Кансэрватыўна-Хрысьціянская Партыя — БНФ

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Кансэрватыўна-Хрысьціянская Партыя — БНФ
па-беларуску: Кансерватыўна-Хрысціянская Партыя — БНФ
Лідэр партыі Зянон Пазьняк
(в. а. на Беларусі Юры Беленькі)
Дата заснаваньня 30 траўня 1993 (30 гадоў таму)
Распушчаная 27 ліпеня 2023 году
Штаб-кватэра Менск, вул. Заходняя, д. 13, пак. 231
Ідэалёгія кансэрватызм, хрысціянская дэмакратыя
Колькасьць блізу 3500 (лістапад 2000)[1]
Дэвіз Жыве Беларусь!
Афіцыйны сайт www.narodnaja-partyja.org

Кансэрватыўна-Хрысьціянская Партыя — БНФ — беларуская палітычная партыя, якую 30 траўня 1993 году Беларускі народны фронт «Адраджэньне» ўтварыў у якасьці парлямэнцкай фракцыі для ажыцьцяўленьня сваёй праграмы шляхам удзелу ва ўтварэньні ўстановаў дзяржаўнай улады Беларусі. Да 4-га зьезду 26 верасьня 1999 г. мела назоў Партыя Беларускага народнага фронту[2]. 3 кастрычніка 1999 г. ад партыі адкалоліся непераабраныя на 4-ым зьезьдзе намесьнікі старшыні на чале зь Вінцуком Вячоркам, якія сабралі частку былога Сойму і прызначылі зьезд[3], што ўтварыў новую партыю пад старым назовам Партыя БНФ.

КХП-БНФ грунтуецца на ідэалёгіі беларускага нацыянальнага адраджэньня і кансэрватыўных каштоўнасьцях. Партыя ажыцьцяўляе сваю палітычную праграму шляхам прапаганды ідэяў і ўдзелу ў фармаваньні канстытуцыйных органаў дзяржаўнай улады Беларусі. Галоўная мэта КХП-БНФ — «усталяваньне дэмакратычнага грамадзтва і пабудова моцнай беларускай дзяржавы»[4]. Партыя выступае за культурна-нацыянальнае адраджэньне беларускай нацыі, за разьвіцьцё беларускай культуры ды культуры ўсіх нацыянальных супольнасьцяў Беларусі. Ад 2000 г. ладзіць байкот усіх выбараў празь перашкоды ў допуску да назіраньня.

Партыя цалкам байкатавала ўсе парлямэнцкія выбары (2000, 2004, 2008, 2012, 2016) з моманту ўстанаўленьня аўтарытарнага рэжыму прэзыдэнта Лукашэнкі.

У ліпені 2023 году Вярхоўны суд Беларусі ліквідаваў Кансэрватыўна-хрысьціянскую партыю — БНФ[5].

Кіраваньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Зьезд. Зьбіраецца аднойчы на 2 гады. Зацьвярджае кірункі дзейнасьці. Выбірае Сойм, старшыню ды Рэвізійную камісію. Ухваляе пастановы большасьцю галасоў пры наяўнасьці 2/3 удзельнікаў.
  • Сойм. Склікаецца штомесяц. Вызначае склад, парадак працы й кіраўніцтва Ўправы. Вылучае прадстаўнікоў у выбарчыя камісіі. Ладзіць кіраваньне ўласнасьцю. Вызначае парадак прадстаўніцтва на Зьезьдзе.
  • Управа. Зьбіраецца штотыдзень. Ухваляе пастановы большасьцю галасоў пры наяўнасьці больш як паловы сябраў. Выконвае пастановы Зьезду ды Сойму. Ладзіць сувязь зь іншымі ўстановамі краіны. Вядзе ўлік суполак.
  • Рэвізійная камісія. Наглядае за кіраваньнем сродкамі Соймам ды Ўправаю. Сочыць за іх пасяджаньнямі. Накіроўвае справаздачы Зьезду.

