Сьвідніцкі склеп

1859 рок	2007 рок
Уваход у Сьвідніцкі склеп

Сьвідні́цкі склеп (па-польску: Piwnica Świdnicka, па-нямецку: Schweidnitzer Keller) — найстарэйшая ўроцлаўская рэстарацыя, якая знаходзіцца ў падвале ратушы на Рынкавым пляцы. Назва паходзіць ад ніжнесылескага места Сьвідніца, адкуль першапачаткова ва Ўроцлаў прывозілі ячменнае піва.

Мінуўшчына

28 верасьня 1273 князь Генрых IV Пробус надаў мескай радзе Ўроцлава права разьліву піва. Дзеля гэтых мэтаў у скляпеньнях ратушы быў пабудаваны піўны склеп. Захаваліся рахункі, датаваныя 1332 рокам, у якіх занатаваны факт выкарыстаньня сьвідніцкага піва.

Да XV стагодзьдзя склеп шматразова перабудоўваўся, у рэшце рэшт набыўшы свой сучасны выгляд. У 1519 да склепу быў прарыты тунэль, па якім перакочвалі бочкі зь півам.

У 1904 року частка памяшканьняў была пераабсталяваная пад кухню і праведзенае электрычнае асьвятленьне. У 1936 адбыўся яшчэ адзін капітальны рамонт, і перад Другой сусьветнай вайной рэстарацыя магла прымаць да 700 гасьцей, а колькасьць пэрсаналу складала 110 чалавек, у тым ліку 8 кухараў і 45 афіцыянтаў. Падчас вайны рэстарацыя не зазнала асаблівых пашкоджаньняў, ня лічачы зьнішчэньня абсталяваньня. У 1945—1946 роках выкарыстоўвалася як шпіталь, пасьля чаго была закінутая. Толькі ў 1960 року быў праведзены рамонт, пасьля чаго частка памяшканьняў склепу была аддадзеная моладзеваму клюбу, кіназалі, більярднай залі і пад разнастайныя выставы.

Напрыканцы стагодзьдзя ў выніку рэстаўрацыі склепу вернутая першапачатковая функцыя. У цяперашні час агульная плошча склепу складае 1700 м², зь якіх залі для наведнікаў — каля 900 м².

Вядомыя наведнікі

Урацлавякі кажуць: «Хто ня быў у Сьвідніцкім склепе, той ня быў ва Ўроцлаве»^[1]. Імёны знакамітых асобаў, якія ў розныя часы наведвалі піўную рэстарацыю, пералічаныя на таблічцы перад уваходам. Сярод іх:

Крыніцы і заўвагі

Вонкавыя спасылкі

Афіцыйная бачына (пол.)

Каардынаты: 51°6′34.6″ пн. ш. 17°1′54.54″ у. д. / 51.109611° пн. ш. 17.0318167° у. д. / 51.109611; 17.0318167

[1] Zitat bspw. in: Der Oberschlesier, Jahrg. 21 (1939), S. 15

[2] Vgl. Ossip Demetrius Potthoff, Georg Kossenhaschen: Kulturgeschichte der Deutschen Gaststätte, Olms, 1996, S. 71.

[3] Muzeum Miejskie Wrocławia: Piwo we Wrocławiu, 2002, S. 82

[1]

[2]

[3]