Перайсьці да зьместу

Парнаграфія ў Чэхіі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі

Парнаграфію ў Чэхіі можна апісваць з 1993 году, бо пасьля падзеньня сацыялістычнага ўраду Чэхаславаччыны і Аксамітнага перавароту пачала разьвівацца порнавытворчасьць.

З 1990-ых гадоў у Чэхіі караецца вытворчасьць, распаўсюджаньне і захоўваньне парнаграфіі з удзелам непаўналетніх. За гэта прадугледжаная кара ў памеры 8 год затвору ў астрозе[1]. Першая заканадаўчае выдзяленьне «дзіцячае парнаграфіі» ў якасьці асобнага складу злачынства было зроблена ў 2007 годзе і за гэта прадугледзілі кару 2 гады затвору ў астрозе[2].

Чэскае карнае заканадаўства прадугледжвае кару 1 год за парнаграфію зьвязаную з насільлем над чалавекам, або з пахатлівымі дзеяньнямі з жывёламі[3].

Вытворчасьць

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Сярод чэскіх вытворцаў порна можна назваць «Законнае порна» з Прагі.

Асноўным патрабаваньнем пры вытворчасьці вызначаюцца попытам. У залежнасьці ад жанру фільма, зьнешні выгляд на экране, узрост і цялесныя асаблівасьці галоўных ўдзельнікаў і іх здольнасьць ствараць пахатлівы настрой запісу маюць надзвычай важнае значэньне. Сярод карцінаў можна выдзеліць такія:

Мінулае

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Вытворчасьць стужак для непрыстойных запісаў пачалася з фатаздымкаў. «Рухомыя карціны», якія прадстаўлялі аголенасьць, былі папулярныя ў пачатку 1900-х гадоў, якія мелі ўручную пракручаныя фільмы і акуляры зь «віраглядам» (стэрэаскоп у стылі Гольмса). Гэтыя недарагія забаўкі паказвалі жанчын, якія не саромеліся, іх поўную аголенасьць і нават плоцкае каханьне.

Вытворчасьць эратычных фільмаў пачалося амаль адразу пасьля вынаходкі кінафільма. Іх завозілі з Ыранцыі. Першым эратычным фільмам з Францыі стаў 7-хвілінны фільм 1896 году «Ле-Кушэр-дэ-Марые» рэжысэра Альбэрта Кіршнэра (пад назвай «Леар»), у якім Люіза Вілі выконвала санвузельскі стрыптыз[4][5]. Іншыя францускія кінарэжысэры таксама пачалі рабіць падобны кінастужкі, паказваючы жанчын, якія рухаюцца. Браты Патэ забясьпечылі попыт ва ўсёй Эўропе. Мела ўплыў і Аўстрыя. Ў Аўстрыі Ёган Шварцэр стварыў 52 эратычныя пастаноўкі паміж 1906 і 1911 гг. Кожная зь якіх утрымлівала маладых мясцовых жанчын, цалкам аголеных, каб забясьпечыць «сваю» мясцовую крыніцу францускім пастаноўкам.

Выканаўцы ў гэтых раньніх пастаноўках звычайна былі тайнымі (гэта значыць безь імя) альбо выкарыстоўвалі псэўданімы, каб пазьбегнуць пакараньняў дзяржавы і грамадзкага асуджэньня. Выкарыстаньне псэўданімаў было звычайным у прамысловасьці. Удзельнікі парнаграфічных фільмаў часта захоўваюць таямнічасьць, выкарыстоўваючы псэўданімы, каб падтрымліваць сваю малавядомасьць, а іншыя выконваюць безь імёнаў і псэўданімаў. Выкарыстаньне псэўданімаў застаецца традыцыйным у галіны, і ўдзельнікі выступаюць пад рознымі прозьвішчамі, у залежнасьці ад жанру фільма, альбо мяняюць псэўданім, калі папярэдні можа ўплываць на продаж кінавырабаў.

