Беластоцкае ваяводзтва (1919—1939)

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі


Беластоцкае ваяводзтва

(Województwo białostockie)
Агульныя зьвесткі
Краіна ІІ Рэч Паспалітая
Статус ваяводзтва
Уваходзіць у ІІ Рэч Паспалітая
Адміністрацыйны цэнтар Беласток
Улучае 15 паветаў (1921), 10 паветаў (1939)
Дата ўтварэньня 14 жніўня 1919
Дата скасаваньня 4 сьнежня 1939
Насельніцтва (1921) 1 305 284
Шчыльнасьць 40,22 чал./км²
Плошча 32 450 (1921) км²
Месцазнаходжаньне Беластоцкага ваяводзтва
Беластоцкае ваяводзтва на мапе
Мапа Беластоцкага ваяводзтва
Беластоцкае ваяводзтва, мапа
Мэдыя-зьвесткі
   Дадатковыя мультымэдыйныя матэрыялы

Беластоцкае ваяво́дзтва (па-польску: Województwo białostockie) — адміністратыўная адзінка ў міжваеннай Польскай Рэспубліцы. Цэнтар — Беласток.

Было ўтворанае ў 1919 г. Скасаванае ў выніку далучэньня Заходняй Беларусі да БССР у 1939 г. згодна з пактам Молатава-Рыбэнтропа.

Паветы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У склад ваяводзтва ўваходзілі, у прыватнасьці, Аўгустоўскі, Беластоцкі, Бельскі, Ваўкавыскі1921 г.), Гарадзенскі (з 1921 г.), Сакольскі і іншыя паветы[1].

Ваяводы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]