Біньдзюга
| Біньдзюга | |
| польск. Bieńdziuga | |
| |
| Мясцовая назва: | Біньдзюга |
| Краіна: | Польшча |
| Ваяводзтва: | Падляскае |
| Павет: | Беластоцкі |
| Гміна: | Міхалова |
| Насельніцтва: | 60 чал. (2013)[1] |
| Часавы пас: | UTC+1 |
| летні час: | UTC+2 |
| Тэлефонны код: | (+48) 85 |
| Паштовы індэкс: | 16-050 |
| Нумарны знак: | BIA |
| Геаграфічныя каардынаты: | 52°55′59.000″ пн. ш. 23°38′38.000″ у. д. / 52.93305556° пн. ш. 23.64388889° у. д.Каардынаты: 52°55′59.000″ пн. ш. 23°38′38.000″ у. д. / 52.93305556° пн. ш. 23.64388889° у. д. |
Біньдзюга на мапе Польшчы   Біньдзюга | |
 Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
| |
Біньдзю́га (па-польску: Bieńdziuga, на мясцовай беларускай гаворцы: Біньдзю́га[2]) — вёска (солтыства Сушча) ў Беластоцкім павеце Падляскага ваяводзтва Польшчы. Знаходзіцца ў гміне Міхалова.
Побач зь вёскай працякае рака Нараў.
Насельніцтва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Жыхары вёскі ў большасьці этнічныя беларусы, праваслаўныя (прыход Нараджэньня Яна Хрысьціцеля ў Новай Волі[3]). Невялікая частка насельніцтва вёскі каталікі (парафія Ўнебаўзяцьця Марыі і сьв. біскупа Станіслава ў Нарві[4]), пераважна з польскай нацыянальнай ідэнтыфікацыяй.
Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
У 1857 г. у Біньдзюзе пражывала 84 жыхары, але ў выніку эпідэміі халеры колькасьць насельніцтва зьменшылася да 42 чалавек у 1869 годзе. Амаль усе жыхары выехалі ў 1915 г. у бежанства, вярталіся да 1922 году[5]. У міжваенны пэрыяд Біньдзюга належала да гміны Тарнаполь Ваўкавыскага павету Беластоцкага ваяводзтва. Паводле польскага перапісу насельніцтва 1921 г. пражывала тут 56 жыхароў (53 праваслаўныя і 3 каталікі; 31 жыхар быў запісаны беларусамі, 5 палякамі)[6]. Пасьля Другой сусьветнай вайны Біньдзюга была далучаная да гміны Міхалова. У 1950 г. у Біньдзюзе пражывала 101 чалавек і з таго маменту колькасьць насельніцтва сыстэматычна спадае[5]. У 1998 г. афіцыйна польская назва вёскі была зьмененая зь Біндзюга (Bindziuga) на Беньдзюга (Bieńdziuga)[7]. 25 сакавіка 2012 г. у вёсцы прайшоў вялікі пажар, у якім згарэлі 8 пабудоваў[8].
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Główny Urząd Statystyczny. Bank Danych Lokalnych. (пол.) Праверана 17 чэрвеня 2015 г.
- ^ Bondary Zalew Siemianówka i jego okolice Праверана 16 чэрвеня 2015 г.
- ^ Parafia Narodzenia Świętego Jana Chrzciciela w Nowej Woli (пол.) Праверана 17 чэрвеня 2015 г.
- ^ NAREW - Parafia Wniebowzięcia NMP i św. Stanisława Biskupa i Męczennika (пол.) Parafie. Archidiecezja Drohiczyńska. Праверана 17 чэрвеня 2015 г.
- ^ а б Leszek Nos Monografia Gminy Michałowo (пол.). Towarzystwo Przyjaciół Ziemi Michałowskiej. — Białystok 1996. Праверана 17 чэрвеня 2015 г.
- ^ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej : opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych. T. 5. Województwo białostockie, с. 107 (пол.) Праверана 17 чэрвеня 2015 г.
- ^ Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 14 stycznia 1998 r. w sprawie ustalenia i zmiany urzędowych nazw miejscowości oraz ustalenia i zmiany rodzaju niektórych miejscowości w województwach: bialskopodlaskim, białostockim, bydgoskim, chełmskim, ciechanowskim, elbląskim, kieleckim, konińskim, legnickim, leszczyńskim, lubelskim, łomżyńskim, nowosądeckim, opolskim, ostrołęckim, poznańskim, pilskim, przemyskim, radomskim, rzeszowskim, słupskim, szczecińskim, wrocławskim i zielonogórskim (пол.) 2. „Dziennik Ustaw”. Nr 11, poz. 41, s. 386. Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji. Праверана 17 чэрвеня 2015 г.
- ^ Aneta Boruch Bieńdziuga. Pożar strawił wszystko. Białystok ruszył na pomoc (пол.) „Kurier Poranny”, 29 сакавіка 2012 г. Праверана 17 чэрвеня 2015 г.
Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Біньдзюга — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў
| |||||||||||||
