Ніхон

	Капэрніц ← Ніхон → Флеровіюм
Выгляд
Агульная інфармацыя
Назва, сымбаль, атамны нумар	Ніхон, Nh, 113
Група, пэрыяд, блёк	13, 7, d
Адносная атамная маса	[286] г·моль−1
Канфігурацыя электронаў	[Rn] 5f146d107s27p1
Электронаў у абалонцы	2 8 18 32 32 18 3;
Фізычныя ўласьцівасьці
Фаза	Цьвёрдае цела
Уласьцівасьці атама
Іншыя характарыстыкі
Нумар CAS	54084-70-7
Найбольш стабільныя ізатопы
	Асн. артыкул: ізатопы ніхону
	п; а; р;

Ніхон (Nh)^[1] — радыяактыўны штучна сынтэзаваны хімічны элемэнт 17 групы (III групы паводле старой клясыфікацыі) пэрыядычнай сыстэмы; атамны нумар 113. Адносіцца да катэгорыі трансуранавых элемэнтаў.

Упершыню атрыманы падчас экспэрымэнтаў 14 ліпеня — 10 жніўня 2003 у Аб’яднаным інстытуце ядзерных дасьледаваньняў у Дубне, Расея (у супрацоўніцтве зь Лівэрморскай нацыянальнай лябараторыяй, ЗША). Экспэрымэнты праводзіліся на цыклатроне U400 і дубненскім газанапоўненым сэпаратары аскелкаў (DGFRS). У гэтых экспэрымэнтах спачатку было атрымана чатыры ядры Маскову (атамны нумар 115). Потым гэтыя ядры распадаліся з выпрамяненьнем альфа-часьцінак у ізатопы ніхону. Вынікі апублікаваныя ў аўтарытэтным навуковым часопісе Physical Review C^[2]. Пазьней у Японіі былі праведзеныя экспэрымэнты па запуску іёнаў цынку, якія рухаліся з хуткасьцю на 10% меншай за хуткасьць сьвятла, для сутыкненьня з тонкім слоем бісмуту. У гэтым экспэрымэнце відавочна атрымаўся вельмі цяжкі іён, які пасьлядоўна зазнаў некалькі альфа-распадаў. Была зробленая выснова, што гэтыя альфа-распады зазнаў ізатоп элемэнта з атамным нумарам 113 ²⁷⁸Nh. Часовай сыстэматычнай назвай была "Унунтар" па-лацінску: Ununtrium), хімічны сымбаль Uut. У студзені 2016 адкрыцьцё ніхону было прызнанае Міжнародным саюзам тэарэтычнай і прыкладной хіміі (IUPAC) і IUPAP. Назву "ніхон" прапанавалі японскія навукоўцы. Гэтая назва паходзіць ад японскага слова, якое абазначае "Японія". 8 чэрвеня 2016 IUPAC была прапанаваная сучасная назва з тэрмінам 6 месяцаў. У лістападзе 2016 назва была афіцыйна зацьверджаная.

Пра хімічныя ўласьцівасьці ніхону нічога дакладна не вядома. Лічыцца, што ён паводзіць сябе аналягічна талю.

Крыніцы

^ Названия новых химических элементов 113, 115, 117 и 118 (рас.). ОИЯИ (8 июня 2016).
^ Yu. Ts. Oganessian, V. K. Utyonkoy, Yu. V. Lobanov, F. Sh. Abdullin, A. N. Polyakov, I. V. Shirokovsky, Yu. S. Tsyganov, G. G. Gulbekian, S. L. Bogomolov, A. N. Mezentsev, S. Iliev, V. G. Subbotin, A. M. Sukhov, A. A. Voinov, G. V. Buklanov, K. Subotic, V. I. Zagrebaev, M. G. Itkis, J. B. Patin, K. J. Moody, J. F. Wild, M. A. Stoyer, N. J. Stoyer, D. A. Shaughnessy, J. M. Kenneally, and R. W. Lougheed Experiments on the synthesis of element 115 in the reaction ²⁴³Am(⁴⁸Ca,xn)^291–x115 // Phys. Rev. C. — 2004. — № 69. — С. 021601(R).

Вонкавыя спасылкі

Ніхон — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў

Nihonium»the essentials (анг.) [WebElements Periodic Table]
The Element Nihonium (анг.) It's Elemental. Thomas Jefferson National Accelerator Facility - Office of Science Education. Праверана 10 сакавіка 2017 г.
nihonium (анг.) Britannica.com
The Element Uranium (анг.) It's Elemental. Thomas Jefferson National Accelerator Facility - Office of Science Education. Праверана 8 сакавіка 2017 г.

[1] Названия новых химических элементов 113, 115, 117 и 118 (рас.). ОИЯИ (8 июня 2016).

[2] Yu. Ts. Oganessian, V. K. Utyonkoy, Yu. V. Lobanov, F. Sh. Abdullin, A. N. Polyakov, I. V. Shirokovsky, Yu. S. Tsyganov, G. G. Gulbekian, S. L. Bogomolov, A. N. Mezentsev, S. Iliev, V. G. Subbotin, A. M. Sukhov, A. A. Voinov, G. V. Buklanov, K. Subotic, V. I. Zagrebaev, M. G. Itkis, J. B. Patin, K. J. Moody, J. F. Wild, M. A. Stoyer, N. J. Stoyer, D. A. Shaughnessy, J. M. Kenneally, and R. W. Lougheed Experiments on the synthesis of element 115 in the reaction ²⁴³Am(⁴⁸Ca,xn)^291–x115 // Phys. Rev. C. — 2004. — № 69. — С. 021601(R).

[1]

[2]