Пекалінскі заказьнік
Пекалінскі заказьнік | |
Плошча | 2128,9 га |
---|---|
Краіна | Беларусь |
Геаграфічныя каардынаты | 53° пн. ш. 28° у. д. / 53° пн. ш. 28° у. д.Каардынаты: 53° пн. ш. 28° у. д. / 53° пн. ш. 28° у. д. |
Месцазнаходжаньне | Смалявіцкі раён |
Утварэньне | 10 жніўня 2000 (24 гады таму) |
Пекалінскі заказьнік |
Пекалі́нскі заказьнік — рэспубліканскі біялягічны заказьнік Беларусі, які існаваў у 2000—2023 гадох у Смалявіцкім раёне Менскай вобласьці.
Утвораны для захаваньня лясоў з рэдкіх відамі жывёлаў і расьлінаў. Меў дробнаўзгорысты, градава-марэнны, узвышаны рэльеф з камамі. Хваёвыя лясы займалі 78 % земляў, бярозавыя — 13 % і яловыя — 8,5 %. Расьлінны сьвет налічваў 583 віды судзінкавых расьлінаў, у тым ліку занесеныя ў Чырвоную кнігу Беларусі: звычайны баранец, цёмна-чырвоны гайнік, пірамідальная гарлянка, зьмеегалоўнік Руйша, горны купальнік, кучаравая лілея, чарапіцавы шпажнік і даўгарогая ядрушка. Жывёльны сьвет улучаў 164 віды вусякоў і 85 відаў птушак, 20 відаў сысуноў, 7 відаў земнаводных і 4 віды паўзуноў. Сярод іх былі занесеныя ў Чырвоную кнігу віды вусякоў: рашэцісты і фіялетавы жужалі, каршачок і вялікая пераліўніца[1]. Заказьнік месьціўся ў ваколіцах Пекаліну на ўсход ад Нацыянальнага аэрапорту «Менск».
У ліпені 2016 году бура паклала 10 кв.км лесу, што складала 47 % плошчы заказьніка[2]. У выніку 20 сьнежня 2023 году Савет міністраў Беларусі ўхваліў Пастанову № 907, якой спыніў існаваньне заказьніка ў сувязі са стратай каштоўных прыродных комплексаў[3].
Глядзіце таксама
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ П.І. Лабанок. Пекалінскі // Беларуская энцыкляпэдыя ў 18 тамах / гал.рэд. Генадзь Пашкоў. — Менск: Беларуская энцыкляпэдыя імя Петруся Броўкі, 2001. — Т. 12. — С. 258. — 576 с. — 10 000 ас. — ISBN 985-11-0198-2
- ^ Уладзімер Каралёў. На тыдні па Беларусі прайшоўся сапраўдны ўраган // Белтэлерадыёкампанія, 17 ліпеня 2016 г. Праверана 3 студзеня 2024 г.
- ^ БелТА. У Беларусі пераўтвораны заказьнікі «Лунінскі», «Стронга», «Купалаўскі», «Карыценскі Мох» // Міністэрства прыродных рэсурсаў і аховы навакольнага асяродзьдзя Беларусі, 27 сьнежня 2023 г. Праверана 3 студзеня 2024 г.
Гэта — накід артыкула пра Беларусь. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |