Багуславішкі
| Багуславішкі лац. Bahusłaviški | |
| лет. Bagaslaviškis | |
 Касьцёл | |
| Краіна: | Летува |
| Павет: | Віленскі |
| Раён: | Шырвінцкі |
| Вышыня: | 132 м н. у. м. |
| Насельніцтва: | 110 чал. (2011) |
| Часавы пас: | UTC+2 |
| летні час: | UTC+3 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 55°4′19″ пн. ш. 24°46′1″ у. д. / 55.07194° пн. ш. 24.76694° у. д.Каардынаты: 55°4′19″ пн. ш. 24°46′1″ у. д. / 55.07194° пн. ш. 24.76694° у. д. |
Багуславішкі на мапе Летувы   Багуславішкі | |
 Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
| |
Багуславішкі (лет. Bagaslaviškis) — мястэчка ў Летуве, каля ракі Шырвінты. Уваходзяць у склад Гельванскага староства Шырвінцкага раёну Віленскага павету. Насельніцтва на 2011 год — 110 чалавек. Знаходзяцца за 13 км на паўночны захад ад Шырвінтаў.
Багуславішкі — мястэчка гістарычнай Віленшчыны. Да нашага часу тут захаваўся драўляны касьцёл Адшуканьня Сьвятога Крыжа, помнік архітэктуры XIX стагодзьдзя.
Назва
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Тапонім Багуславішкі, відаць, утварыўся ад асабістага імя Багуслаў або ад прозьвішча Багуслаўскі.
Яшчэ этнограф і мовазнаўца Яўхім Карскі зьвяртаў увагу на тое, што ў латыскай Курляндыі, «большасьць беларускіх населеных месцаў заканчваюцца на -ішкі»[1], пазьней падобныя тапонімы на -ішкі азначылі як «гістарычна балтыйскія» і нават «тыпова летувіскія»[2]. Тым часам менскі дасьледнік Алёхна Дайліда зазначае, што «ва ўсходнегерманскіх мовах быў пашыраны суфікс -isk-: такім парадкам, так менаваная «лінія Сафарэвіча» (мяжа перавагі паселішчаў з назовамі на -ішкі ў Панямоньні) не абавязкова зьнітаваная з балтамі»[3].
Гісторыя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Вялікае Княства Літоўскае
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Першы пісьмовы ўпамін пра Багуславішкі датуецца 1680 годам. У 1787 годзе тут збудавалі касьцёл.
У 1790 годзе Багуславішкі атрымалі статус мястэчка.
Пад уладай Расейскай імпэрыі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]У выніку трэцяга падзелу Рэчы Паспалітай (1795 год) Багуславішкі апынуліся ў складзе Расейскай імпэрыі, у Віленскім павеце Віленскай губэрні. На 1833 год у мястэчку было 8 будынкаў, працавалі 2 карчмы.
За часамі Першай сусьветнай вайны ў 1915 годзе Багуславішкі занялі войскі Нямецкай імпэрыі
Найноўшы час
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Па польска-летувіскіх баях і падпісаньні пагадненьня паміж міжваеннай Польскай Рэспублікай і Летувой у 1919 годзе Багуславішкі апынуліся ў складзе Летувы. За часамі Другой сусьветнай вайны з чэрвеня 1941 да 1944 году мястэчка знаходзілася пад акупацыяй Трэцяга Райху.
Насельніцтва
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Дэмаграфія
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- XIX стагодзьдзе: ~1900 году — 261 чал.[4]
- XXI стагодзьдзе: 2011 год — 110 чал.
Турыстычная інфармацыя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Славутасьці
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Касьцёл Адшуканьня Сьвятога Крыжа (1851)
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Карский Е. Ф. Белорусы. Т. 1. — Минск, 2006. С. 559.
- ^ Зайкоўскі Э. Балты цэнтральнай і ўсходняй Беларусі ў сярэднявеччы // Спадчына. № 1, 1999. С. 61—72.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 31.
- ^ Słownik geograficzny... T. XV, cz. 1. — Warszawa, 1900. S. 180.
Вонкавыя спасылкі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
| ||||||||