Аскеркі

	Аскеркі; лац. Askierki
	Герб Мурдэліё
Краіна паходжаньня	Вялікае Княства Літоўскае

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Аскеркі (неадназначнасьць).

Аске́ркі, Аскіркі — шляхецкі род гербу «Мурдэліё» зьменены.

Прозьвішча

Прозьвішча ўтварылася ад назвы населенага пункта або імя заснавальніка роду, што даў назву сялу Аскерці на рацэ ЯжалІ (басэйн Улы).

Гісторыя

Паходзілі з полацкіх мяшчанаў. Першы вядомы З роду Аляксандар у 1458 годзе судзіўся зь Яўлашкам Козчычам за возера Саланец. Ягоны нашчадак Нічыпар Аскерчыніч у 1511 годзе выкупіў свае землі ў сяле Целічынічах.

Фёдар, Грышка, Андрэй і Цішка Аскярэнічы (Аткярэнічы, Акярэнічы) валодалі маёнткам на рацэ Ўшача. У Інфлянцкую вайну па акупацыі Полаччыны войскам маскоўскага гаспадара Івана Тырана Аскеркі атрымалі як кампэнсацыю землі ў Мазырскім павеце, дзе сталі ўплывовым родам. Пазьней яны набылі маёнткі ў іншых паветах^[1].

Найбольш вядомыя з роду

Антоні Яўхім Аскерка (? — па 1792) — пасол Чатырохгадовага Сойму
Ян Мікалай Аскерка (1735—1796) — падстолі, войскі і палявы стражнік вялікі літоўскі; пасол Чатырохгадовага Сойму, удзельнік паўстаньня Т. Касьцюшкі
Аляксандар Аскерка (1830—1911) — грамадзкі дзяяч, удзельнік нацыянальна-вызвольнага паўстаньня (1863—1864)

Галерэя

Іканаграфія роду Аскеркаў
Ян Мікалай Аскерка
Люцыя Яленская (з Аскеркаў)
Антоні Яўхім Аскерка
Баляслаў Аскерка

Крыніцы

^ Пазднякоў В. Аскеркі // ВКЛ. Энцыкл. — Мн.: 2005 Т. 1. С. 257.

Літаратура

Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / рэд. Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 1: Абаленскі — Кадэнцыя. — 684 с. — ISBN 985-11-0314-4

[1] Пазднякоў В. Аскеркі // ВКЛ. Энцыкл. — Мн.: 2005 Т. 1. С. 257.

[1]