Варонеская вобласьць

	Варонеская вобласьць
	Воронежская область
Герб	; Сьцяг
Агульныя зьвесткі
Краіна	Расея
Статус	вобласьць
Уваходзіць у	Цэнтральная фэдэральная акруга; Цэнтральна-чарназёмны эканамічны раён
Адміністрацыйны цэнтар	Варонеж
Дата ўтварэньня	13 чэрвеня 1934
Губэрнатар	Аляксей Гардзееў
Насельніцтва (2010);	2 335 789 (23-е месца)
Шчыльнасьць	44,7 чал./км²
Плошча	52 216 км² (51-е месца)
Месцазнаходжаньне Варонескай вобласьці
Мэдыя-зьвесткі
Часавы пас	GMT +4
Код ISO 3166-2	RU-VOR
Тэлефонны код	473
Код аўтам. нумароў	36, 136
	Афіцыйны сайт
	Дадатковыя мультымэдыйныя матэрыялы

Варо́неская во́бласьць (па-расейску: Воронежская область) — вобласьць у цэнтры эўрапейскай частцы Расеі. Адміністрацыйны цэнтар — места Варонеж, адлегласьць да Масквы складае 439 км. Вобласьць уваходзіць у Цэнтральную фэдэральную акругу, мяжуе з Растоўскай, Белгародзкай, Курскай, Ліпецкай, Тамбоўскай, Валгаградзкай і Саратаўскай абласьцямі, а таксама з Украінай. Створана як вобласьць РСФСР 13 чэрвеня 1934 году.

Геаграфія

Плошча тэрыторыі вобласьці ёсьць 52,2 тысячы км², што складае каля траціны плошчы ўсяго Чарназем’я. Працягласьць вобласьці з поўначы на поўдзень складае 277,5 км і з захаду на ўсход — 352 км^[2]. Тэрыторыя Варонескай вобласьці больш за тэрыторыю такіх эўрапейскіх краін, як Данія (43 098 км²), Нідэрлянды (41 526 км²), Швайцарыя (41 284 км²), Бэльгія (32 545 км²).

Карысныя выкапні

Мінэральна-сыравінная база Варонескай вобласьці прадстаўлена радовішчамі нярудных сыравінаў, у асноўным будаўнічымі матэрыяламі асабліва ў заходніх і паўднёвых раёнах рэгіёну. На тэрыторыі Семілуцкага, Хахольскага й Ніжнедзявіцкага раёнаў вобласьці маюцца запасы фасфарытаў. Вобласьць валодае практычна неабмежаванымі запасамі крэйды. У Варонескай вобласьці маюцца істотныя запасы нікеля, медзі й плятыны.

Клімат

Клімат на тэрыторыі вобласьці ёсьць умерана-кантынэнтальны са сярэднегадавой тэмпэратурай ад 5,0 °C на поўначы вобласьці да 6,5 °C на поўдні.

Гідраграфія

На тэрыторыі вобласьці разьмешчана 738 азёраў і 2408 сажалак, працякае 1343 ракі даўжынёй больш за 10 км.

Гісторыя

Старажытныя людзі тут зьявіліся ў пэрыяд позьняга палеаліту каля 35—12 тысячаў гадоў да н. э.^[3]. У Варонескай вобласьці першыя стаянкі краманьёнцаў былі ў пэрыяд позьняга палеаліту на Доне, у сяла Касьцёнкі, а таксама пад Варонежам, ля сёлаў Аляксандраўка й Баршчова.

Варонеская вобласьць моцна пацярпела падчас прыродных пажараў летам 2010 году, выкліканых анамальнай сьпякотай.

Насельніцтва

Насельніцтва вобласьці паводле вынікаў Усерасейскага перапісу насельніцтва 2010 году складае 2 335 789 чалавек. Шчыльнасьць насельніцтва — 44,7 чал/км². Большасьць насельніцтва складаюць расейцы (95,5%), другой паводле колькасьці нацыянальнай групай зьяўляюцца ўкраінцы (1,9%).

Эканоміка

Паводле зьвестак на 1 красавіка 2009 году органамі службы занятасьці Варонескай вобласьці зарэгістравана 32 403 беспрацоўныя. Узровень беспрацоўя ў вобласьці складе 2,9%^[4].

