Парнаграфія ў Гішпаніі
Парнаграфія ў Гішпаніі забароненая і караецца законам.
Мінулае
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]У гішпанскіх землях парнаграфія была даступная для невялікага кругу асоб. Порнавырабы тайна «па-ціху» прывозілі з-за мяжы, як правіла з Заходняе Эўропы, асабліва з Францыі. У XIX стагодзьдзі адносіны ў краіне былі свабоднымі і многія жанчыны карысталіся для задаволеньня свае похаці. Нават у Францыі плоцкую хваробу «Пранцы» звалі «Гішпанскаю хваробаю». Пасьля грамадзянскае вайны 1930-ых гадоў Гішпанія стала закрытаю краінаю, дзе ўрад стараўся прыдушыць свабоды простых людзей, у тым ліку, свабоднае перамяшчэньне асоб. Многія кінатэатры падпалі пад строгі нагляд дзяржаўных урадаў. Вынікам стала рэкае зьніжэньне прывозу порнавырабаў у краіну. Пасьля сьмерці начальніка краіны Ф. Франка пачалося аслабленьне дзяржаўнае ўлады й гэта паспрыяла павелічэньню прывозу порнавырабаў у Гішпанію.
Пачалі стварацца ўмовы адпачынку: корчмы, блудзілішча і кінатэатры. У іх насельнікі краіны маглі глядзець дзіва, у тым ліку і порна. Гішпанцы, якія мелі ўласныя кінакамэры і фотапараты, рабілі непрыстойныя здымкі насельнікаў. Потым іх вывозілі па-за Гішпанію ў Заходнюю Эўропу, ЗША, Вялікабрытанію, Японію і далей у іншыя краіны сьвету.
Порнавырабы сталі даступнымі для простага чалавека. У 1980-ыя гады ледзь усе рынкі краіны мелі месца продажаў відэа, дзе таксама можна было купіць порна. Сталі прадавацца порначасопісы самаробныя гішпанскія і замежныя, як правіла зь Францыі й ЗША.
Вытворчасьць
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Невядома час стварэньня першае гішпанскае порнастужкі. У Гішпаніі існуюць прызнаныя дзяржаваю вытворцы порна, але разам з тым вытворчасьць порна забаронае і караецца законам. Самаробнае порна ў Гішпаніі вырабляецца і распаўсюджваецца празь сеціва, або паміж людзьмі «з рук у рукі».
Рынак Гішпаніі мае ўсе віды порна:
Гішпанія мае свае фэсты для эратычнага кіно, якое зьяўляецца сапраўдным порна. Яно існуе ў Барсэлёне. Фэст самы стары ў Эўропе[1]. У 2005, 2006 і 2097 гадах фэст адведалі каля 50000 асоб[1][2][3]. Сярод порна рэжысэраў можна назваць Мануэля Эстэбу і яго дзіва «Злыя й голыя».
Мастацтва
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Карціны:
-
Адам, 1507, Альбрэхт Дурэр, Мадрыд
-
Эва, 1507, Альбрэхт Дурэр, Мадрыд
-
Афрадыта Кнідзкая, 350—330 гг. да н. э.
-
каля 1797—1800, Франсіска Гоя, Мадрыд