Мажырым
| Мажырым лац. Mažyrym | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Mazo + Rim |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Мажрым, Мазрым |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Мажырым» | |
Мажырым (Мажрым, Мазрым) — мужчынскае імя.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Маза (Mazo) і Рым (Rim) — імёны германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова маз- (мез-, мас-) (імёны ліцьвінаў Мажэйка, Мажэла, Мазгіль; германскія імёны Mazecha, Mazela, Mesgilo) узыходзіць да гоцкага *Matja 'есьці, ядун'[2], стараверхненямецкага maz 'ежа'[3] (беларускае мажны[a] 'рослы, поўны, моцнага целаскладу; тоўсты'), а аснова -рым- (імёны ліцьвінаў Рымель, Рыман, Рымунд; германскія імёны Riemel, Rimann, Rimund) паходзіць ад гоцкага rimis 'спакой, стрыманасьць, непарухлівасьць'[4].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Можириму пять чоловека[5], Можириму десять чоловековъ у Крожах[6] (1440—1492 гады); Довкгял Можърымовичъ… Янъ Можърымовичъ[7], Монко Можрымович[8] (1528 год); Можрим Петрович… Талмин Можримович… Можрим Павлович… Кгинвил Можримович (1537—1538 гады)[9]; ur. Michałowi Mozrymowi (1 ліпеня 1660 году)[10]; na miejscu P. Jana Narkiewicza z Mozrymów (1690 год)[11]; Catharina Mazrymowna de Telsze (па 1700 годзе)[12].
Носьбіты
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Мажырым — літоўскі баярын, які атрымаў наданьні ад вялікага князя Казімера
- Мажрым Паўлавіч і Мажрым Пятровіч — жыхары Жамойцкага староства, якія ўпамінаюцца ў 1537—1538 гадох
На тэрыторыі цяперашняй Летувы фіксавалася прозьвішча Мазрым у летувізаванай форме[13]
У XVI ст. існавала «поле» Мажрымавічы (Можримовичи) у Жамойцкім старостве[14]. У 1595 годзе ўпамінаўся маёнтак Мажрымавічы ва Ўпіцкім павеце[15].
Глядзіце таксама
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Заўвагі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Параўн.: муж > мужны, вежа > вежны і пад.
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1119, 1273.
- ^ Schonfeld M. Wörterbuch der altgermanischen personen-und völkernamen. — Heidelberg, 1911. S. 166.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1119.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 20.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 49.
- ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 160.
- ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 162.
- ^ Mackavičius A. Žemaitijos valsčių surašymas 1537—1538 m. — Vilnius, 2003. P. 98, 151, 280, 323, 327, 335.
- ^ Metryka Litewska. Księga wpisów Nr. 131. — Warszawa, 2001. S. 211.
- ^ Metryka Litewska. Rejestry podymnego Welkiego Ksiestwa. Księstwo Żmudzkie 1690 r. — Warszawa, 2009. S. 120.
- ^ Mickienė I., Birbilaitė I. Moterų įvardijimas XVIII amžiaus pradžioje: Telšių bažnyčios krikšto metrikų studija // Respectus philologicus. Nr. 19 (24), 2011. P. 161.
- ^ Lietuvių pavardžių žodynas. T. 2. — Vilnius, 1989. P. 190.
- ^ Спрогис И. Я. Географический словарь древней Жомойтской земли XVI столетия. — Вильна, 1888. С. 192.
- ^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 8. ― Вильна, 1912. С. 274.