Вінгольт
| Вінгольт лац. Vingolt / Vinholt | |
| Winigaud Wingolt | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Wino + Gaudo Wino + Goldo |
| Іншыя формы | |
| Зьвязаныя імёны | Gautvin |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Вінгольт» | |
Вінгольт — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
Паходжаньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў
Вінігаўд або Вінгаўт (Winigaud, Vingautr[1][2]), Вінгольд (Wingolt[3]) і Гаўтвін (Gautvin), Гольдвін (Goldwine[4]) — імёны германскага паходжаньня[5]. Іменная аснова -він- (імёны ліцьвінаў Бутвін, Монтвін, Радавін; германскія імёны Butwin, Mondawin, Radowin) паходзіць ад гоцкага wins 'сябар', а аснова -гаўд- (-гаўт-, -каўд-) (імёны ліцьвінаў Гаўтоўт, Гаўдземунда, Саргоўд; германскія імёны Gautald, Gaudemund, Saregaud) — ад германскага *gautaz 'гот'[6] або гоцкага goþs 'добры, годны', godei 'дабро, годнасьць, цнота'[7]. Такім парадкам, імя Вінгольт азначае «сябар цноты»[8].
У Прусіі бытавала імя Гаўдывін: Gaudewine (1409 год)[9].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: było synow u welikaho kniazia Olgierda dwanadcat… czetwerty Wingolt Andrey, udeł ieho Trubczesk (Хроніка Быхаўца); панъ Винголтъ Корнелиушъ, купецъ места господарского Виленского (12 студзеня 1599 году)[10]; Cornelius Winholdt Lituanus (1621 год)[11].
Носьбіты[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Вінгольт — імя Андрэя Альгердавіча паводле Хронікі Быхаўца
У актах Вялікага Княства Літоўскага (1561, 1574 і 1579 гады) упаміналася Вінгольдаўская камяніца ў Вільні на Замкавай вуліцы[12].
Глядзіце таксама[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Naumann H. Altnordische Namenstudien. — Berlin, 1912. S. 38.
- ^ Топорова Т. В. Культура в зеркале языка: древнегерманские двучленные имена собственные. — Москва, 1996. С. 65.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule. T. III: Les noms de personnes contenus dans les noms de lieux. — Paris, 1985. P. 475.
- ^ Searle W. G. Onomasticon anglo-saxonicum. — Cambrigde, 1897. P. 267, 557.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 608, 619.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 123, 126.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 20.
- ^ Trautmann R. Die altpreußischen Personennamen. — Göttingen, 1925. S. 29.
- ^ Акты, издаваемые Виленскою археографическою комиссиею. Т. 20. — Вильна, 1893. С. 155.
- ^ Les registres-matricules de la nation germanique de l’ancienne Université d’Orléans, 1602—1689. — Leiden, 2023. P. 599.
- ^ Indeks alfabetyczny miejscowości dawnego wielkiego Księstwa Litewskiego: A—K (Abakanowicze — Kujany). Wilno, 1929. S. 155.
Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. Аўтарскае выданне. — Менск, 2019. — 459 с. — (сьціслая вэрсія кнігі: Вытокі Вялікае Літвы. — Менск, 2021. — 89 с.)