25).
  9. ^ UK sanctions Belarus leader Lukashenko (анг.). ReutersПраверана 2021-07-24 г. Архіўная копія ад 2021-07-24 г.
  10. ^ Consolidated Canadian Autonomous Sanctions List (анг.). Міністэрства міжнародных справаў Канады(en) (2015-10-19). Праверана 2021-06-29 г.
  11. ^ Switzerland joins EU in sanctions against top Belarus officials (анг.). Swissinfo (2020-10-13). Праверана 2021-09-13 г.
  12. ^ SECO: Ordinance on measures against Belarus (анг.). Staatssekretariat für Wirtschaft (2020-10-13). Праверана 2020-09-13 г.
  13. ^ Declaration by the High Representative on behalf of the EU on the alignment of certain third countries concerning restrictive measures against Belarus (анг.). Рада Эўрапейскага зьвязу (2020-11-20). Праверана 2021-09-13 г.