Валеры Вакульчык

	Валеры Вакульчык
Дзяржаўны сакратар Савету бясьпекі
	3 верасьня 2020 — 29 кастрычніка 2020
Прэзыдэнт:	Аляксандар Лукашэнка
Прэм’ер-міністар:	Раман Галоўчанка
Папярэднік:	Андрэй Раўкоў
Старшыня КДБ РБ
	16 лістапада 2012 — 3 верасьня 2020
Прэзыдэнт:	Аляксандар Лукашэнка
Прэм’ер-міністар:	Міхаіл Мясьніковіч
Папярэднік:	Вадзім Зайцаў
Наступнік:	Іван Тэртэль
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся:	19 чэрвеня 1964 (57 гадоў); вёска Радастава, Дарагічынскі раён, Берасьцейская вобласьць, Беларуская ССР, СССР
Бацька:	Павал Вакульчык
Адукацыя:	Харкаўская гвардзейская вышэйшая танкавая камандная вучэльня[d]; Вышэйшыя курсы вайсковай контравыведкі КДБ СССР[d]; Акадэмія кіраваньня пры прэзыдэнце Рэспублікі Беларусь (2011);
Узнагароды:

Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Вакульчык (неадназначнасьць).

Вале́ры Па́ўлавіч Ваку́льчык (нар. 19 чэрвеня 1964 году, Берасьцейская вобласьць) — беларускі вайсковы й дзяржаўны дзяяч, памочнік Аляксандра Лукашэнкі па Берасьцейскай вобласьці з 2020 году.

Біяграфія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Нарадзіўся ў вёсцы Радастава (Дарагічынскі раён, Берасьцейская вобласьць), дзе яго бацька Павал быў старшынёю калгасу^[1].

Скончыў Харкаўскую гвардзейскую вышэйшую танкавую камандную вучэльню, Вышэйшыя курсы ваеннай контрвыведкі КДБ СССР, Акадэмію кіраваньня пры прэзыдэнце Рэспублікі Беларусь. У 1985—1991 гадах праходзіў вайсковую службу ва ўзброеных сілах, у 1991—2008 — у органах дзяржаўнай бясьпекі. З 2008 году быў начальнікам апэратыўна-аналітычнага цэнтру пры прэзыдэнце, з кастрычніка 2011 году — старшыня Сьледчага камітэту.

16 лістапада 2012 году прызначаны кіраўніком КДБ РБ^[2]. 3 верасьня 2020 прызначаны дзяржаўным сакратаром Савету бясьпекі. 29 кастрычніка пераведзены на пасаду памочніка Лукашэнкі па Берасьцейскай вобласьці^[3]. 12 студзеня 2014 году ўзнагароджаны Ордэн Айчыны 3-й ступені «за ўзорнае выкананьне вайсовага абавязку, службовых абавязкаў, высокі прафэсіяналізм і ўмацаваньне абараназдольнасьці дзяржавы»^[4].

Міжнародныя санкцыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

31 жніўня 2020 года Вакульчык быў уключаны ў спіс асобаў, на якіх накладзена бестэрміновая забарона на ўезд у Латвію, пяцігадовая забарона на ўезд у Эстонію і забарона на ўезд у Летуву ў сувязі з тым, што «сваімі дзеяньнямі ён арганізаваў і падтрымаў фальсыфікацыю прэзідэнцкіх выбараў 9 жніўня і наступнае гвалтоўнае задушэньне мірных пратэстаў»^[5].

2 кастрычніка 2020 году было аб’яўлена, што Вакульчык трапіў у Чорны сьпіс Эўразьвязу^[6]. Акрамя таго, Вакульчыка ў свае санкцыйныя сьпісы ўключылі Вялікабрытанія^[7]^[8], Канада^[9], Швайцарыя^[10]^[11]. 20 лістапада да кастрычніцкага пакету санкцый ЭЗ далучыліся Альбанія, Ісьляндыя, Ліхтэнштайн, Нарвэгія, Паўночная Македонія, Чарнагорыя і Украіна^[12].

