Цэнтар дасьледаваньняў беларускай культуры, мовы і літаратуры

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Цэнтар дасьледаваньняў беларускай культуры, мовы і літаратуры
Дата ўтварэньня 2012
Месцазнаходжаньне Менск, вуліца Сурганава, 1, корпус 2.
Дырэктар Аляксандар Лакотка
Першы намесьнік дырэктара па навуковай рабоце Аляксандар Лукашанец
Намесьнік дырэктара па навуковай рабоце Валеры Жук
Сайт http://cbcll.basnet.by

Цэнтар дасьледаваньняў беларускай культуры, мовы і літаратуры — навуковы цэнтар у складзе Аддзелу гуманітарных навук і мастацтваў Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі. Праводзіць навуковыя дасьледаваньні ў галінах мастацтвазнаўства, этнаграфіі, этналёгіі, фальклярыстыкі, мовы і літаратуры. Дзяржаўная юрыдычная асоба.

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Утварыўся ў 2012 годзе ў выніку аб’яднаньня Інстытута мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклёру імя Кандрата Крапівы і Інстытуту мовы і літаратуры імя Якуба Коласа і Янкі Купалы. У 2015 годзе ў якасьці філіяў улучыў Інстытут мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклёру імя Кандрата Крапівы, а таксама адноўленыя Інстытут літаратуразнаўства імя Янкі Купалы і Інстытут мовазнаўства імя Якуба Коласа.

На 1 траўня 2015 колькасьць супрацоўнікаў складала 203 чалавекі, у тым ліку 2 акадэмікі, 5 чальцоў-карэспандэнтаў, 27 дактароў навук, 89 кандыдатаў навук.

У кастрычніку 2020 году правёў экспэртызу выразу «Жыве Беларусь!» з высновай, што гэты выраз адлюстроўвае сутнасьць унутранай і замежнай палітыкі Беларусі, скіраванай на забесьпячэньне росквіту краіны і росту дабрабыту яе грамадзянаў[1].

Адміністрацыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Дырэктар — акадэмік НАН Беларусі Аляксандар Лакотка, першы намесьнік дырэктара па навуковай рабоце — акадэмік НАН Беларусі Аляксандар Лукашанец, намесьнік дырэктара па навуковай рабоце — Валеры Жук — дырэктар філіі «Інстытут мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклёру імя Кандрата Крапівы».

Кірункі дзейнасьці[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Вывучэньне этнакультурных працэсаў на тэрыторыі Беларусі; міжэтнічных сувязяў беларусаў, расейцаў, украінцаў і іншых народаў у сфэры матэрыяльнай і духоўнай культуры.
  • Распрацоўка праблемаў гісторыі і тэорыі беларускага мастацтва, антрапалёгіі культуры.
  • Вывучэньне сыстэмы беларускай мовы на розных этапах яе разьвіцьця.
  • Правядзеньне сацыялінгвістычных, супастаўляльных і параўнальна-тыпалягічных дасьледаваньняў.
  • Падрыхтоўка слоўнікаў беларускай мовы, у тым ліку перакладных беларуска-іншаславянскіх і іншаславянска-беларускіх.
  • Выяўленьне і аналіз асноўных тэндэнцыяў і заканамернасьцяў гістарычнага і сучаснага літаратурнага працэсу.
  • Вывучэньне праблемаў гісторыі літаратуры і літаратурных сувязяў у славянскім сьвеце і за яго межамі.
  • Дасьледаваньне літаратурнай спадчыны Беларусі, у тым ліку падрыхтоўка акадэмічных выданьняў збораў твораў клясыкаў беларускай літаратуры, літаратурных помнікаў.

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]