Вільгэльм Конрад Рэнтген

Вільгэльм Конрад Рэнтген
	Вільгэльм Конрад Рэнтген
	Wilhelm Conrad Röntgen
Дата нараджэньня	27 сакавіка 1845[…]
Месца нараджэньня	Ленеп[d], Каралеўства Прусія[d], Нямецкі зьвяз[d];
Дата сьмерці	10 лютага 1923[…] (77 гадоў)
Месца сьмерці	Мюнхэн, Ваймарская рэспубліка;
Прычына сьмерці	рак тоўстай кішкі
Месца пахаваньня	Alter Friedhof Gießen, Friedhofskapelle[d];
Месца вучобы	Цюрыская тэхнічная школа[d] (6 жніўня 1868); Цюрыскі ўнівэрсытэт; Утрэхцкі ўнівэрсытэт[d]; Страсбурскі ўнівэрсытэт[d]; Мюнхэнскі ўнівэрсытэт Людвіга-Максіміляна;
Занятак	фізык, прафэсар, інжынэр, дасьледнік
Навуковая сфэра	фізыка
Месца працы	Мюнхэнскі ўнівэрсытэт Людвіга-Максіміляна; JMU[d]; Гісенскі ўніверсітэт[d]; Страсбурскі ўнівэрсытэт[d]; Гогенгеймскі ўніверсітэт[d]; Цюрыскі ўнівэрсытэт;
Вядомы як	адкрывальнік рэнтгенаўскага выпраменьваньня
Сябра ў	Пруская акадэмія навук[d], Баварская акадэмія навук[d], Швэдзкая каралеўская акадэмія навук, Нідэрляндзкая каралеўская акадэмія навук[d], Нацыянальная акадэмія навук Італіі[d], Парыская мэдычная акадэмія[d], Physikalisch-medizinische Gesellschaft zu Würzburg[d] і Турынская акадэмія навук[d]
Навуковая ступень	доктар навук
Навуковы кіраўнік	Аўгуст Кундт
Вучні	Абрам Ёфэ
Узнагароды	мэдаль Эліята Крэсана[d] (1898) Мэдаль Гельмгольца[d] (1918) мэдаль Румфорда[d] (1896) мэдаль Матэўччы[d] (1896) ганаровае грамадзянства[d] (1909) мэдаль Барнарда[d] (1900)
Подпіс
	Вільгэльм Конрад Рэнтген у Вікісховішчы

Вільгэльм Конрад Рэнтген (па-нямецку: Wilhelm Conrad Röntgen; 27 сакавіка 1845 — 10 лютага 1923) — нямецкі фізык. Правёў шмат важных дасьледваньняў па крышталяграфіі і электрадынаміцы. У 1895 годзе адкрыў рэнтгенаўскае выпраменьваньне. Першы ляўрэат Нобэлеўскай прэміі па фізыцы (1901).

Нарадзіўся ў невялікім нямецкім горадзе Ленэп непадалёк ад мяжы з Галяндыяй^[7]. Вучыўся ў Вышэйшай тэхнічнай школе ў Цюрыху (1865—1868), атрымаў ступень доктара ў Цюрыскім унівэрсытэце (1868). Працаваў у розных унівэрсытэтах Нямеччыны. Ад 1896 году чалец-карэспандэнт Берлінскай АН. У 1900—1920 прафэсар Мюнхэнскага ўнівэрсытэту і дырэктар Фізычнага інстытуту. Навуковыя працы па электрамагнетызме, фізіцы крышталёў, оптыцы ды малекулярнай фізыцы. У 1885 годзе выявіў магнітнае поле дыэлектрыка, які рухаецца ў эл. полі (г. зв. рэнтгенаўскі ток), што мела важнае значэньне для стварэньня электроннай тэорыі. Адкрыў ды дасьледаваў рэнтгенаўскія прамяні, прапанаваў канструкцыю трубкі для атрыманьня рэнтгенаўскіх прамянёў і зрабіў першыя рэнтгенаўскія здымкі^[8].

Крыніцы

^ ^а ^б Wilhelm Konrad Röntgen // RKDartists (нід.)
^ ^а ^б W.C. Röntgen // KNAW Past Members (анг.)
^ Wilhelm Conrad Röntgen // Энцыкляпэдыя Бракгаўза (ням.)
^ ^а ^б ^в www.accademiadellescienze.it (італ.)
^ ^а ^б Рентген Вильгельм Конрад // Большая советская энциклопедия (рас.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — Москва: Советская энциклопедия, 1969.
^ https://www.library.ethz.ch/Ressourcen/Digitale-Bibliothek/Kurzportraets/Wilhelm-Conrad-Roentgen-1845-1923
^ Голин Г. М. Клясыкі фізычнай навукі: Кароткія творчыя партрэты = Классики физической науки: Краткие творческие портреты. — Мн.: Выш. школа, 1981. — С. 88.
^ Рэнтген Вільгельм Конрад // БЭ. — Мн.: 2002 Т. 14. С. 13-14

Гэта — накід артыкула пра біяграфію асобы. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго.

[_bbd9632f8447e606-1] а ^б Wilhelm Konrad Röntgen // RKDartists (нід.)

[_6ef4e09263bdf5a7-2] а ^б W.C. Röntgen // KNAW Past Members (анг.)

[_b96b39de4bd8cdcb-3] Wilhelm Conrad Röntgen // Энцыкляпэдыя Бракгаўза (ням.)

[_80745e2498050f78-4] а ^б ^в www.accademiadellescienze.it (італ.)

[_82ecf0afb0c94ebe-5] а ^б Рентген Вильгельм Конрад // Большая советская энциклопедия (рас.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — Москва: Советская энциклопедия, 1969.

[_f700e18f261f4a71-6] ttps://www.library.ethz.ch/Ressourcen/Digitale-Bibliothek/Kurzportraets/Wilhelm-Conrad-Roentgen-1845-1923

[7] Голин Г. М. Клясыкі фізычнай навукі: Кароткія творчыя партрэты = Классики физической науки: Краткие творческие портреты. — Мн.: Выш. школа, 1981. — С. 88.

[8] Рэнтген Вільгельм Конрад // БЭ. — Мн.: 2002 Т. 14. С. 13-14

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]