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

^ Зьміцер Панкавец (16 лістапада 2012) Валеры Вакульчык — зямляк Натальлі Радзінай. Наша Ніва. Праверана 19 лістапада 2012 г.
^ Лукашэнка прызначыў Вакульчыка ў КДБ, а Латушку — у Францыю
^ У Вакульчыка новая пасада. Былы старшыня КДБ стаў памочнікам Лукашэнкі па Берасьцейшчыне // Радыё «Свабода», 29 кастрычніка 2020 г.
^ Майстэрства быць шчасьлівым // Зьвязда : газэта. — 14 студзеня 2014. — № 5 (27615). — С. 1, 2. — ISSN 1990-763x.
^ Латвія, Літва і Эстонія ўключылі Лукашэнку і яшчэ 29 чыноўнікаў ў спіс пэрсон нон-грата. Поўны сьпіс. Радыё Свабода (2020-08-31). Праверана 2021-09-18 г.
^ 40 беларускіх чыноўнікаў, якія трапілі пад санкцыі Эўразьвязу. Сьпіс. Радыё Свабода (2020-10-02). Праверана 2021-09-13 г.
^ CONSOLIDATED LIST OF FINANCIAL SANCTIONS TARGETS IN THE UK^(анг.). Office of Financial Sanctions Implementation HM Treasury (2021-06-25).
^ UK sanctions Belarus leader Lukashenko^(анг.). Reuters. Праверана 2021-07-24 г. Архіўная копія ад 2021-07-24 г.
^ Consolidated Canadian Autonomous Sanctions List^(анг.). Міністэрства міжнародных справаў Канады(en) (2015-10-19). Праверана 2021-06-29 г.
^ Switzerland joins EU in sanctions against top Belarus officials^(анг.). Swissinfo (2020-10-13). Праверана 2021-09-13 г.
^ SECO: Ordinance on measures against Belarus^(анг.). Staatssekretariat für Wirtschaft (2020-10-13). Праверана 2020-09-13 г.
^ Declaration by the High Representative on behalf of the EU on the alignment of certain third countries concerning restrictive measures against Belarus^(анг.). Рада Эўрапейскага зьвязу (2020-11-20). Праверана 2021-09-13 г.

[1] Зьміцер Панкавец (16 лістапада 2012) Валеры Вакульчык — зямляк Натальлі Радзінай. Наша Ніва. Праверана 19 лістапада 2012 г.

[2] Лукашэнка прызначыў Вакульчыка ў КДБ, а Латушку — у Францыю

[3] У Вакульчыка новая пасада. Былы старшыня КДБ стаў памочнікам Лукашэнкі па Берасьцейшчыне // Радыё «Свабода», 29 кастрычніка 2020 г.

[4] Майстэрства быць шчасьлівым // Зьвязда : газэта. — 14 студзеня 2014. — № 5 (27615). — С. 1, 2. — ISSN 1990-763x.

[5] Латвія, Літва і Эстонія ўключылі Лукашэнку і яшчэ 29 чыноўнікаў ў спіс пэрсон нон-грата. Поўны сьпіс. Радыё Свабода (2020-08-31). Праверана 2021-09-18 г.

[6] 40 беларускіх чыноўнікаў, якія трапілі пад санкцыі Эўразьвязу. Сьпіс. Радыё Свабода (2020-10-02). Праверана 2021-09-13 г.

[7] CONSOLIDATED LIST OF FINANCIAL SANCTIONS TARGETS IN THE UK^(анг.). Office of Financial Sanctions Implementation HM Treasury (2021-06-25).

[8] UK sanctions Belarus leader Lukashenko^(анг.). Reuters. Праверана 2021-07-24 г. Архіўная копія ад 2021-07-24 г.

[9] Consolidated Canadian Autonomous Sanctions List^(анг.). Міністэрства міжнародных справаў Канады(en) (2015-10-19). Праверана 2021-06-29 г.

[10] Switzerland joins EU in sanctions against top Belarus officials^(анг.). Swissinfo (2020-10-13). Праверана 2021-09-13 г.

[11] SECO: Ordinance on measures against Belarus^(анг.). Staatssekretariat für Wirtschaft (2020-10-13). Праверана 2020-09-13 г.

[12] Declaration by the High Representative on behalf of the EU on the alignment of certain third countries concerning restrictive measures against Belarus^(анг.). Рада Эўрапейскага зьвязу (2020-11-20). Праверана 2021-09-13 г.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

Валеры Вакульчык

Біяграфія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Міжнародныя санкцыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Навігацыйнае мэню

Пошук