Фэдэрыка Дымарка

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Фэдэрыка Дымарка
Пэрсанальная інфармацыя
Нарадзіўся 10 лістапада 1997(1997-11-10)[1][2][3] (26 гадоў)
Рост 175 см
Вага 75 кг
Пазыцыя абаронца
Клюбная інфармацыя
Клюб Інтэрнацыянале
Нумар 32
Клюбы
Гады Клюб Гульні (галы)¹
2015—2017
2016
2016—2017
2017—2018
2018—
2018—2019
2020—2021
Інтэрнацыянале
Асколі (арэнда)
Эмпалі (арэнда)
Сіён
Інтэрнацыянале
Парма (арэнда)
Вэрона (арэнда)
1 (0)
15 (0)
12 (0)
9 (0)
90 (10)
13 (1)
48 (5)
Зборныя
2022— Італія 16 (2)

¹ Колькасьць гульняў і галоў за прафэсійны клюб лічыцца толькі
для нацыянальнай лігі, адкарэктавана на
4 сакавіка 2024.
² Колькасьць гульняў і галоў за нацыянальную зборную
ў афіцыйных матчах, адкарэктавана на
20 лістапада 2023.

Фэдэры́ка Дыма́рка (па-італьянску: Federico Dimarco; нар. 10 лістапада 1997 году) — італьянскі футбаліст, абаронца клюбу «Інтэрнацыянале» і нацыянальнай зборнай Італіі.

Кар’ера[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Клюбная[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Выхаванец акадэміі «Інтэрнацыянале». Дэбютаваў у складзе клюбу ў веку 17 гадоў матчы Лігі Эўропы супраць азэрбайджанскага «Карабаху»[4][5]. Дымарка ў тым матчы выйшаў на зьмену Данілё Д’Амброзіё на 84-й хвіліне. У Сэрыі А першы матч гулец правёў 31 траўня 2015 году супраць «Эмпалі». Гэта быў апошні матч сэзону, а сам абаронца зьявіўся на пляцоўцы замест Радрыга Палясіё на 89-й хвіліне[6]. У студзені 2016 году Дымарка выправіўся ў арэнду ў клюб Сэрыі Б «Асколі»[7]. Па сканчэньні сэзону на правах арэнды далучыўся да «Эмпалі», але ня здолеў дапамагчы клюбу захаваць месца ў найвышэйшым дывізіёне.

Улетку 2017 году Дымарка быў набыты швайцарскім «Сіёнам» за 3,91 млн эўра, але ўжо праз год за 7 млн эўра вярнуўся назад у мілянскі клюб[8]. Па вяртаньні ў «Інтэр» гулец зноў бавіў час у арэндах, абараняючы колеры «Пармы», а потым «Вэроны». З сэзону 2021—2022 гадоў пачаў стала выступаць у асноўным складзе «Інтэрнацыянале». У сьнежні 2021 году падоўжыў працоўнае пагадненьне з клюбам да чэрвеня 2026 году[9].

Міжнародная[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Прыцягваўся да матчу юніёрскай, юнацкай і моладзевай зборных Італіі. Толькі пасьля таго як замацаваўся ў складзе «Інтэрнацыянале» пачаў таксама выклікацца да нацыянальнай зборнай Італіі. Дэбютаваў у складзе зборнай 16 лістапада 2022 году ў таварыскім матчы супраць зборнай Альбаніі, які скончыўся перамогай апэнінцаў зь лікам 1:3. Праз чатыры дні гулец таксама згуляў 90 хвілінаў матчу супраць зборнай Аўстрыі ў чарговай таварыскай сустрэчы.

Дасягненьні[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

«Інтэрнацыянале»:

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ а б в Federico Dimarco // Transfermarkt (мн.) — 2000.
  2. ^ а б в FEDERICO DIMARCO // Argentine Soccer Database (гішп.)
  3. ^ а б в Federico Dimarco // As (гішп.)Madrid: Grupo Prisa, 1967. — ISSN 1888-6671
  4. ^ «Federico Dimarco». UEFA Europa League.
  5. ^ «Qarabağ hold Inter but fall short». UEFA.
  6. ^ «Inter, Mancini è di parola: esordio per Federico Dimarco, il piccolo Alaba». La Gazzetta dello Sport.
  7. ^ «Federico Dimarco all’Ascoli». Inter Milan.
  8. ^ «Calciomercato». Lega Serie A.
  9. ^ Campanale, Susy (23.12.2021). «'Lifelong Inter fan' Dimarco extends contract». Football Italia.

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]