Жамойцкае ваяводзтва

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Перайсьці да навігацыі Перайсьці да пошуку

Жамойцкае ваяводзтва — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў Вялікім Княстве Літоўскім. Сталіца — места Расены. Фактычна не было арганізаванае ў зьвязку з Паўстаньнем Т. Касьцюшкі.

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Ваяводзтва ўтварылася 23 лістапада 1793 року згодна з пастановаю Гарадзенскага Сойму, спыніла сваё існаваньне ў выніку трэцяга падзелу Рэчы Паспалітай у 1795 року.

Адміністрацыйна-тэрытарыяльны падзел[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Падзялялася на тры зямлі (на падставе ранейшых парафіяў):

Ураднікі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

На Вальным сойме было прадстаўленае двума сэнатарамі і шасьцю пасламі (два з кожнай зямлі).

Ваяводы:

Кашталяны:

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Volumina Legum, T.X. Konstytucje Sejmu Grodzieńskiego z 1793 r / Wydał Z. Kaczmarczyk przy współudziale J. Matuszewskiego, M. Sczanieckiego i J. Wąsickiego. — Poznań, 1952.
Княствы[i]
Герб Вялікага Княства Літоўскага з Пасольскай ізбы ў Каралеўскім замку
Намесьніцтвы
Ваяводзтвы
Літва
Русь (Украіна)
Жамойць
Інфлянты[iv]
Староствы
  1. ^ Адміністрацыйныя адзінкі, што выступаюць у крыніцах з назвай княства, без уліку фэўдальных вотчынаў з той жа назвай
  2. ^ а б в г Перайшло ў склад Польшчы перад складаньнем Люблінскай уніі
  3. ^ а б Фактычна роўная ваяводзтву
  4. ^ Супольнае падпарадкаваньне Вялікаму Княству Літоўскаму і Каралеўству Польскаму
Атрымана з «https://be-tarask.wikipedia.org/w/index.php?title=Жамойцкае_ваяводзтва&oldid=2011174»