Тургелі
Тургелі | |||||
лет. Turgeliai | |||||
Агульны выгляд | |||||
| |||||
Краіна: | Летува | ||||
Павет: | Віленскі | ||||
Раён: | Салечніцкі | ||||
Насельніцтва: | 588 чал. (2011) | ||||
Часавы пас: | UTC+2 | ||||
летні час: | UTC+3 | ||||
Геаграфічныя каардынаты: | 54°27′20″ пн. ш. 25°30′30″ у. д. / 54.45556° пн. ш. 25.50833° у. д.Каардынаты: 54°27′20″ пн. ш. 25°30′30″ у. д. / 54.45556° пн. ш. 25.50833° у. д. | ||||
Тургелі на мапе Летувы ![]() ![]() Тургелі | |||||
![]() |
Тургелі (лет. Turgeliai) — мястэчка ў Летуве, на рацэ Мерачанцы. Цэнтар староства Салечніцкага раёну Віленскага павету. Насельніцтва на 2011 год — 588 чалавек. Знаходзяцца за 18 км на ўсход ад Салечнікаў.
Тургелі — мястэчка гістарычнай Віленшчыны, на этнічнай тэрыторыі беларусаў. Да нашага часу тут захаваліся касьцёл Унебаўзяцьця Найсьвяцейшай Панны Марыі і капліца-пахавальня Кабылінскіх, помнікі архітэктуры XIX ст.
Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Вялікае Княства Літоўскае[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Упершыню Тургелі ўпамінаюцца ў XV ст. пад назвай Малы Мерач. У гэты час яны ўваходзілі ў склад Віленскага павету Віленскага ваяводзтва.
У 1511 годзе ў Тургелях збудавалі драўляны касьцёл з фундацыі паноў-шляхты Мангірдовічаў, Габрыяловічаў і Міхневічаў.
Пад уладай Расейскай імпэрыі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
У выніку трэцяга падзелу Рэчы Паспалітай (1795 год) Тургелі апынуліся ў складзе Расейскай імпэрыі, у Віленскім павеце Віленскай губэрні. У 1837 годзе у мястэчку збудавалі мураваны касьцёл. У другой палове XIX ст. у Тургелях было 18 будынкаў. У 1897—1909 гадох праводзілася рэканструкцыя касьцёла.
За часамі Першай сусьветнай вайны ў 1915 годзе Тургелі занялі войскі Нямецкай імпэрыі.
Найноўшы час[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
25 сакавіка 1918 году згодна з Трэцяй Устаўной граматай Тургелі абвяшчаліся часткай Беларускай Народнай Рэспублікі. У 1920 годзе мястэчка апынулася ў складзе Сярэдняй Літвы, у 1922 годзе — у складзе міжваеннай Польскай Рэспублікі. У 1930-я гады ў суседнім маёнтку Аляксандраве жыў генэрал Люцыян Жалігоўскі, зь якім у гэты час сябраваў мясцовы ксёндз Юзэф Абрэмскі[1].
З пачаткам Другой сусьветнай вайны ў верасьні 1939 году ўлады СССР перадалі Тургелі Летуве.
- Мястэчка на старых здымках
Насельніцтва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Дэмаграфія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- XIX стагодзьдзе: ~1892 год — 277 чал.[2]
- XXI стагодзьдзе: 2011 год — 588 чал.
Турыстычная інфармацыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Славутасьці[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Касьцёл Унебаўзяцьця Найсьвяцейшай Панны Марыі (1837)
- Капліца-пахавальня Кабылінкіх (1850)
Галерэя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Краявіды Тургеляў
Асобы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Эдвард Паўловіч (1825—1909) — беларускі мастак
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Пазьняк З. Тэрра Дэй. — Варшава — Нью Ёрк — Вільня: «Беларускія Ведамасьці», Таварыства Беларускай Культуры ў Летуве, 2014. С. 395.
- ^ Krzywicki J. Turgiele // Słownik geograficzny... T. XII. — Warszawa, 1892. S. 638.
Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
|