Жанчыны

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Нэса Дэвіл порнаакторка.

Большасьць парнаграфічных фільмаў накіравана на гледача, якія ў асноўным — мужчыны. Вось чаму большая ўвага ў порна надаецца ўдзельніцам-жанчынам. Парнаграфічныя фільмы спрабуюць прадставіць пахатлівыя выдумкі, а ўдзельніцы падбіраюцца па здольнасьці ствараць альбо адпавядаць гэтай выдумцы. Часта выдумка можа ўплываць для падбору жанчын:

  • цялесныя асаблівасьці і зьнешнасьць удзельніцы, такімі як стан, памер грудзей, прычоска, народная прыналежнасьць;
  • гатоўнасьць і вопыт да выкананьні некаторых пахатлівых дзеяньняў.

Удзельнікі абавязаны спакойна ставіцца да пахатлівага запісу, калі ўсе пахатлівыя дзеяньні паказваюцца як прыемныя і радасныя. Звычайна ўдзельнікі паказваюцца як заўсёды даступныя і гатовыя ўдзельнічаць у любых пахатлівых дзеяньнях, якія пажадае іх мужчына таварыш-удзельнік на экране.

У залежнасьці ад жанру фільма, зьнешні выгляд на экране і цялесныя асаблівасьці галоўных удзельнікаў і іх здольнасьць ствараць пахатлівы настрой фільма мае вырашальнае значэньне. Большасьць удзельнікаў займаюцца ўдзелам у некаторых пахатлівых дзеяньнях. Пахатлівыя дзеяньні могуць быць поўнасьцю выдуманнымі альбо часткова. Незалежна ад жанру, большасьць удзельнікаў абавязаны выступаць аголенымі ў парнаграфічных фільмах.

Сапраўдныя (а не выдуманыя і намаляваныя на ЭВМ) выступленьні выканаўцаў на экране маюць галоўнае значэньне. Звычайна жанчыны маладзейшыя за мужчын, у падлеткавым узросьце, 20 і 30 гадоў. У прамысловасьці аддаецца перавага стройным і буйным жанчынам; некаторыя кінастудыі заахвочваюць сваіх акторак мець грудныя ўкладышы і прапануюць аплаціць рэзаньне грудзей для іх устаўкі[6].

Менш пажаданыя жанчыны з большай верагоднасьцю згаджаюцца зьдзяйсьняць больш збачэнскія і рызыкоўныя для здароўя пахатлівыя дзеяньні, такія як «двайны анал», бо хочуць атрымаць працу. Па словах Моргана,

Яна Кова порнаакторка

Некаторыя дзяўчаты прывыкаюць за дзевяць месяцаў ці год. 18-гадовая мілая маладая рэч, якая падпісвае з агенцтвам дагавор, на першым тыдні здымае пяць фільмаў. Пяць рэжысэраў, пяць удзельнікаў, пяць разоў пяць: яна атрымлівае тэлефонныя званкі. Сто фільмаў за чатыры месяцы. Яна больш ня сьвежая. Яе цана зьніжаецца, і яе перастаюць тэлефанаваць. Тады гэта: «Добра, зробіш анальны? Будзеш рабіць БДСМ?» Тады яны прывыклі. Яны нават ня могуць патэлефанаваць. Рынкавыя сілы гэтай галіны выкарыстоўваюць іх.

— Мартын Эміс піша пра высокую рызыку, павышэньне ўзроўню злачынстваў у порнапрамысловасьці[6]

Некаторыя выканаўцы адзначаюць, што «задавальненьне выканаўцы ня мае галоўнага значэньня» і што на запісе паказваецца падман. На здымках няма ніякае прыемнасьці.

