Даргвойн
| Даргвойн лац. Dargvojn / Darhvojn | |
| Dragwin | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Drago + Weine Drago + Uuenna |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Даргвайн |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Даргвойн» | |
Даргвойн, Даргвайн — мужчынскае імя.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Драгвін (Drahwin, Dragwin[1]) — імя германскага паходжаньня[2]. Іменная аснова дрог- (дорг-) (імёны ліцьвінаў Даргіла, Доргень; германскія імёны Drogila, Drogin) паходзіць ад бургундзкага drogo 'ваяр'[3] або ад германскага dragan 'несьці, падтрымліваць'[4], а аснова -вуйн- (-войн-, -вун-) (імёны ліцьвінаў Вайніла, Войнар, Войнат; германскія імёны Vuinla, Wunar, Wonnat) — ад старагерманскага wunna, гоцкага wunands 'шчаснасьць, задаволенасьць', ісьляндзкага vænn 'прыемны', нямецкага gewohnt 'задаволены'[5] або ад асновы -він- (-вайн-)[6].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: у Колтянех Визбору пять чоловековъ: Рудеику а Деркгъвоинъ (1440—1492 гады)[7]; Wojciech Dargwayn… Jana Mazanowicza z Dargwajniów… Kazimierza Dargwaynia z Dargwajniów… Adam Dargwoyn na miejscu Dawida Dargwoynia rodzica z Dargwajniów… Jan Ambrożejewicz Dargwoyn (1667 год)[8]; Adam Dargwoyn z Dargwojnów… Franciszek Dargwoyn… Jakub Kontrym, z Dargwojniów[9], Józef Dargwoyn z Wieksznel[10] (1690 год).
Носьбіты
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Даргвойны гербу Зьнін — шляхецкі род зь Вялікага Княства Літоўскага
Глядзіце таксама
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Ziegelhöfer A. Die Ortsnamen des ehemaligen Fürstentums Bayreuth. — Bamberg, 1920. S. 200.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1462.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 22.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 74.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Schmittlein R. Toponymes finnois et germaniques en Lituanie // Revue internationale d’onomastique. Nr. 2, 1948. P. 102.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 50.
- ^ Błaszczyk G. Herbarz szlachty żmudzkiej. T. 1. — Warszawa, 2015. S. 419.
- ^ Metryka Litewska. Rejestry podymnego Welkiego Ksiestwa. Księstwo Żmudzkie 1690 r. — Warszawa, 2009. S. 75.
- ^ Metryka Litewska. Rejestry podymnego Welkiego Ksiestwa. Księstwo Żmudzkie 1690 r. — Warszawa, 2009. S. 217.