Лахва

	Лахва
Герб Лахвы
Першыя згадкі:	1493
Вобласьць:	Берасьцейская
Раён:	Лунінецкі
Сельсавет:	Лахвенскі
Насельніцтва:	1850 (2009)
Часавы пас:	UTC+3
Тэлефонны код:	8 (01647)
Паштовы індэкс:	225640
Геаграфічныя каардынаты:	52°12′55″ пн. ш. 27°6′24″ у. д. / 52.21528° пн. ш. 27.10667° у. д.Каардынаты: 52°12′55″ пн. ш. 27°6′24″ у. д. / 52.21528° пн. ш. 27.10667° у. д.
	Лахва на мапе Беларусі Лахва
	Галерэя здымкаў у Wikimedia Commons

Гэта артыкул пра вёску. Калі вам патрэбны артыкул пра раку, глядзіце артыкул Лахва (рака).

Лахва — вёска ў Беларусі, на рацэ Сьмердзь. Цэнтар сельсавету Лунінецкага раёну Берасьцейскай вобласьці. Насельніцтва 1850 чал. (2009). Знаходзіцца за 25 км на ўсход ад Лунінца, 2 км ад чыгуначнай станцыі Лахва (лінія Лунінец — Каленкавічы); на шашы Лунінец — Мікашэвічы.

Лахва — даўняе мястэчка гістарычнай Наваградчыны, на мяжы зь Піншчынай.

Назва

На думку беларускага географа В. Жучкевіча, тапонім «Лахва», як і адпаведны гідронім, утварыўся ад этноніму лях^[1].

Назва паселішча на іншых мовах: польск. Łachwa, ід. לאכווע‎

Гісторыя

Першы пісьмовы ўспамін пра вёску Лахва датуецца 1493. У XVI ст. яна ўвайшла ў склад Наваградзкага павету Наваградзкага ваяводзтва. Мясьціна знаходзілася ў валоданьні вялікіх князёў, пазьней Кішкаў, Радзівілаў.

3 XVII ст. Лахва места статус мястэчка, непадалёку існаваў сядзібны комплекс. У XVIII ст. тут збудавалі палац, у 1746 — мураваны касьцёл Найсьв. Тройцы.

У выніку другога падзелу Рэчы Паспалітай (1793) Лахва апынулася ў складзе Расейскай імпэрыі, у Мазырскім павеце Менскай губэрні. Мясьціна перайшла да Вітгенштэйнаў. У пач. XIX ст. тут працавалі фабрыкікі вырабу плеценай мэблі. Станам на 1886 — 112 двароў, школа, 2 царквы, капліца, 2 сынагогі, 2 крамы.

Згодна з Рыскай мірнай дамовай (1921) Лахва апынулася ў складзе міжваеннай Польскай Рэспублікі, дзе зрабілася цэнтрам гміны Лунінецкага павету Палескага ваяводзтва.

У 1939 Лахва ўвайшла ў склад БССР, дзе 12 кастрычніка 1940 зрабілася цэнтрам сельсавету Лунінецкага раёну. Статус паселішча панізілі да вёскі. У Другую сусьветную вайну 3 верасьня 1942 року ў Лахве адбылося адно зь першых^[2] паўстаньняў у жыдоўскім гета. Станам на 1972 у вёсцы было 675 двароў, на 1996 — 652 двары, на 2009 — 683 двары.

Мястэчка на старых здымках
Капліца
Касьцёл, з боку апсіды
Каплічка
Вуліца Любажынская

Насельніцтва

XIX стагодзьдзе: 1886 — 892 чал.
XX стагодзьдзе: 1972 — 2374 чал.; 1996 — 1850 чал.^[3]

Інфраструктура

У Лахве працуюць cярэдняя школа, дашкольная ўстанова, лякарня, Берасьцейскі абласны дзіцячы цэнтар мэдычнай рэабілітацыі «Лахва», дом культуры, бібліятэка, пошта.

Турыстычная інфармацыя

Выдатныя мясьціны

За 2 км ад вёскі знаходзіцца селішча жалезнага веку.

Гістарычная забудова (кан. XIX — пач. XX стст.; фрагмэнты)
Могілкі жыдоўскія
Царква Нараджэньня Божай Маці (1880)

Страчаная спадчына

Капліца
Касьцёл могілкавы
Касьцёл Найсьв. Тройцы (1746)
Сынагога

Вядомыя ўраджэнцы

Мар’ян Гутэн-Чапскі

Крыніцы

^ Краткий топонимический словарь Белоруссии / В.А. Жучкевич. — Мн.: Изд-во БГУ, 1974. — 448 с. С. 196—197.
^ Michaeli, Lichstein, Morawczik, and Sklar (eds.). First Ghetto to Revolt: Lachwa. — Tel Aviv: Entsyklopedyah shel Galuyot, 1957.
^ Лахва // ЭГБ. — Мн.: 1997 Т. 4. С. 341.

Літаратура

Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. / Беларус. Энцыкл.; Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн.: БелЭн, 1997. — Т. 4: Кадэты — Ляшчэня. — 432 с. — ISBN 985-11-0041-2
Łachwa // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom III: Haag — Kępy. — Warszawa, 1882. S. 566—567.

Вонкавыя спасылкі

Лахва — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў

[1] Краткий топонимический словарь Белоруссии / В.А. Жучкевич. — Мн.: Изд-во БГУ, 1974. — 448 с. С. 196—197.

[2] Michaeli, Lichstein, Morawczik, and Sklar (eds.). First Ghetto to Revolt: Lachwa. — Tel Aviv: Entsyklopedyah shel Galuyot, 1957.

[3] Лахва // ЭГБ. — Мн.: 1997 Т. 4. С. 341.

[1]

[2]

[3]