Выканаўцы займаюцца рызыкоўнымі паводзінамі для здароўя, якія ўключаюць у сябе рызыкоўныя дзеяньні, якія зьяўляюцца неабароненымі, злоўжываніне наркотыкамі. Яны падвяргаюцца цялесным пашкоджаньням на здымачным месцы. Шмат хто ўвайшоў і пакінуў галіну з грашовымі даўгамі і пакутаваў душэўных хістаньняў.

— Страх выбуху хваробаў у выканаўцаў порнапрамысловасьці.[7]

У аглядзе 2018 году, апублікаваным у часопісе «Дасьледваньні плоці», устаноўлена, што большасьць спажыўцоў мужчынскай парнаграфіі выказалі непрыязнасьць, убачыўшы «дзеяньні, якія былі больш відавочнымі і балючымі для выканаўцаў жанчын, напрыклад, грубы „трах“ альбо грубае анальнае пранікненьне»[8]. Яны прыйшлі да высновы, што нягледзячы на перанасычанасьць экстрэмальным і дзівосным зьместам у гэтай галіне, большасьць спажыўцоў не зацікаўлены ў грубасьці альбо зьневажальным порна.

Мужчыны

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У той час як галоўная ўвага ў гетэрасэксуальных фільмах для дарослых — жанчыны, якія ў асноўным выбіраюць іх на экране, але пэўная ўвага надаецца выканаўцам-мужчынам, якія могуць выканаць жаданьні мужчынскага гледача як свайго «паручніка». Большасьць выканаўцаў мужчынскай плоці ў гетэрасэксуальнай парнаграфіі звычайна выбіраюць менш за зьнешні выгляд і больш за сваю пахатлівую дзейнасьць, а іменна за здольнасьць рабіць тры рэчы:

  • дамагчыся стаяку падчас здымкаў і часам выціск семя на здымках;
  • падтрымліваць гэты стаяк чэлеса падчас выкананьня на камэру і потым вылеў семя[9].

Аднак большасьць экранных семявывяржэньняў, стрэлаў вадкасьці з чэлеса — выдуманыя і раней запісаныя, бо ў порнавытворцаў маюцца свае запасы адпаведных запісаў.

Глядзіце таксама

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Крыніцы

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
  1. ^ 2011 год Human Rights Reports: Czech Republic
  2. ^ Trestni zakon
  3. ^ Trestni zakonik – Cast II. – Hlava III. – Trestne ciny proti lidske dustojnosti v sexualni oblasti
  4. ^ Richard Abel, Encyclopedia of early cinema, Taylor & Francis, 2005, ISBN 978-0-415-23440-5, p.518
  5. ^ «When the French Started Making Dirty Movies, 1996. Listserv.muohio.edu. Retrieved August 5, 2014.
  6. ^ а б Martin Amis (March 17, 2001). «A rough trade». guardian.co.uk. London. Retrieved April 10, 2009.
  7. ^ Grudzen, Corita R.; Ryan, Gery; Margold, William; Torres, Jacqueline; Gelberg, Lillian (January 2009). «Pathways to Health Risk Exposure in Adult Film Performers». Journal of Urban Health: Bulletin of the New York Academy of Medicine. 86 (1): 67–78.
  8. ^ Shor, Eran; Seida, Kimberly (January 2019). «„Harder and Harder“? Is Mainstream Pornography Becoming Increasingly Violent and Do Viewers Prefer Violent Content?». Journal of Sex Research. 56 (1): 16—28. doi:10.1080/00224499.2018.1451476. ISSN 1559-8519. PMID 29669431.
  9. ^ Jameson, Jenna; Neil Strauss (2004). How to Make Love Like a Porn Star: A Cautionary Tale. HarperCollins. ISBN 0-06-053909-7. (Y)ou have to be able to get it up at will. You have to keep an erection, go a long time without coming, and then come on command.

Вонкавыя спасылкі

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Парнаграфія ў Чэхіі — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў

Атрымана з «https://be-tarask.wikipedia.org/w/index.php?title=Парнаграфія_ў_Чэхіі&oldid=2565612»