Балтрым
| Балтрым лац. Bałtrym | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Baltha + Rim |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Балтрэм |
| Зьвязаныя імёны | Rimbald |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Балтрым» | |
Балтрым (Балтрэм) — мужчынскае імя.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Рымбалд (Rimbald, Rimbold) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова -рым- (імёны ліцьвінаў Рымель, Рыман, Рымунд; германскія імёны Riemel, Rimann, Rimund) паходзіць ад гоцкага rimis 'спакой, стрыманасьць, непарухлівасьць'[2], а аснова -балд- (-болд-, -болт-) (імёны ліцьвінаў Бальдвін, Бірыбольд, Румбольд; германскія імёны Baldwin, Beribald, Rumbold) — ад гоцкага *balth, стараверхненямецкага bald 'сьмелы, адважны'[3][4]. Апроч таго, адзначалася старажытнае германскае імя Baltram (Balt-ram)[5].
Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскага імя Rymbołt[6].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Alexander Bałtrymowicz (24 кастрычніка 1765 году)[7]; Cunegunde Baltrymowna (23 кастрычніка 1792 году)[8]; Catharina Baltrymowa (20 лістапада 1792 году)[9]; Isidorum Baltrym (25 лістапада 1803 году)[9]; Martiana Baltrymowna (19 лістапада 1818 году)[10].
Носьбіты
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Аляксандар Балтрымовіч — шляхціч Аршанскага павету, які ўпамінаецца ў 1765 годзе
- Балтрэм (Bałtrem) — сын пачынальніка шляхецкага роду Лютыкаў, які ўпамінаецца ў 1832 годзе[11]
- Антон Сьцяпанавіч Балтрымовіч — старшыня Яноўскай воласьці на 1897 год[12]
У актах Вялікага Княства Літоўскага ўпаміналася сяло Бальтрымы (Бальтримы) каля Цельшаў[13].
Глядзіце таксама
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1275.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 50.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 10.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 239.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 208.
- ^ Рыбчонак С. Попіс шляхты Аршанскага павета 30 верасня 1765 г. // Герольд Litherland. № 20, 2014. С. 130.
- ^ M, Mosėdžio miestelio ir aplinkinių kaimų senųjų gyventojų romos katalikų bažnyčios santuokos metrikų nuorašai
- ^ а б B, Mosėdžio miestelio ir aplinkinių kaimų senųjų gyventojų romos katalikų bažnyčios santuokos metrikų nuorašai
- ^ G, Mosėdžio miestelio ir aplinkinių kaimų senųjų gyventojų romos katalikų bažnyčios santuokos metrikų nuorašai
- ^ Błaszczyk G. Herbarz szlachty żmudzkiej. T. 3. — Warszawa, 2015. S. 391.
- ^ Памятная книжка Ковенской губернии на 1898 год. — Ковна, 1897. С. 177.
- ^ Indeks alfabetyczny miejscowości dawnego wielkiego Księstwa Litewskiego: A—K (Abakanowicze — Kujany). Wilno, 1929. S. 12.