Лахва (рака)
| Лахва лац. Łachva | |
 Лахва ў красавіку (вёска Сташына) | |
| Агульныя зьвесткі | |
|---|---|
| Выток | каля в. Старая Вадва |
| Вусьце | Дняпро |
| Краіны басэйну | Беларусь |
| Вобласьці | Магілёўская вобласьць |
| Даўжыня | 90 км |
| Сярэднегадавы сьцёк | 4,4 м³/с |
| Плошча басэйну | 731 км² |
| Нахіл воднай паверхні | 0,6 ‰ |
Лахва́ — рака ў Беларусі, правы прыток Дняпра. Цячэ ў Шклоўскім, Магілёўскім і Быхаўскім раёнах. Даўжыня 90 км. Плошча вадазбору 731 км². Выдатак вады ў вусьці 4,4 м³/с. Сярэдні нахіл воднай паверхні 0,6 ‰.
Асноўныя прытокі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Правыя: Лахвіца, Жыварэзка, Праціўніца
На рацэ
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Зоны адпачынку: Лахва
Назва
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Назву ракі зьвязваюць з гоцкім (шырэй — германскім) этымонам[1].
Агульныя зьвесткі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Пачынаецца за 1 км на паўночны ўсход ад вёскі Старой Вадвы Шклоўскага раёну, вусьце на ўсходняй ускраіне вёскі Залахвеньня Быхаўскага раёну. Цячэ пераважна на Цэнтральнабярэзінскай раўніне.
Даліна трапэцападобная, шырыня яе 0,5—0,8 км у верхняй плыні, 1—1,5 км у нізкай. Схілы спадзістыя і ўмерана стромкія, вышынёй 10—25 м. Абалона двухбаковая (шырыня 0,4—0,6 км), слабаперасечаная. Рэчышча каналізаванае на 3 дзялянках у Магілёўскім раёне: 2 км на паўночны ўсход ад вёскі Селішча — 0,8 км на захад ад вёскі Лужкоў (2,2 км); 1,2 км на поўдзень ад пасёлку Лахвы — вёска Нізкая Вуліца (6 км); 2 км на паўднёвы ўсход ад вёскі Ямніцы — мост на аўтамабільнай дарозе Магілёў — Бабруйск (14 км). На астатнім працягу рэчышча зьвілістае, шырыня яго 15—20 м, месцамі да 40 м. Берагі вышынёй 0,5—1 м, у ніжняй плыні да 2 м.
Найвышэйшы ўзровень разводзьдзя ў канцы сакавіка, найбольшая вышыня над межанным узроўнем да 2,2 м у ніжняй плыні[2].
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Літаратура
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Блакітная кніга Беларусі: энцыкл / Рэдкал.: Н. А. Дзісько, М. М. Курловіч, Я. В. Малашэвіч і інш.; Маст. В. Г. Загародні. — Мн.: БелЭн, 1994. — 415 с. — ISBN 5-85700-133-1 С. 215—216.
- Природа Белоруссии: Попул. энцикл. / БелСЭ; Редкол.: И. П. Шамякин (гл.ред.) и др. — Мн.: БелСЭ, 1986. — 599 с., 40 л. ил.
- Ресурсы поверхностных вод СССР. Описание рек и озёр и расчёты основных характеристик их режима. Т. 5. Белоруссия и Верхнее Поднепровье. Ч. 1—2. — Л., 1971.