Кармін (імя)
Кармін лац. Karmin | |
Carmin | |
Паходжаньне | |
---|---|
Мова(-ы) | германскія |
Утворанае ад | Caro + Minno |
Іншыя формы | |
Вытворныя формы | Караман |
Зьвязаныя артыкулы | |
якія пачынаюцца з «Кармін» |
Кармін — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Кармін або Кармэн (Carmin, Karmin, Carmen, Karmen) — імя германскага паходжаньня[1][2]. Іменная аснова -кар- (-кор-) (імёны ліцьвінаў Караман, Карымонт, Карыят; германскія імёны Caroman, Caromond, Cariatto) паходзіць ад гоцкага kaurus 'цяжкі, важкі'[3] або гоцкага[4] і бургундзкага kara 'турбота, клопат'[5], а аснова -мін- (-мен-) (імёны ліцьвінаў Мінят, Асьміна, Гальмін; германскія імёны Miniatus, Osminna, Galmin) — ад гоцкага minan 'менаваць, памятаць, любіць'[6], minthi 'памяць'[7].
У Чэхіі адзначалася імя Kormen[8].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Лепунского повета… Янели Корминовичъ — служба (сьнежань 1534 году)[9]; землю Корминишку (1537 год)[10].
Носьбіты
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Карміны (Karmin) гербу ўласнага — літоўскі шляхецкі род зь Віленскага ваяводзтва[11].
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Vroonen E. Les noms de famille de Belgique. Vol 2: Dictionnaire étymologique des noms de famille de Belgique. — Bruxelles, 1957.
- ^ C, Dictionnaire de tous les noms de famille belges
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
- ^ K // Köbler G. Gotisches Wörterbuch. 4. Aufl, 2014.
- ^ Gamillscheg E. Romania Germanica. Bd. 3: Die Burgunder, Schlußwort. — Berlin und Leipzig, 1936. S. 134.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 169.
- ^ Archiv český: čili, Staré písemné památky české i moravské, sebrané z archivů domácích i cizích. Dil. XXX. — Praha, 1913. S. 319.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 227 (8) (1533—1535). — Vilnius, 1999. P. 149.
- ^ Mackavičius A. Žemaitijos valsčių surašymas 1537—1538 m. — Vilnius, 2003. P. 22.
- ^ Polska encyklopedja szlachecka. T. 6. — Warszawa, 1936. S. 266.