Прамысловасьць

Па структуры гаспадаркі Варонеская вобласьць ёсьць індустрыяльна-аграрнай. У складзе прамысловасьці пераважаюць машынабудаваньне, электраэнэргетыка, хімічная індустрыя й галіны па перапрацоўцы сельскагаспадарчай сыравіны. На іх прыходзіцца 4/5 ад агульнага аб’ёму выпускаемай прамысловай прадукцыі. Галіной спэцыялізацыі рэгіёну зьяўляецца харчовая прамысловасьць (27%), другое месца займаюць машынабудаваньне й мэталаапрацоўка (23%), трэцяе месца — электраэнэргетыка (18%).

Крыніцы

^ Предварительные итоги Всероссийской переписи населения 2010 года
^ Информационный буклет — Прокуратура Воронежской области, издательство им. Е. А. Болховитинова
^ Панова В. И. «История Воронежского края» — 4-е, доп.. — Воронеж: «Родная речь», 2008. — С. 5. — 287 с. — ISBN 978-5-87456-562-6.
^ «В Воронеже кризис поднял спрос на уникальных специалистов: эксперт». Информационное агентство «Regnum»

Вонкавыя спасылкі

Варонеская вобласьць — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў

[1] Предварительные итоги Всероссийской переписи населения 2010 года

[2] Информационный буклет — Прокуратура Воронежской области, издательство им. Е. А. Болховитинова

[3] Панова В. И. «История Воронежского края» — 4-е, доп.. — Воронеж: «Родная речь», 2008. — С. 5. — 287 с. — ISBN 978-5-87456-562-6.

[4] «В Воронеже кризис поднял спрос на уникальных специалистов: эксперт». Информационное агентство «Regnum»

[1]

[2]

[3]

[4]

п а р Адміністрацыйна-тэрытарыяльны падзел Расеі
Рэспублікі	Адыгея Алтай Башкартастан Буратыя Дагестан Інгушэтыя Кабардзіна-Балкарыя Калмыкія Карачаева-Чаркесія Карэлія Комі Крым Мардовія Марый Эл Паўночная Асэтыя Татарстан Тува Удмуртыя Хакасія Чачэнія Чувашыя Якутыя
Краі	Алтайскі Забайкальскі Камчацкі Краснадарскі Краснаярскі Пермскі Прыморскі Стаўрапольскі Хабараўскі
Вобласьці	Амурская Арлоўская Архангельская Арэнбурская Астраханская Белгародзкая Бранская Валагодзкая Валгаградзкая Варонеская Іванаўская Іркуцкая Калінінградзкая Калуская Кастрамская Кемераўская Кіраўская Курганская Курская Ленінградзкая Ліпецкая Магаданская Маскоўская Мурманская Наўгародзкая Ніжагародзкая Новасібірская Омская Пензенская Пскоўская Разанская Растоўская Самарская Саратаўская Сахалінская Смаленская Сьвярдлоўская Тамбоўская Томская Тульская Уладзімерская Ульянаўская Цьвярская Цюменская Чалябінская Яраслаўская
Гарады фэдэральнага значэньня	Масква Санкт-Пецярбург Севастопаль
Аўтаномная вобласьць	Габрэйская
Аўтаномныя акругі	Ненецкая Ханты-Мансійская — Югра Чукоцкая Ямала-Ненецкая
Ліквідаваныя	Агінская Бурацкая аўтаномная акруга Камчацкая вобласьць Карацкая аўтаномная акруга Комі-Пярмяцкая аўтаномная акруга Пермская вобласьць Таймырская (Далгана-Ненецкая) аўтаномная акруга Усьць-Ардынская Бурацкая аўтаномная акруга Чыцінская вобласьць Эвэнкійская аўтаномная акруга
Фэдэральныя акругі	Далёкаўсходняя Паўднёвая Паўночна-Каўкаская Паўночна-Заходняя Прыволская Сібірская Уральская Цэнтральная
Колішняя фэдэральная акруга	Крымская
Курсівам — тэрыторыі Ўкраіны, пад кантролем Расеі