Аўгуст Сас: розьніца паміж вэрсіямі
Knedlik-Pod (гутаркі | унёсак) д Артаграфія (ордэна) |
д вікіфікацыя, дапомнае сартаваньне ў катэгорыях |
||
Радок 1: | Радок 1: | ||
[[ |
[[Файл:August III.jpg|міні|200пкс|Аўгуст Сас]] |
||
'''Аўгуст Сас''', '''Аўгуст Саксонскі''', у [[Саксонія|Саксоніі]] |
'''Аўгуст Сас''', '''Аўгуст Саксонскі''', у [[Саксонія|Саксоніі]] — '''Фрыдрых Аўгуст II''', у Польшчы — '''Аўгуст III''' ([[17 кастрычніка]] [[1696]] — [[5 кастрычніка]] [[1763]]) — [[Сьпіс курфюрстаў саксонскіх|курфюрст саксонскі]], [[Сьпіс каралёў польскіх|кароль польскі]] і [[Сьпіс вялікіх князёў літоўскіх|вялікі князь літоўскі]] ([[1733]] — 1763). Нарадзіўся ў [[Дрэздэн]]е, сын [[Аўгуст Моцны|Аўгуста Моцнага]]. |
||
Пасьля сьмерці [[1 лютага]] [[1733]] году Аўгуста Моцнага было абвешчанае беcкаралеўе. На каралеўскую пасаду з дапамогай [[Францыя|Францыі]] прэтэндаваў [[Станіслаў Ляшчынскі]]. Аўгуст хоць і ня меў вялікай падтрымкі ў [[Рэч Паспалітая|Рэчы Паспалітай]], пачаў з дапамогай [[Расейская імпэрыя|Расеі]] здабываць сабе карону. Дваццацітысячнае расейскае войска перайшло межы Рэчы Паспалітай і рушыла яму на дапамогу. У гэты час нібыта пачала свой рух невялікая француская дапамога Ляшчынскаму, а ён сам, пераапрануўшыся гандляром, праехаў празь [[Нямеччына|Нямеччыну]] і нечакана для ўсіх зьявіўся ў [[Кракаў|Кракаве]] падчас [[Элекцыйны сойм|Элекцыйнага сойму]], на якім прысутнічала дваццаць тысяч [[шляхта|шляхты]]. [[12 верасьня]] 1733 году [[прымас]] абвясьціў Станіслава каралём. Аднак вайсковай дапамогі ў яго не было і ён ня мог супрацьстаяць расейскім войскам, якія празь некалькі дзён зьявіліся ля Кракава. Станіслаў вымушаны быў уцячы да мора ў [[Гданьск]], каб чакаць францускай дапамогі. [[5 кастрычніка]] 1733 году ў Кракаве з дапамогай расейскіх войскаў новым каролём быў абраны Аўгуст і неўзабаве каранаваны. Расейскія войскі рушылі на Гданьск, каб зьнішчыць Станіслава. Станіслаў так і не дачакаўся францускай дапамогі, бо ў гэты час пачалася [[франка-аўстрыйская вайна]]. У лютым [[1734]] году пачалася аблога Гданьску расейцамі. Амаль паўгоду цягнулася гераічная абарона гораду, але ніякай дапамогі не было. Калі ж не засталося ніякай надзеі, Ляшчынскі ўцёк, пераапрануўшыся селянінам, у [[Прусія|Прусію]], а адтуль |
Пасьля сьмерці [[1 лютага]] [[1733]] году Аўгуста Моцнага было абвешчанае беcкаралеўе. На каралеўскую пасаду з дапамогай [[Францыя|Францыі]] прэтэндаваў [[Станіслаў Ляшчынскі]]. Аўгуст хоць і ня меў вялікай падтрымкі ў [[Рэч Паспалітая|Рэчы Паспалітай]], пачаў з дапамогай [[Расейская імпэрыя|Расеі]] здабываць сабе карону. Дваццацітысячнае расейскае войска перайшло межы Рэчы Паспалітай і рушыла яму на дапамогу. У гэты час нібыта пачала свой рух невялікая француская дапамога Ляшчынскаму, а ён сам, пераапрануўшыся гандляром, праехаў празь [[Нямеччына|Нямеччыну]] і нечакана для ўсіх зьявіўся ў [[Кракаў|Кракаве]] падчас [[Элекцыйны сойм|Элекцыйнага сойму]], на якім прысутнічала дваццаць тысяч [[шляхта|шляхты]]. [[12 верасьня]] 1733 году [[прымас]] абвясьціў Станіслава каралём. Аднак вайсковай дапамогі ў яго не было і ён ня мог супрацьстаяць расейскім войскам, якія празь некалькі дзён зьявіліся ля Кракава. Станіслаў вымушаны быў уцячы да мора ў [[Гданьск]], каб чакаць францускай дапамогі. [[5 кастрычніка]] 1733 году ў Кракаве з дапамогай расейскіх войскаў новым каролём быў абраны Аўгуст і неўзабаве каранаваны. Расейскія войскі рушылі на Гданьск, каб зьнішчыць Станіслава. Станіслаў так і не дачакаўся францускай дапамогі, бо ў гэты час пачалася [[франка-аўстрыйская вайна]]. У лютым [[1734]] году пачалася аблога Гданьску расейцамі. Амаль паўгоду цягнулася гераічная абарона гораду, але ніякай дапамогі не было. Калі ж не засталося ніякай надзеі, Ляшчынскі ўцёк, пераапрануўшыся селянінам, у [[Прусія|Прусію]], а адтуль — у Францыю. |
