Шумск (Віленскі павет)
Шумск лац. Šumsk | |
лет. Šumskas | |
У цэнтры мястэчка | |
Краіна: | Летува |
Павет: | Віленскі |
Раён: | Віленскі |
Вышыня: | 187 м н. у. м. |
Насельніцтва: | 919 чал. (2011) |
Часавы пас: | UTC+2 |
летні час: | UTC+3 |
Геаграфічныя каардынаты: | 54°36′0″ пн. ш. 25°45′0″ у. д. / 54.6° пн. ш. 25.75° у. д.Каардынаты: 54°36′0″ пн. ш. 25°45′0″ у. д. / 54.6° пн. ш. 25.75° у. д. |
Шумск | |
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы |
Шумск (лет. Šumskas) — мястэчка ў Летуве, каля ракі Лошы. Уваходзіць у склад Кавальчыцкага староства Віленскага раёну Віленскага павету. Насельніцтва на 2011 год — 919 чалавек. Знаходзіцца на ўсход ад Вільні, каля беларуска-летувіскай граніцы.
Шумск — мястэчка гістарычнай Віленшчыны, на этнічнай тэрыторыі беларусаў. Да нашага часу тут захаваліся дамініканскі касьцёл Сьвятога Міхала Арханёла і сядзібна-паркавы комплекс Шумскіх, помнікі архітэктуры і садова-паркавага мастацтва XVIII—XIX стагодзьдзяў. Сярод мясцовых славутасьцяў вылучаўся кляштар дамініканаў, помнік архітэктуры XVIII стагодзьдзя, зруйнаваны расейскімі ўладамі.
Назва
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Тапонім Шумск паходзіць ад прозьвішча ўладальнікаў маёнтку Шумскіх.
Гісторыя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Вялікае Княства Літоўскае
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Упершыню Шумск упамінаецца ў XVII ст. пад назвай Паляны, калі ён уваходзіў у склад Віленскага павету Віленскага ваяводзтва. Пазьней мястэчка атрымала назву Шумск у гонар яго ўладальнікаў Шумскіх.
У 1696 годзе Міхал Шумскі збудаваў у Шумску касьцёл.
Пад уладай Расейскай імпэрыі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]У выніку трэцяга падзелу Рэчы Паспалітай (1795 год) Шумск апынуўся ў складзе Расейскай імпэрыі, у Віленскім павеце Віленскай губэрні. У другой палове XIX ст. у мястэчку было 10 будынкаў.
За часамі Першай сусьветнай вайны ў 1915 годзе Шумск занялі войскі Нямецкай імпэрыі.
Найноўшы час
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]25 сакавіка 1918 году згодна з Трэцяй Устаўной граматай Шумск абвяшчаўся часткай Беларускай Народнай Рэспублікі. У 1920 годзе мястэчка апынулася ў складзе Сярэдняй Літвы, у 1922 годзе — у складзе міжваеннай Польскай Рэспублікі.
З пачаткам Другой сусьветнай вайны ў верасьні 1939 году ўлады СССР перадалі мястэчка Летуве.
Насельніцтва
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Дэмаграфія
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- XIX стагодзьдзе: ~1892 год — 106 чал.[1]
- XXI стагодзьдзе: 2011 год — 919 чал.
Турыстычная інфармацыя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Славутасьці
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Капліца прыдарожная (XVIII ст.)
- Касьцёл Сьвятога Міхала Арханёла (1767—1789)
- Могілкі хрысьціянскія, капліца (XIX ст.)
- Сядзіба Шумскіх (XIX ст.)
Страчаная спадчына
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Кляштар дамініканаў (XVIII ст.)
Галерэя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]-
Касьцёл
-
Капліца могілкавая
-
Капліца прыдарожная
-
Сядзіба
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Słownik geograficzny... T. XII. — Warszawa, 1892. S. 76.
Вонкавыя спасылкі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
|