Коншалк
Коншалк — мужчынскае імя.
Паходжаньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Імя Коншалк зьмяшчае той жа фармант (-кон-), што і германскае імя Конрад, пашыранае сярод літоўскіх князёў і баяраў (Конрад Войдатавіч, Конрад Гудзігердавіч, Конрад Монтаўтавіч ды іншыя)[1]. Гэты ж фармант празь імя Контаўт зьвязвае Коншалка зь імём Вітаўт — літоўскай (беларускай) формай старажытнага германскага імя Вітольд (Witold, Witolt)[2]. Зь іншага боку, імя Коншалк зьмяшчае той жа фармант (-шалк-), што і германскае імя Готшалк[3]. Гэты ж фармант празь імя Скаламонт зьвязвае Коншалка зь імём Жыгімонт — літоўскай (беларускай) формай старажытнага пашыранага германскага (гоцкага) імя Sigimunt, якое трапіла ў хрысьціянскі іменаслоў[4].
Паводле менскага дасьледніка Алёхны Дайліды, які разьвівае германскую (перадусім усходнегерманскую) этымалёгію імёнаў літоўскіх князёў і баяраў, фармант -кон- (германскае імя Conald) паходзіць ад гоцкага koni- 'адважны', а фармант -скалк- (-шалк-) (германскія імёны Walscalch, Scaleman; гоцкія імёны Ascalc, Gudescalcus) — ад гоцкага skalks 'слуга'[5]. Такім парадкам, імя Коншалк азначае «слуга адвагі»[6].
Варыянт імя ў гістарычнай крыніцы: Jurgi Konschalk (15 траўня 1432 году)[7].
Носьбіты[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Юры Коншалк[a] — літоўскі баярын, які засьведчыў Другую Хрыстмэмэльскую ўмову
Заўвагі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Расейскі гісторык Сяргей Палехаў ідэнтыфікуе яго з Юрыем Корсакам на падставе напісаньняў Jurgy Korschack і Wessyly Korschk з чарнавых матэрыялаў умовы[8]
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 21.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 14, 23.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 23.
- ^ Русско-ливонские акты. — СПб, 1868. С. 191.
- ^ Полехов С. В. Наследники Витовта. — М., 2015. С. 233.
Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. Аўтарскае выданне. — Менск, 2019. — 459 с. — (сьціслая вэрсія кнігі: Вытокі Вялікае Літвы. — Менск, 2021. — 89 с.)
| ||||||||
| ||||||||