Даўгоўд
| Даўгоўд лац. Daŭgoŭd / Daŭhoŭd | |
| Dagaud | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Davo + Gaudo |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Доўгаўд, Даўголд, Далголд |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Даўгоўд» | |
Даўгоўд (Даўголд, Далголд), Доўгаўд — мужчынскае імя.
Паходжаньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў
Дагаўд (Dagaud) — імя германскага паходжаньня[1][2]. Іменная аснова -даў(г)- (імёны ліцьвінаў Даўгерд, Даўгер, Даўят; германскія імёны Daugaard, Dauharjis, Dowyatt) паходзіць ад гоцкага daug 'годна', бургундзкага daugjis 'здольны, годны'[3], а аснова -гаўд- (-гаўт-, -каўд-) (імёны ліцьвінаў Гаўтоўт, Гаўдземунда, Саргоўд; германскія імёны Gautald, Gaudemund, Saregaud) — ад германскага *gautaz 'гот'[4] або гоцкага goþs 'добры, годны', godei 'дабро, годнасьць, цнота'[5].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Мы князь Юрьи Довкговдъ (24 лютага 1401 году)[6][7][8]; Долголд[атъ] [Долгол]датовичъ (25 сакавіка 1427 году)[9]; Довкговту семъица[10], князю Глебу Довкголдовичу три чоловеки[11] (1440—1492 гады); Hleb Dawgoldowicz (1441 год)[12]; за Князя Глеба Довковдовича (XV ст.)[13]; Якимъ Довкгавъдович (1528 год)[14].
Носьбіты[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Юры Даўгоўдавіч († па 1401) — літоўскі князь; меў сына Глеба, пачынальнік роду Даўгоўдавічаў
- Якім Доўгаўдавіч — коршаўскі баярын, які ўпамінаецца ў попісе войска Вялікага Княства Літоўскага 1528 году
- Нармонт Даўгоўдавіч — жыхар Жамойцкага староства, які ўпамінаецца ў 1537—1538 гадох[15]
Глядзіце таксама[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 607.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 22.
- ^ Gamillscheg E. Romania Germanica. Bd. 3: Die Burgunder, Schlußwort. — Berlin und Leipzig, 1936. S. 112.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 123, 126.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Українські грамоти XV ст. — Київ, 1965. С. 34.
- ^ Акты, относящиеся к истории Западной России. Т. 1. — СПб., 1846. С. 30.
- ^ Akta unji Polski z Litwą, 1385—1791. — Kraków, 1932. S. 43.
- ^ Українські грамоти. Т. 1. — Київ, 1928. С. 107—108.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 49.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 54.
- ^ Собрание древних грамот и актов городов: Вильны, Ковна, Трок, православных монастырей, церквей и по разным предметам: Ч. 1. — Вильно, 1843. С. 6.
- ^ Собрание государственных и частных актов, касающихся истории Литвы и соединенных с ней владений (от 1387 до 1710 года), изданное Виленской археологической комиссией под ред. ученого секретаря Маврикия Круповича. Ч. 1. — Вильно, 1858. С. 20.
- ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 165.
- ^ Mackavičius A. Žemaitijos valsčių surašymas 1537—1538 m. — Vilnius, 2003. P. 393.
Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. Аўтарскае выданне. — Менск, 2019. — 459 с. — (сьціслая вэрсія кнігі: Вытокі Вялікае Літвы. — Менск, 2021. — 89 с.)