Даўнары (Койданаўскі раён)

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Даўнары
лац. Daŭnary
Даўнары
Краіна: Беларусь
Вобласьць: Менская
Раён: Койданаўскі
Сельсавет: Дабрынёўскі
Насельніцтва: 31 чал. (2010)
Часавы пас: UTC+3
Тэлефонны код: +375 1716
Паштовы індэкс: 222726
СААТА: 6222835036
Нумарны знак: 5
Геаграфічныя каардынаты: 53°41′38″ пн. ш. 27°20′12″ у. д. / 53.69389° пн. ш. 27.33667° у. д. / 53.69389; 27.33667Каардынаты: 53°41′38″ пн. ш. 27°20′12″ у. д. / 53.69389° пн. ш. 27.33667° у. д. / 53.69389; 27.33667
Даўнары на мапе Беларусі ±
Даўнары
Даўнары
Даўнары
Даўнары
Даўнары
Даўнары
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы

Даўнары́[1] — вёска ў Беларусі, каля вытоку ракі Жэсьці. Уваходзяць у склад Дабрынёўскага сельсавету Койданаўскага раёну Менскай вобласьці. Знаходзяцца за 25 км ад Койданава, 37 км ад Менску, 8 км ад чыгуначнай станцыі Фаніпаль.

Назва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Асноўны артыкул: Доўнар (імя)

Паводле менскага дасьледніка Алёхны Дайліды, які разьвівае германскую (перадусім усходнегерманскую) этымалёгію імёнаў літоўскіх князёў і баяраў, імя Доўнар складаецца з фармантаў -даў-, які паходзіць ад гоцкага daug 'годна', бургундзкага daugjis 'здольны, годны' або старагерманскага dulg- 'моцны, трывалы', dolg 'дужаньне', і -нар-, які паходзіць ад гоцкага nasjan 'захоўваць, ратаваць'[2]. Такім парадкам, імя Доўнар азначае «захаваная здольнасьць»[3].

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У пачатку XX стагодзьдзя засьценак у Самахвалавіцкай воласьці Менскага павету, 19 двароў, 109 жыхароў. 28 траўня 2013 году вёска перададзеная зь ліквідаванага Рубілкаўскага ў Дабрынёўскі сельсавет[4].

На 1991 год — 21 двор, на 1 студзеня 2004 году — 15 двароў.

Насельніцтва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • XX стагодзьдзе: 1909 год — 67 чалавек[5]; 1991 год — 44 чалавекі; 1999 год — 31 чалавек
  • XXI стагодзьдзе: 1 студзеня 2004 году — 35 чалавек; 2010 год — 31 чалавек

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (djvu) С. 182.
  2. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17—18.
  3. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 24.
  4. ^ «Об изменении административно-территориального устройства районов Минской области». Решение Минского областного Совета депутатов от 28 мая 2013 г. № 234 (рас.)
  5. ^ Список населенных мест Минской губернии. — Минск, 1909. С. 52.

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Дзяржынскага р-на. — Мн.: БЕЛТА, 2004. — 704 с.: іл. ISBN 985-6302-64-1.