Эўроп

	Самар ← Эўроп → Гадалін
Выгляд
	; ;
Агульная інфармацыя
Назва, сымбаль, атамны нумар	Эўроп, Eu, 63
Катэгорыя элемэнту	Лантаноіды
Група, пэрыяд, блёк	ніякая, 6, f
Адносная атамная маса	151,96 г·моль−1
Канфігурацыя электронаў	[Xe] 4f76s2
Электронаў у абалонцы	2, 8, 18, 25, 8, 2;
Фізычныя ўласьцівасьці
Фаза	Цьвёрдае цела
Шчыльнасьць (пры п. т.)	5,423 г·см−3
Тэмпэратура плаўленьня	822 °C
Тэмпэратура кіпеньня	1597 °C
Структура крышталічнай краты	body-centered cubic
Цеплаправоднасьць	(300 K) 13,9 Вт·м−1·K−1
Уласьцівасьці атама
Атамны радыюс	94,7 пм
	п; а; р;

Эўро́п (па-лацінску: Europium) Eu — хімічны элемэнт III групы пэрыядычнай сыстэмы; атамны нумар 63. Адносіцца да лянтаноідаў. Адкрыты ў 1901 годзе Дамарсэем фракцыйным разьдзяленьнем двайнога нітрату самару ды магну. Названы ў гонар Эўропы. Элемэнт мае два ізатопы Eu-151 (47,77%) ды Eu-153. Агулам вядома 17 радыяактыўных ізатопаў эўропу з масавымі нумарамі ад 142 да 160. Першы элемэнт ітрыевай групы. Мае парамагнітныя ўласьцівасьці. У зямной кары эўропу прыкладна 2×10⁻⁵%. Гама-выпраменьваньне эўропу выкарыстоўваюць для радыёграфіі пракатнага мэталу^[2]. Прымяняецца ў атрыманьні люмінафорных і лазэрных матэрыялаў, а таксама як паглынальнік у АЭС.

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

^ Ізатопы: уласьцівасьці, атрыманьне, прымяненьне = Изотопы: свойства, получение, применение / Под ред. В. Ю. Баранова. — М.: ФИЗМАТЛИТ, 2005. — Т. 2. — С. 634. — ISBN 5-9221-0534-X
^ Европий // Радиохимический словарь элементов. — М.: Атомиздат, 1968. — С. 61.

Гэта — накід артыкула па хіміі. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго.

[1] Ізатопы: уласьцівасьці, атрыманьне, прымяненьне = Изотопы: свойства, получение, применение / Под ред. В. Ю. Баранова. — М.: ФИЗМАТЛИТ, 2005. — Т. 2. — С. 634. — ISBN 5-9221-0534-X

[2] Европий // Радиохимический словарь элементов. — М.: Атомиздат, 1968. — С. 61.

[1]

[2]