Праграма[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Дзейную праграму 26 верасьня 1999 г. зацьвердзіў IV Зьезд партыі. Праграма прадугледжвае вяртаньне Канстытуцыі 1994 году з увядзеньнем матэрыяльнай незалежнасьці судзьдзяў, пракурораў і адвакатаў ад выканаўчай улады. Паводле праграмы, партыя выступае за касаваньне ўрадавай цэнзуры і льготныя падаткі на ўкладаньні ў СМІ. Прапануе амністыю вылучэнцаў на выбарныя дзяржаўныя пасады, іх давераных асобаў і ўдзельнікаў вулічных шэсьцяў разам з касаваньнем заканадаўчага абмежаваньня ўдзелу ў выбарах і шэсьцях.

Праграма прадугледжвае спрашчэньне гандлю і перамяшчэньня людзей празь мяжу з Латвіяй, Летувой, Польшчай і Ўкраінай. Таксама прапануецца аднавіць супрацу з Эўрапарлямэнтам. Пры гэтым партыя выступае за ўвядзеньне мытаў у гандлі з Расеяй і нагляду на мяжы зь ёй. Партыя прапануе ўстанавіць ільготныя падаткі для перапрацоўнікаў харчаваньня і вытворцаў лекаў і мэдычнага абсталяваньня. Таксама прапануецца вызваліць ад падаткаў накіраваны на ўкладаньні прыбытак. Паводле праграмы, вызваленьню ад падаткаў на дададзеную вартасьць і прыбытак маюць падлягаць укладаньні прадпрыемстваў у шляхі зносінаў, сродкі сувязі і турыстычныя будынкі.

Арэндныя нежылыя будынкі ўраду і Кіраўніцтва справамі прэзыдэнта прапануецца перадаць ва ўласнасьць мясцовага самакіраваньня. Прадугледжваецца касаваньне ліцэнзаваньня відаў гаспадарчай дзейнасьці. Паводле праграмы, пазакаштарысныя сродкі, у тым ліку прэзыдэнта, падлягаюць пераводу ў дзяржаўны каштарыс.

Праграма прадугледжвае папаўненьне дзяржаўнага пэнсійнага фонду за кошт распродажу на аўкцыёнах прадпрыемстваў Кіраўніцтва справамі прэзыдэнта. Прапануецца зьняць з камэрцыйных банкаў абавязак нагляду за гаспадарчай дзейнасьцю ўкладнікаў. Прадугледжваецца стварэньне ўмоваў для вольнага рынку(en) валюты, каштоўных папераў, нерухомасьці, страхаваньня і тавараў. Партыя выступае за стварэньне дастатковага запасу валюты для падтрыманьня адзінага курсу беларускага рубля. Таксама заклікае да папаўненьня дзяржаўнага страхавога фонду шляхам прыватызаваньня праз аўкцыёны ўрадавых прадпрыемстваў гандлю, будаўнічай, лёгкай і харчовай прамысловасьці[6].

Ініцыятывы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Структуры. Кансэрватыўна-Хрысьціянская Партыя — БНФ. Праверана 7 студзеня 2012 г.
  2. ^ Юры Дракахруст. Навіны 27 верасьня 1999 г. // Радыё «Свабода», 27 верасьня 1999 г. Праверана 17 кастрычніка 2014 г.
  3. ^ Юрась Карпаў. Кастрычнік 1999 // Свойскае агенцтва навінаў і аргумантаў «Вітінфармбюро», 30 кастрычніка 1999 г. Праверана 17 кастрычніка 2014 г.
  4. ^ Сведения о политических партиях, зарегистрированных в Республике Беларусь Міністэрства юстыцыі Рэспублікі Беларусь
  5. ^ Вярхоўны суд Беларусі, выглядае, ліквідаваў Кансэрватыўна-хрысьціянскую партыю — БНФ
  6. ^ Праграма Кансэрватыўна-хрысьціянскай партыі — БНФ // Народная партыя Праверана 17 кастрычніка 2014 г.

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]