Наргіз Магамадзі

Наргіз Магамадзі
نرگس محمدی
Дата нараджэньня	21 красавіка 1972(1972-04-21) (52 гады)
Месца нараджэньня	Занджан[d], Іранская імпэрыя[d]
Месца вучобы	Imam Khomeini International University[d]
Занятак	праваабаронка, журналістка
Месца працы	Defenders of Human Rights Center[d]
Узнагароды	прэмія Пэра Ангера[d] (2011) Andrei Sakharov Prize[d] (2018) 100 жанчынаў[d] (2022) International Alexander Langer Award[d] (2009) прэмія Уляфа Пальмэ[d] (2023) UNESCO/Guillermo Cano World Press Freedom Prize[d] (2023) прэмія горада Веймар у галіне правоў чалавека[d] (2016)
Наргіз Магамадзі ў Вікісховішчы

Наргіз Махамадзі (па-пэрсыдзку: نرگس محمدی‎‎; нар. 1972) — іранская праваабаронца, ляўрэатка Нобэлеўскай прэміі міру (2023).

Наргіз Махамадзі пачала сваю праваабарончую дзейнасьць у 1990-я гады, студэнткай факультэта фізыкі. Па заканчэньні ўнівэрсытэта працавала інжынэрам, але таксама пісала аўтарскія калёнкі ў некаторыя іранскія выданьні.

У 2003 годзе яна пачала працаваць у Тэґеранскім цэнтры абароны правоў чалавека, заснаваным іншай іранскай актывісткай, ляўрэаткай Нобэлеўскай прэміі міру Шырын Эбадзі. У 2011 годзе Наргіз Махамадзі была ўпершыню арыштаваная й прысуджаная да турэмнага зьняволеньня. Праз два гады яна выйшла на волю і далучылася да кампаніі супраць сьмяротнага пакараньня ў Іране. За гэтую дзейнасьць яна зноў была арыштаваная ў 2015 годзе. У 2016 годзе прысуджаная да 16 год турэмнага зьняволеньня. Пасьля вяртаньня ў турму выступала супраць катаваньняў і сэксуальнага ґвалту, які прымяняецца да палітычных зьняволеных — жанчын у іранскіх турмах. З турмы яна таксама падтрымала пратэсты 2022 году й арґанізавала некалькі акцыяў салідарнасьці сярод зьняволеных, за што ўлады зрабілі яшчэ больш строгімі ўмовы яе зьняволеньня.

6 кастрычніка 2023 году Наргіз Махамадзі ўдастоена Нобэлеўскай прэміі міру за «яе барацьбу з ґвалтам іранскага рэжыму й за роўныя правы і свабоды для ўсіх».