Эйрым

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Agrim
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Eich + Rim
Іншыя формы
Варыянт(ы) Акрым, Айрым, Эрым
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Эйрым»

Эйрым (Эрым), Айрым, Акрым — мужчынскае імя.

Паходжаньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў

Агрым (Agrimus) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова -эйх- (-эй-) (імёны ліцьвінаў Эйгерд, Эйман, Эймунт; германскія імёны Eygerðr, Eimann, Eymunt) адпавядае аснове ег- (аг-, ек-) (утварылася ў выніку пераходу g' > j[2]) і паходзіць ад гоцкага agi 'лязо, булат, меч'[3], а аснова -рым- (імёны ліцьвінаў Рымель, Рыман, Рымунд; германскія імёны Riemel, Rimann, Rimund) — ад гоцкага rimis 'спакой, стрыманасьць, непарухлівасьць'[4].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Erim (26 траўня 1390 году)[5]; Erymmen dem letismanne (15 студзеня 1399 году)[6]; Еириму земля у Велене пустая[7], Еириму два чоловеки у Росеинех[8] (1440—1492 гады); Оирымову выслугу (18 лютага 1509 году)[9]; земли пустых в Моишакголском повете… Акримовщина (29 красавіка 1514 году)[10]; в Дорсунишском повете шестьдесят чоловеков… а Воидата Аиримовича (26 студзеня 1516 году)[11]; бояринъ Ковенскии Прецлавъ Мартиновичъ… у братьи своее, въ Юхъна а въ Михна а въ Сарафина Аиримовичовъ (каля 1516 году)[12]; у Василишскомъ повете Яна Еиримовича (1522—1529 гады)[13]; Еиримь Бортъковичъ[14], Якубъ Еиримовичъ[15], Лаврин Еиримовичъ[16], Еирым Кондратович[17], Миколаевая Аирымовича вдова[18] (1528 год); умоцованый шляхетный Андрей Еримовичъ (6 лютага 1618 году)[19].

Носьбіты[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Глядзіце таксама[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 22.
  2. ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 39.
  3. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 19.
  4. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
  5. ^ Codex epistolaris Vitoldi. — Cracoviae, 1882. S. 23.
  6. ^ Das Marienburger Tresslerbuch der Jahre 1399—1409. — Königsberg, 1896. S. 14.
  7. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 32.
  8. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 48.
  9. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 8 (1499—1514). — Vilnius, 1995. P. 317.
  10. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 9 (1511—1518). — Vilnius, 2002. P. 229.
  11. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 9 (1511—1518). — Vilnius, 2002. P. 179.
  12. ^ Литовская метрика. Т. 1. — СПб., 1903. С. 906.
  13. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 12 (1522—1529). — Vilnius, 2001. P. 392.
  14. ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 75.
  15. ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 80.
  16. ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 82.
  17. ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 158.
  18. ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 163.
  19. ^ Археографический сборник документов, относящихся к истории Северо-западной Руси. Т. 8. — Вильна, 1870. С. 233.
  20. ^ Mackavičius A. Žemaitijos valsčių surašymas 1537—1538 m. — Vilnius, 2003. P. 398.
  21. ^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 6. ― Вильна, 1908. С. 124.