Барвойн
Барвойн лац. Barvojn | |
Berwein | |
Паходжаньне | |
---|---|
Мова(-ы) | германскія |
Утворанае ад | Bero + Weine Baro + Uuenna |
Іншыя формы | |
Вытворныя формы | Барвін |
Зьвязаныя артыкулы | |
якія пачынаюцца з «Барвойн» |
Барвойн — мужчынскае імя.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Бэрвайн (Berwein) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова -бар- (-бор-) (імёны ліцьвінаў Барвід, Барвін, Вісбар; германскія імёны Barvid, Barwin, Wisbar) паходзіць ад гоцкага bara, baur 'чалавек, дзіця' (літаральна — «народжаны»)[2], аснова -бер- (-бір-) (імёны ліцьвінаў Бірын, Бірыбольд, Бэрвольд; германскія імёны Birin, Beribald, Berwoldus) — ад гоцкага baira[3], германскага bero 'мядзьведзь'[4],, а аснова -вуйн- (-войн-, -вун-) (імёны ліцьвінаў Вайніла, Войнар, Войнат; германскія імёны Vuinla, Wunar, Wonnat) — ад старагерманскага wunna, гоцкага wunands 'шчаснасьць, задаволенасьць', ісьляндзкага vænn 'прыемны', нямецкага gewohnt 'задаволены'[5] або ад асновы -він- (-вайн-)[6].
У Кракаве адзначалася прозьвішча Birwain (Bir-wain): Jan Birwain упамінаецца ў 1395 годзе[7].
На тэрыторыі цяперашняй Летувы адзначалася імя Borveinus, якое зьвязваюць зь нямецкім імём Perwein < *Berwein, Berwin[8].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: шесть чоловековъ Боривоинишки у Медницкои волости… Борвоину два чоловеки, да земля пустая[9], Сеньку Соимонътовичу а Ивашку Борвоиновичу земля пустая Моищишина[10], Барвоину две семъици[11] (1440—1492 гады); Янъ Барвоиновичъ (1528 год)[12].
Носьбіты
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Барвойн — літоўскі баярын, які атрымаў наданьні ад вялікага князя Казімера; меў сына Івана (Івашку)
- Ян Барвойнавіч — бяржанскі баярын, які ўпамінаецца ў попісе войска Вялікага Княства Літоўскага 1528 году
Глядзіце таксама
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Gottschald M. Deutsche Namenkunde: Unsere Familiennamen nach ihrer Entstehung und Bedeutung. — Berlin, 2006. S. 101.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 16.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 52.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 19.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Schmittlein R. Toponymes finnois et germaniques en Lituanie // Revue internationale d’onomastique. Nr. 2, 1948. P. 102.
- ^ Katalog testamentów z krakowskich ksiąg miejskich do 1550 roku. — Warszawa, 2017. S. 49.
- ^ Lietuvių pavardžių žodynas. T. 1. — Vilnius, 1985. P. 294.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 20.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 27.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 49.
- ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 169.