Эйвінд
| Эйвінд лац. Ejvind | |
| Eivind | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Eich + Wind |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Эвінд, Эвінт |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Эйвінд» | |
Эйвінд, Эвінд (Эвінт) — мужчынскае імя.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Эвінд або Эйвінд (Evind[1], Ewind[2], Eyvindr[2], Eivind[3][4], Eyvindr) — імя германскага паходжаньня[5]. Іменная аснова -эйх- (-эй-) (імёны ліцьвінаў Эйгерд, Эйман, Эймунт; германскія імёны Eygerd, Eimann, Eymunt) паходзіць ад гоцкага agi 'лязо, булат, меч'[6], а аснова -вінд- (-вінт-) (імёны ліцьвінаў Вінтыла, Вінтаўт, Віндэр; германскія імёны Wintila, Wintold, Winder) — ад германскага Winiþa, Winida 'назва племені вэнэдаў, перанесеная пазьней на славянаў'[7].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: у Лепунехъ… семнадцать чоловековъ на имя: Евинтъ (1440—1492 гады)[8].
Носьбіты
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Эйвінд Б'ёрнсан (каля. 830—900) — пэрсанаж ісьляндзкіх сагаў, паводле якіх служыў каралю Ірляндыі, ахоўваў на сваіх караблях ірляндзкае ўзьбярэжжа
- Эйвінд Згубца Скальдаў († каля 990) — нарвэскі скальд, набліжаны да караля Гокана Добрага
Глядзіце таксама
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Sveriges medeltida personnamn. Hft. 5. — Uppsala, 1976. S. 784.
- ^ а б Knudsen G. Danmarks gamle personnavne. Bd. 1: Fornavne. — København, 1948. S. 276.
- ^ Stemshaug O. Norsk Personnamnleksikon. — Oslo, 1982. S. 131.
- ^ Eivind, Nordic Names
- ^ Naumann H. Altnordische Namenstudien. — Berlin, 1912. S. 24.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 19.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 289.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 32.