Ян Зомэр

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Ян Зомэр
Пэрсанальная інфармацыя
Нарадзіўся 17 сьнежня 1988(1988-12-17)[1][2][3] (34 гады)
Рост 183 см
Вага 77 кг
Пазыцыя брамнік
Клюбная інфармацыя
Клюб Інтэрнацыянале
Нумар 1
Клюбы
Гады Клюб Гульні (галы)¹
2006—2014
2007—2009
2009—2010
2014—2023
2023
2023—
Базэль
Вадуц (арэнда)
Грасгопэр (арэнда)
Барусія Мёнхэнглядбах
Баварыя
Інтэрнацыянале
113 (0)
50 (0)
33 (0)
272 (0)
19 (0)
8 (0)
Зборныя
2012— Швайцарыя 84 (0)

¹ Колькасьць гульняў і галоў за прафэсійны клюб лічыцца толькі
для нацыянальнай лігі, адкарэктавана на
7 кастрычніка 2023.
² Колькасьць гульняў і галоў за нацыянальную зборную
ў афіцыйных матчах, адкарэктавана на
9 верасьня 2023.

Ян Зомэр (па-нямецку: Yann Sommer; нар. 17 сьнежня 1988 году) — швайцарскі футбаліст, брамнік італьянскага клюбу «Інтэрнацыянале» і нацыянальнай зборнай Швайцарыі. Гулец неаднаразова станавіўся чэмпіёнам Швайцарыі перш чым выправіўся ў Нямеччыну. У нацыянальнай дружыне дэбютаваў у 2012 і зь цягам часу стаў брамнікам нумарам адзін у краіне, выступаючы з дружынай на эўрапейскіх і сусьветных першынствах.

Кар’ера[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Клюбная[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Прайшоў школы некалькіх невялікіх клюбаў перш чым далучыўся да акадэміі «Базэлю» ў 2003 годзе. Першы прафэсійны кантракт склаў з клюбам у 2005 годзе, стаўшы асноўным брамнікам юнацкай дружыны клюбу. У 2007 годзе падоўжыў кантракт і адразу выправіўся ў «Вадуц» згодна з арэндным пагадненьнем паміж клюбамі. За некалькі сэзонаў поруч з падвышэньнем клюбу ў лігах ажно да другога дывізіёну Зомэр стаў першым выбарам трэнэра, праводзячы ў сэзоне ўсё больш матчаў у браме каманды. Дэбютаваў у Супэрлізе за «Вадуц» 20 ліпеня 2008 году ў пераможным матчы супраць «Люцэрну» (2:1). У студзені 2009 году Зомэр быў адкліканы ў «Базэль» праз тое, што асноўны брамнік клюбу Франка Кастанса атрымаў траўму[4]. У шэрагах «Базэлю» гулец дэбютаваў 7 студзеня ў матчы супраць «Янг Бойзу», дзе базэльскі клюб трываў паразу зь лікам 3:2. Адгуляўшы 6 гульняў у астатніх сустрэчах сэзону, Зомэр далучыўся да «Грасгопэру» зноўку на правох арэнды. Па вяртаньні ў Базэль футбаліст склаў 5-гадовы кантракт з клюбам, але стаў толькі другім брамнікам дружыны. Зомэр дэбютаваў у Лізе чэмпіёнаў 14 верасьня 2011 году ў матчы супраць румынскага «Ацэлула», у якіх швайцарцы выгулялі зь лікам 2:1[5]. Менавіта ў гэты ж час брамнік трывала заняў месца ў браме, а паводле вынікаў сэзону разам з клюбам здабыў як кубак краіны, гэтак і дамогся перамогі ў чэмпіянаце[6]. Наступныя гады адзначаюцца надзейнай гульнёй Зомэра, які ўжо а нікому не аддаў месца ў стартавым складзе.

10 сакавіка 2014 году Зомэр падпісаў пяцігадовы кантракт зь нямецкім клюбам «Барусіяй» зь Мёнхэнглядбаху[7]. Швайцарац быў выкліканы дзеля замены Марка-Андрэ тэр Штэгена, які далучыўся да «Барсэлёны»[8]. У першым сэзоне Зомэра ў клюбе глядбаскі клюб заняў 3 месца ў Бундэсьлізе, што сталася найвышэйшым клюбным дасягненьнем з 1978 году[9]. Па заканчэньні сэзону брамнік быў названы найлепшым гульцом клюбу ў сэзоне. Аднак, ужо ў наступным сэзоне Зомэр зрабіў некалькі крытычных памылак, які прывялі да паразаў ад дортмундзкай «Барусіі» ў чэмпіянаце і «Сэвільлі» ў Лігі чэмпіёнаў.

У лістападзе 2019 году Зомэр падоўжыў кантракт з клюбам да 2023 году[10]. У Лізе чэмпіёнаў 2020—2021 гадоў, у тым ліку дзякуючы навычкам Зомэра, «Барусія» дасягнула 1/8 фіналу, дзе саступіла «Манчэстэр Сіці». 27 жніўня 2022 году брамнік зрабіў 19 выратаваньняў у матчы супраць «Баварыі» (1:1), усталяваўшы новы рэкорд Бундэсьлігі.

19 студзеня 2023 году Зомэр пакінуў «Барусію», правёўшы у клюбе восем з паловай гадоў, і далучыўся да мюнхэнскай «Баварыі», уклыўшы дамову да ліпеня 2025 году[11]. 20 студзеня ён дэбютаваў у новым клюбе ў матчы супраць «РБ Ляйпцыг», які скончыўся ўнічыю зь лікам 1:1[12].

Міжнародная[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Зомэр дэбютаваў за нацыянальную зборную Швайцарыі 30 траўня 2012 году ў таварыскім матчы супраць зборнай Румыніі, які праходзіў у Люцэрне і скончыўся паразай гаспадароў зь лікам 0:1. На чэмпіянат сьвету 2014 году брамнік упершыню трапіў у заяўны сьпіс зборнай[13]. Разам з партнэрамі па Бундэсьлізе Романам Бюркі і Марвінам Гіцам гулец быў уключаны ў заяўку Швайцарыі на чэмпіянат Эўропы 2016 году. Зомэр нарэшце стаў першым брамнікам і правёў усе чатыры матчы дружыны на эўрапейскім турніры[14].

Дасягненьні[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

«Вадуц»:

«Базэль»:

«Баварыя»:

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]