Нарбуты (Іўеўскі раён)
| Нарбуты | |
| трансьліт. Narbuty | |
| Краіна: | Беларусь |
| Вобласьць: | Гарадзенская |
| Раён: | Іўеўскі |
| Сельсавет: | Суботніцкі |
| Насельніцтва: | 11 чал. (2009) |
| Часавы пас: | UTC+3 |
| Тэлефонны код: | +375 1595 |
| Паштовы індэкс: | 231341 |
| СААТА: | 4229843106 |
| Нумарны знак: | 4 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 54°04′43″ пн. ш. 25°48′53″ у. д. / 54.07861° пн. ш. 25.81472° у. д.Каардынаты: 54°04′43″ пн. ш. 25°48′53″ у. д. / 54.07861° пн. ш. 25.81472° у. д. |
Нарбуты на мапе Беларусі ±   Нарбуты | |
На́рбуты[1] — вёска ў Суботніцкім сельсавеце Іўеўскага раёну Гарадзенскай вобласьці. Назва мае татарскае паходжаньне (вогненная хваля). Тут панавала татарская дынастыя.
Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
У сярэдзіне XVIII ст. у Ашмянскім павеце Віленскага ваяводзтва. У 1762 г. адносілася да Суботніцкай парафіі.
У 2-й палове XIX ст. вёска ў Суботніцкай воласьці Ашмянскага павету Віленскай губэрні. У 1861 г. у складзе маёнтку Жамыслаўль, 16 рэвіскіх душ, уласнасьць Умястоўскіх. У 1897 г. 10 двароў, 78 жыхароў, у 1909 г. 12 двароў, 98 жыхароў, якія мелі 36 галоў буйной рагатай жывёлы, 10 коней, 94 дзесяціны зямлі.
У 1921-1939 гг. у Суботніцкай гміне Валожынскага, з 1926 г. Лідзкага паветаў Наваградзкага ваяводзтва Польшчы. У 1921 г. 16 двароў, 91 жыхар.
3 12.10.1940 г. вёска (19 двароў, 114 жыхароў) у Суботніцкім сельсавеце Іўеўскага раёну. 3 26.6.1941 г. да 8.7.1944 г. пад нямецкай акупацыяй. У 1952 г. арганізаваны калгас імя Ф.Э.Дзяржынскага. У 1970 г. 94 жыхары. Потым у складзе калгаса «Жамыслаўль».
Насельніцтва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- 2009 год — 11 чалавек[2]
- 1999 год — 28 чалавек, 16 двароў
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Гродзенская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2004. — 469 с. ISBN 985-458-098-9. (pdf)
- ^ Вынікі перапісу
Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Іўеўскага раёна. — Менск: БЕЛТА, 2002. — 510 с.: іл. ISBN 985-6302-45-5.