Нікалё Барэльля

**Нікалё Барэльля**
	Нікалё Барэльля
Пэрсанальная інфармацыя
Нарадзіўся	7 лютага 1997 (28 гадоў); Кальяры, Італія;
Рост	175 см
Вага	68 кг
Пазыцыя	паўабаронца
Клюбная інфармацыя
Клюб	Інтэрнацыянале
Нумар	23
Клюбы
Зборныя
	¹ Колькасьць гульняў і галоў за прафэсійны клюб лічыцца толькі; для нацыянальнай лігі, адкарэктавана на; 23 траўня 2025. ; ² Колькасьць гульняў і галоў за нацыянальную зборную; ў афіцыйных матчах, адкарэктавана на; 9 чэрвеня 2025.;

Нікалё Барэльля (па-італьянску: Nicolò Barella; нар. 7 лютага 1997 году) — італьянскі футбаліст, паўабаронца клюбу «Інтэрнацыянале» і нацыянальнай зборнай Італіі. Часьцяком узгадваецца як адзін з найлепшых паўабаронцаў Эўропы^[5].

Кар’ера

Клюбная

Барэльля ёсьць выхаванцам футбольнай акадэміі «Кальяры»^[6]^[7]. Упершыню зьявіўся на полі ў кашулі сардынскага клюбу 15 студзеня 2015 году ў матчы Кубка Італіі супраць «Пармы»^[7] . Ягоны дэбют у Сэрыі А прыпаў на 4 траўня 2015 году зноў у матчы супраць «Пармы». Гэтым разам ён замяніў на 68-й хвіліне Дыега Фарыяса у хатняй перамозе зь лікам 4:0^[7]. Дзеля набыцьця гульнявога досьведу Барэльля выправіўся ў арэнду ў «Кома» з Сэрыі Б, дзе адразу стаў гульцом першай адзінаццаткі. 17 верасьня 2017 году па вяртаньні з арэнды забіў першы гол у складзе «Кальяры» ў браму клюбу СПАЛ^[8]. 19 лютага 2019 году матч супраць «Сампдорыі» стаў сотым у кашулі «Кальяры». На той момант гульцу было 22 гады.

12 ліпеня 2019 году Барэльля далучыўся да мілянскага «Інтэру» на ўмове арэнды з абавязацельствам выкупу гульца^[9]. Італьянец дэбютаваў у клубе 26 жніўня ў матчы супраць «Леччэ», калі выйшаў з лаўкі запасных у другім тайме замест Матыяса Вэсына. Гулец дапамог здабыць гол Антоніё Кандрэва і ўсталяваць фінальны лік 4:0^[10]. Футбаліст адразу атрымаў месца ў стартавым складзе клюбу. У сэзоне 2020—2021 гадоў «Інтэрнацыянале» здабыў перамогу ў Сэрыі А, а Барэльля быў высунуты кандыдатам на найлепшага паўабаронцу турніру. 5 лістапада 2021 году гулец склаў новую працоўную дамову зь «Інтэрам», паводле якога ён мусіць заставацца ў клюбе да 2026 году^[11]. Па заканчэньні сэзону 2021—2022 гадоў паўабаронца чацьверты раз запар быў улучаны ў сымбалічную зборную Сэрыі А^[12].

Міжнародная

Прыцягваўся да матчу юніёрскай і моладзевай зборных Італіі. У кастрычніку 2017 году быў упершыню выкліканы да складу нацыянальнай зборнай Італіі на адборачныя матчы чэмпіянату сьвету 2018 году супраць зборных Паўночнай Македоніі і Альбаніі^[13]. Але дэбютаваў паўабаронца крыху пазьней 10 кастрычніка 2018 году пад кіраўніцтвам трэнэра Рабэрта Манчыні ў таварыскім матчы супраць зборнай Украіны ў Генуі, які скончыўся ўнічыю 1:1^[14]. 23 сакавіка 2019 году Барэльля ўлучыў своё першы гол за зборную ў матчы кваліфікацыі чэмпіянату Эўропы 2020 году^[15]. У чэрвені 2021 году быў далучаны да складу зборнай Італіі на пераможным чэмпіянаце Эўропы 2020 году. Гулец быў адным з ключавых гульцоў каманды.

