Леон Буржуа

Леон Буржуа
Prefect of Police of Paris[d]
17 лістапада 1887 — 11 сакавіка 1888
старшыня Савета міністраў Францыі[d]
1 лістапада 1895 — 22 красавіка 1896
Папярэднік	Аляксандр Рыбо[d]
Наступнік	Jules Méline[d]
старшыня Савета міністраў Францыі[d]
1 лістапада 1895 — 29 красавіка 1896
Папярэднік	Аляксандр Рыбо[d]
Наступнік	Jules Méline[d]
Prefect of Haute-Garonne[d]
1885 — 1886
Prefect of Tarn[d]
1882 — 1883
Sub-prefect of Reims[d]
з 1880
General secretary of prefecture of Marne[d]
з 1877
General secretary of prefecture of Seine[d]
з 1883
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся:	29 траўня 1851(1851-05-29) former 9th arrondissement of Paris[d], Парыж, Францыя
Памёр:	29 верасьня 1925(1925-09-29)[…] (74 гады) Эпернэ[d]
Партыя:	Рэспубліканская радыкальная і радыкальна-сацыялістычная партыя[d]
Адукацыя:	юрыдычны факультэт Парыскага ўнівэрсытэту[d]
Узнагароды:
Леон Буржуа ў Вікісховішчы

Леон Віктор Агюст Буржуа (фр. Léon Victor Auguste Bourgeois, 21 траўня 1851 — 29 верасьня 1925) — францускі дзяржаўны дзяяч і юрыст, ляўрэат Нобэлеўскай прэміі міру (1920).

Біяграфія

У 1895 годзе ён стаў прэм'ер-міністрам і сфармаваў уласны кабінэт, які складаўся з радыкал-сацыялістаў. Урад Буржуа надаваў ўвагу пераважна сацыяльным пытаньням і склаў уласную сацыяльную праграму, фінансаваць якую меркавалася за кошт прагрэсіўнага падаходнага падатку. Гэта прапанова была сустрэта ў штыкі, і ў красавіку 1896 году ён сышоў у адстаўку.

У 1899 і ў 1907 годзе ён узначаліў францускую дэлегацыю на Гааскіх канфэрэнцыях, а ў 1906 годзе, будучы міністрам замежных справаў, прадстаўляў Францыю на канфэрэнцыі ў Альхэсырасе. Буржуа зьяўляўся сябрам камісіі па складаньні статута Лігі Нацыяў, а ў 1920 годзе быў абраны старшынём Савета Лігі. У тым жа годзе за намаганьні па сьцьвярджэньню міру сродкамі арбітражу ён быў удастоены Нобэлеўскай прэміі міру. З 1920 па 1923 год займаў пасаду старшыні Сэната.

Крыніцы

Леон Буржуа — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў