Ян Зомэр

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Ян Зомэр
Пэрсанальная інфармацыя
Нарадзіўся 17 сьнежня 1988(1988-12-17)[1][2][3] (35 гадоў)
Рост 183 см
Вага 77 кг
Пазыцыя брамнік
Клюбная інфармацыя
Клюб Інтэрнацыянале
Нумар 1
Клюбы
Гады Клюб Гульні (галы)¹
2006—2014
2007—2009
2009—2010
2014—2023
2023
2023—
Базэль
Вадуц (арэнда)
Грасгопэр (арэнда)
Барусія Мёнхэнглядбах
Баварыя
Інтэрнацыянале
113 (0)
50 (0)
33 (0)
272 (0)
19 (0)
27 (0)
Зборныя
2012— Швайцарыя 87 (0)

¹ Колькасьць гульняў і галоў за прафэсійны клюб лічыцца толькі
для нацыянальнай лігі, адкарэктавана на
9 сакавіка 2024.
² Колькасьць гульняў і галоў за нацыянальную зборную
ў афіцыйных матчах, адкарэктавана на
18 лістапада 2023.

Ян Зомэр (па-нямецку: Yann Sommer; нар. 17 сьнежня 1988 году) — швайцарскі футбаліст, брамнік італьянскага клюбу «Інтэрнацыянале» і нацыянальнай зборнай Швайцарыі. Гулец неаднаразова станавіўся чэмпіёнам Швайцарыі перш чым выправіўся ў Нямеччыну. У нацыянальнай дружыне дэбютаваў у 2012 і зь цягам часу стаў брамнікам нумарам адзін у краіне, выступаючы з дружынай на эўрапейскіх і сусьветных першынствах.

Кар’ера[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Клюбная[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Прайшоў школы некалькіх невялікіх клюбаў перш чым далучыўся да акадэміі «Базэлю» ў 2003 годзе. Першы прафэсійны кантракт склаў з клюбам у 2005 годзе, стаўшы асноўным брамнікам юнацкай дружыны клюбу. У 2007 годзе падоўжыў кантракт і адразу выправіўся ў «Вадуц» згодна з арэндным пагадненьнем паміж клюбамі. За некалькі сэзонаў поруч з падвышэньнем клюбу ў лігах ажно да другога дывізіёну Зомэр стаў першым выбарам трэнэра, праводзячы ў сэзоне ўсё больш матчаў у браме каманды. Дэбютаваў у Супэрлізе за «Вадуц» 20 ліпеня 2008 году ў пераможным матчы супраць «Люцэрну» (2:1). У студзені 2009 году Зомэр быў адкліканы ў «Базэль» праз тое, што асноўны брамнік клюбу Франка Кастанса атрымаў траўму[4]. У шэрагах «Базэлю» гулец дэбютаваў 7 студзеня ў матчы супраць «Янг Бойзу», дзе базэльскі клюб трываў паразу зь лікам 3:2. Адгуляўшы 6 гульняў у астатніх сустрэчах сэзону, Зомэр далучыўся да «Грасгопэру» зноўку на правох арэнды. Па вяртаньні ў Базэль футбаліст склаў 5-гадовы кантракт з клюбам, але стаў толькі другім брамнікам дружыны. Зомэр дэбютаваў у Лізе чэмпіёнаў 14 верасьня 2011 году ў матчы супраць румынскага «Ацэлула», у якіх швайцарцы выгулялі зь лікам 2:1[5]. Менавіта ў гэты ж час брамнік трывала заняў месца ў браме, а паводле вынікаў сэзону разам з клюбам здабыў як кубак краіны, гэтак і дамогся перамогі ў чэмпіянаце[6]. Наступныя гады адзначаюцца надзейнай гульнёй Зомэра, які ўжо а нікому не аддаў месца ў стартавым складзе.

10 сакавіка 2014 году Зомэр падпісаў пяцігадовы кантракт зь нямецкім клюбам «Барусіяй» зь Мёнхэнглядбаху[7]. Швайцарац быў выкліканы дзеля замены Марка-Андрэ тэр Штэгена, які далучыўся да «Барсэлёны»[8]. У першым сэзоне Зомэра ў клюбе глядбаскі клюб заняў 3 месца ў Бундэсьлізе, што сталася найвышэйшым клюбным дасягненьнем з 1978 году[9]. Па заканчэньні сэзону брамнік быў названы найлепшым гульцом клюбу ў сэзоне. Аднак, ужо ў наступным сэзоне Зомэр зрабіў некалькі крытычных памылак, які прывялі да паразаў ад дортмундзкай «Барусіі» ў чэмпіянаце і «Сэвільлі» ў Лігі чэмпіёнаў.

У лістападзе 2019 году Зомэр падоўжыў кантракт з клюбам да 2023 году[10]. У Лізе чэмпіёнаў 2020—2021 гадоў, у тым ліку дзякуючы навычкам Зомэра, «Барусія» дасягнула 1/8 фіналу, дзе саступіла «Манчэстэр Сіці». 27 жніўня 2022 году брамнік зрабіў 19 выратаваньняў у матчы супраць «Баварыі» (1:1), усталяваўшы новы рэкорд Бундэсьлігі.

19 студзеня 2023 году Зомэр пакінуў «Барусію», правёўшы у клюбе восем з паловай гадоў, і далучыўся да мюнхэнскай «Баварыі», уклыўшы дамову да ліпеня 2025 году[11]. 20 студзеня ён дэбютаваў у новым клюбе ў матчы супраць «РБ Ляйпцыг», які скончыўся ўнічыю зь лікам 1:1[12].

Міжнародная[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Зомэр дэбютаваў за нацыянальную зборную Швайцарыі 30 траўня 2012 году ў таварыскім матчы супраць зборнай Румыніі, які праходзіў у Люцэрне і скончыўся паразай гаспадароў зь лікам 0:1. На чэмпіянат сьвету 2014 году брамнік упершыню трапіў у заяўны сьпіс зборнай[13]. Разам з партнэрамі па Бундэсьлізе Романам Бюркі і Марвінам Гіцам гулец быў уключаны ў заяўку Швайцарыі на чэмпіянат Эўропы 2016 году. Зомэр нарэшце стаў першым брамнікам і правёў усе чатыры матчы дружыны на эўрапейскім турніры[14].

Дасягненьні[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

«Вадуц»:

«Базэль»:

«Баварыя»:

«Інтэрнацыянале»:

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]