Дасягненьні

«Інтэрнацыянале»:

Чэмпіён Італіі: 2021, 2024
Уладальнік Кубка Італіі: 2022, 2023
Уладальнік Супэркубка Італіі: 2021, 2022, 2023

Італія:

Чэмпіён Эўропы: 2020

Крыніцы

^ ^а ^б ^в Nicolò Barella // Transfermarkt (мн.) — 2000.
^ ^а ^б ^в Nicolo Barella // As (гішп.) — Madrid: PRISA, 1967. — ISSN 1888-6671
^ ^а ^б https://www.inter.it/it/squadra/prima-squadra/nicolo-barella
^ ^а ^б https://www.cagliaricalcio.com/team/prima-squadra/17/nicolo-barella
^ Lane, Barnaby. «The 10 best midfielders in world soccer right now». Insider.
^ Angioni, Carlo (5.06.2019). «Barella ha scelto. Da Riva a LeBron, ecco chi è il jolly che vuole Conte». La Gazzetta dello Sport.
^ ^а ^б ^в «Happy 25th birthday to Nicolò Barella!». FIGC.
^ «Spal-Cagliari 0-2: decidono Barella e Joao Pedro». La Gazzetta dello Sport.
^ «Nicolò Barella is an Inter player!». Inter Milan.
^ Cotugno, Vladimiro (26.08.2019). «Inter-Lecce 4-0: Brozovic, Sensi, Lukaku e Candreva, quanti sorrisi per Conte». Il Corriere dello Sport.
^ «Nicolo Barella extends Inter stay till 2026». Internazionale Milano.
^ «Milan pigliatutto, premiati Pioli, Maldini e 4 giocatori. Leao il migliore: "Qui sono maturato"». La Gazzetta dello Sport.
^ «Barella and Inglese called up by Italy». Football Italia.
^ «Italy: Azzurri held by Ukraine». Football Italia.
^ «Italy: Kean and Barella take down Finland». Football Italia.

Вонкавыя спасылкі

Профіль (анг.) на Transfermarkt
Профіль (анг.) на Soccerway
Профіль (анг.) на Worldfootball

[_3ae2259624d577ea-1] а ^б ^в Nicolò Barella // Transfermarkt (мн.) — 2000.

[_7a527c4a452dbedb-2] а ^б ^в Nicolo Barella // As (гішп.) — Madrid: PRISA, 1967. — ISSN 1888-6671

[_0ea351c866190713-3] а ^б https://www.inter.it/it/squadra/prima-squadra/nicolo-barella

[_98dc1e32065f7663-4] а ^б https://www.cagliaricalcio.com/team/prima-squadra/17/nicolo-barella

[5] Lane, Barnaby. «The 10 best midfielders in world soccer right now». Insider.

[6] Angioni, Carlo (5.06.2019). «Barella ha scelto. Da Riva a LeBron, ecco chi è il jolly che vuole Conte». La Gazzetta dello Sport.

[figc-7] а ^б ^в «Happy 25th birthday to Nicolò Barella!». FIGC.

[8] «Spal-Cagliari 0-2: decidono Barella e Joao Pedro». La Gazzetta dello Sport.

[9] «Nicolò Barella is an Inter player!». Inter Milan.

[10] Cotugno, Vladimiro (26.08.2019). «Inter-Lecce 4-0: Brozovic, Sensi, Lukaku e Candreva, quanti sorrisi per Conte». Il Corriere dello Sport.

[11] «Nicolo Barella extends Inter stay till 2026». Internazionale Milano.

[12] «Milan pigliatutto, premiati Pioli, Maldini e 4 giocatori. Leao il migliore: "Qui sono maturato"». La Gazzetta dello Sport.

[13] «Barella and Inglese called up by Italy». Football Italia.

[14] «Italy: Azzurri held by Ukraine». Football Italia.

[15] «Italy: Kean and Barella take down Finland». Football Italia.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

Пэрсанальная інфармацыя
Нікалё Барэльля

Нарадзіўся	7 лютага 1997(1997-02-07)^[1]^[2] (28 гадоў) Кальяры, Італія
Рост	175 см^[3]
Вага	68 кг^[4]
Пазыцыя	паўабаронца
Клюбная інфармацыя
Клюб	Інтэрнацыянале
Нумар	23
Клюбы
Гады	Клюб	Гульні (галы)¹
2014—2020	Кальяры	105 (7)
2016	→ Кома	16 (0)
2019—2020	→ Інтэрнацыянале	27 (1)
2020—4	Інтэрнацыянале	177 (17)
Зборныя
2012	Італія (да 15)^[d]	5 (0)
2012—2013	Італія (да 16)^[d]	4 (0)
2013—2014	Італія (да 17)^[d]	5 (0)
2014—2015	Італія (да 18)^[d]	8 (0)
2015—2016	Італія (да 19)^[d]	16 (0)
2017—2019	Італія (да 21)^[d]	10 (1)
2018—4	Італія	63 (10)
¹ Колькасьць гульняў і галоў за прафэсійны клюб лічыцца толькі для нацыянальнай лігі, адкарэктавана на 23 траўня 2025. ² Колькасьць гульняў і галоў за нацыянальную зборную ў афіцыйных матчах, адкарэктавана на 9 чэрвеня 2025.