Бабічы (вёска, Рэчыцкі раён)

Бабічы лац. Babičy
Першыя згадкі:	XVI стагодзьдзе
Краіна:	Беларусь
Вобласьць:	Гомельская
Раён:	Рэчыцкі
Сельсавет:	Бабіцкі
Насельніцтва:	906 чал. (2010)
Часавы пас:	UTC+3
Тэлефонны код:	+375 2340
Паштовы індэкс:	247534
СААТА:	3245808006
Нумарны знак:	3
Геаграфічныя каардынаты:	52°17′32.748″ пн. ш. 30°0′40.853″ у. д.
Бабічы на мапе Беларусі ± Бабічы Бабічы

Ба́бічы — вёска ў Беларусі, каля ракі Ведрычу. Цэнтар сельсавету Рэчыцкага раёну Гомельскай вобласьці. Насельніцтва на 2010 год — 906 чалавек. Знаходзяцца за 28 км на паўднёвы захад ад Рэчыцы, на аўтамабільная дарозе Васілевічы — Рэчыца. Чыгуначная станцыя.

Бабічы — даўняе мястэчка гістарычнай Рэчыччыны (Панізоўя).

Гісторыя

Сядзіба Васілеўскіх, 1912 г.

Вялікае Княства Літоўскае

Упершыню Бабічы ўпамінаюцца ў XVI стагодзьдзі як сяло Рэчыцкага павету Менскага ваяводзтва. Каля 1503 году паселішча значыцца ў дакумэнтах, датычных канфліктаў паміж Вялікім Княствам Літоўскім і Маскоўскай дзяржавай.

У XVII стагодзьдзі Бабічы ўпамінаюцца ў зьвязку з удзелам на баку Рэчы Паспалітай у вайне, якая адбывалася з Маскоўская дзяржавай. У гэты час яны былі рэзыдэнцыяй роду Аскеркаў, якія мелі тут умацаваны замак.

Пад уладай Расейскай імпэрыі

У выніку другога падзелу Рэчы Паспалітай (1793) Бабічы апынуліся ў складзе Расейскай імпэрыі, у Рэчыцкім павеце Менскай губэрні. У 1795 годзе мястэчка знаходзілася ў валоданьні Юдзіцкіх, тут было 17 двароў, працавала паштовая станцыя. Праз Бабічы праходзіў гасьцінец Бабруйск — Брагін. На 1858 год у мястэчку было 27 двароў.

15 лютага 1886 году адбыўся ўвод у эксплюатацыю чыгуначнай лініі Лунінец — Гомель, пачала працаваць чыгуначная станцыя. Паводле вынікаў перапісу 1897 году — 84 двары, царкоўна-прыходзкая школа, хлебазапасны магазын, карчма, пошта, крама. На 1908 год існавалі аднайменныя мястэчка, станцыя (4 двары) і фэрма.

За часамі Першай сусьветнай вайны ў лютым 1918 году Бабічы занялі войскі Нямецкай імпэрыі.

Найноўшы час

25 сакавіка 1918 году згодна з Трэцяй Устаўной граматай Бабічы абвяшчаліся часткай Беларускай Народнай Рэспублікі. 1 студзеня 1919 году згодна з пастановай І зьезду КП(б) Беларусі яны ўвайшлі ў склад Беларускай ССР, аднак 16 студзеня Масква адабрала мястэчка разам зь іншымі этнічна беларускімі тэрыторыямі ў склад РСФСР. У 1926 годзе Бабічы вярнулі БССР, дзе яны сталі цэнтрам сельсавету. У 1930 годзе ў вёсцы працавалі 2 кузьні, 2 смалярні, дрэваапрацоўчая майстэрня, млын, школа, аддзяленьне спажывецкай каапэрацыі.

На 1995 год у Бабічах было 522 двары, на 2004 год — 1154. У 2000-я гады Бабічы атрымалі афіцыйны статус «аграгарадку».

Насельніцтва

Дэмаграфія

• XIX стагодзьдзе: 1858 год — 244 чал.; 1897 год — 605 чал.
• XX стагодзьдзе: 1908 год — 749 чал. у мястэчку Бабічах, 28 чал. на чыгуначнай станцыі Бабічы і 7 чал. на фэрме Бабічы; 1959 год — 2263 чал.; 1995 год — 1321 чал.; 1999 год — 1033 чал.
• XXI стагодзьдзе: 2004 год — 1154 чал.; 2010 год — 906 чал.

Інфраструктура

У Бабічах працуюць сярэдняя школа, дашкольная ўстанова, фэльчарска-акушэрскі пункт, дом культуры, бібліятэка, пошта.

Забудова

Плян складаецца з 2-х доўгіх крывалінейных вуліцаў мэрыдыянальнай арыентацыі, злучаных кароткімі пэрпэндыкулярна разьмешчанымі вуліцамі. На ўсходзе паралельна да галоўных праходзіць крывалінейная вуліца. Жылыя дамы пераважна драўляныя сядзібнага тыпу.

Турыстычная інфармацыя

Страчаная спадчына

• Сядзіба Васілеўскіх (?)
• Царква (XIX ст.)

Асобы

• Мікалай Сьмеян (1932—2007) — навуковец у галіне аграхіміі

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 1996. — Т. 2: Аршыца — Беларусцы. — 480 с. — ISBN 985-11-0061-7
• Гарады і вёскі Беларусі: Энцыклапедыя. Т. 2, кн. 2. Гомельская вобласць / С.В. Марцэлеў; рэдкал.: Г.П. Пашкоў (гал. рэд.) [і інш.]. — Менск: БелЭн, 2005. — 520 с.: іл. ISBN 985-11-0330-6.