||
Пры Аўгусту ажывілася культурнае і эканамічнае жыцьцё, пачалася адукацыйная рэформа. Але ў час яго ўладараньня ў краіне пашырылася фэадальная анархія, пачаўся палітычны крызыс. Цэнтральная ўлада ня дзейнічала, магнаты праводзілі сваю незалежную палітыку. 3 прычыны дзяржаўнай і палітычнай дэзарганізацыі Рэч Паспалітая трапіла ў залежнасьць ад суседніх дзяржаў, асабліва Расеі. |
Пры Аўгусту ажывілася культурнае і эканамічнае жыцьцё, пачалася адукацыйная рэформа. Але ў час яго ўладараньня ў краіне пашырылася фэадальная анархія, пачаўся палітычны крызыс. Цэнтральная ўлада ня дзейнічала, магнаты праводзілі сваю незалежную палітыку. 3 прычыны дзяржаўнай і палітычнай дэзарганізацыі Рэч Паспалітая трапіла ў залежнасьць ад суседніх дзяржаў, асабліва Расеі. |
||
Радок 15: | Радок 15: | ||
== Вонкавыя спасылкі == |
== Вонкавыя спасылкі == |
||
{{ |
{{Commonscat|August III the Saxon}} |
||
{{Вялікія князі літоўскія}} |
{{Вялікія князі літоўскія}} |
||
{{Каралі Польшчы}} |
{{Каралі Польшчы}} |
||
{{САРТЫРОЎКА_ПА_ЗМОЎЧВАНЬНІ:Сас, Аўгуст}} |
|||
[[Катэгорыя:Нарадзіліся 17 кастрычніка]] |
[[Катэгорыя:Нарадзіліся 17 кастрычніка]] |
||
[[Катэгорыя:Нарадзіліся ў 1696 годзе]] |
[[Катэгорыя:Нарадзіліся ў 1696 годзе]] |
Вэрсія ад 01:08, 12 красавіка 2011
Аўгуст Сас, Аўгуст Саксонскі, у Саксоніі — Фрыдрых Аўгуст II, у Польшчы — Аўгуст III (17 кастрычніка 1696 — 5 кастрычніка 1763) — курфюрст саксонскі, кароль польскі і вялікі князь літоўскі (1733 — 1763). Нарадзіўся ў Дрэздэне, сын Аўгуста Моцнага.
Пасьля сьмерці 1 лютага 1733 году Аўгуста Моцнага было абвешчанае беcкаралеўе. На каралеўскую пасаду з дапамогай Францыі прэтэндаваў Станіслаў Ляшчынскі. Аўгуст хоць і ня меў вялікай падтрымкі ў Рэчы Паспалітай, пачаў з дапамогай Расеі здабываць сабе карону. Дваццацітысячнае расейскае войска перайшло межы Рэчы Паспалітай і рушыла яму на дапамогу. У гэты час нібыта пачала свой рух невялікая француская дапамога Ляшчынскаму, а ён сам, пераапрануўшыся гандляром, праехаў празь Нямеччыну і нечакана для ўсіх зьявіўся ў Кракаве падчас Элекцыйнага сойму, на якім прысутнічала дваццаць тысяч шляхты. 12 верасьня 1733 году прымас абвясьціў Станіслава каралём. Аднак вайсковай дапамогі ў яго не было і ён ня мог супрацьстаяць расейскім войскам, якія празь некалькі дзён зьявіліся ля Кракава. Станіслаў вымушаны быў уцячы да мора ў Гданьск, каб чакаць францускай дапамогі. 5 кастрычніка 1733 году ў Кракаве з дапамогай расейскіх войскаў новым каролём быў абраны Аўгуст і неўзабаве каранаваны. Расейскія войскі рушылі на Гданьск, каб зьнішчыць Станіслава. Станіслаў так і не дачакаўся францускай дапамогі, бо ў гэты час пачалася франка-аўстрыйская вайна. У лютым 1734 году пачалася аблога Гданьску расейцамі. Амаль паўгоду цягнулася гераічная абарона гораду, але ніякай дапамогі не было. Калі ж не засталося ніякай надзеі, Ляшчынскі ўцёк, пераапрануўшыся селянінам, у Прусію, а адтуль — у Францыю.
Пры Аўгусту ажывілася культурнае і эканамічнае жыцьцё, пачалася адукацыйная рэформа. Але ў час яго ўладараньня ў краіне пашырылася фэадальная анархія, пачаўся палітычны крызыс. Цэнтральная ўлада ня дзейнічала, магнаты праводзілі сваю незалежную палітыку. 3 прычыны дзяржаўнай і палітычнай дэзарганізацыі Рэч Паспалітая трапіла ў залежнасьць ад суседніх дзяржаў, асабліва Расеі.
Народная памяць
Уладараньне саксонскай дынастыі, і ў прыватнасьці Аўгуста Саса, не мінула бясьсьледна і для простага люду, нарадзіўшы калярытныя прымаўкі. Напрыклад: «За караля Саса наеліся хлеба і мяса», «За караля Саса папушчай паса».
Помнікі
У Дрэздэне партрэт Аўгуста Саса ёсьць на найвялікшым у сьвеце парцалянавым пано «Конная працэсія».
Вонкавыя спасылкі
Аўгуст Сас — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў
|