Перайсьці да зьместу

Тульгаўд

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Dolcaudus
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Dolo + Gaudo
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Тульгаўд»

Тульгаўд (Тулакалд) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.

Долькаўд (Dolcaudus) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова тул- (тол-, дол-) (імёны ліцьвінаў Дольвін, Дульмант; германскія імёны Dolwin, Tolmunt) паходзіць ад гоцкага thulan 'цярпеньне'[1] або стараверхненямецкага tuld 'сьвята'[2], а аснова -гаўд- (-гаўт-, -каўд-) (імёны ліцьвінаў Гаўтоўт, Гаўдземунда, Саргоўд; германскія імёны Gautald, Gaudemund, Saregaud) — ад германскага *gautaz 'гот'[3] або гоцкага goþs 'добры, годны', godei 'дабро, годнасьць, цнота'[4].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Бартъку Тулоколдовичу 2 бочъки соли з мыта ковенъского (27 сакавіка 1486 году)[5]; боярыну господарьскому повету Троцъкого Юрю Михайловичу Тулкговъду… дядка его Якуба Бортковича Тулкговдовича (24 красавіка 1562 году)[6]; Яна Тульговда писаря… урадниковъ земли Троцкое (13 лютага 1603 году)[7].

На гістарычнай Амсьціслаўшчыне існуе вёска Тугальдава.

  1. ^ а б Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 73.
  2. ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 34.
  3. ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 123, 126.
  4. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
  5. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 4 (1479—1491). — Vilnius, 2006. P. 36.
  6. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 261 (47) (1562—1566). — Vilnius, 2011. P. 30.
  7. ^ Археографический сборник документов, относящихся к истории Северо-западной Руси. Т. 5. — Вильна, 1871. С. 11.
  8. ^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 3. ― Вильна, 1904. С. 31.