Пітэр Зээман
| Пітэр Зээман | |
 | |
| Нарадзіўся |
25 траўня 1865[1][2][3][4][5][6] Зонэмар, Схаўвэн-Дёйвэлянд, Зэляндыя, Нідэрлянды, Каралеўства Нідэрляндаў |
|---|---|
| Памёр |
9 кастрычніка 1943[7][1][2][3][4][5][6] (78 гадоў) Амстэрдам, Нідэрлянды[7] |
| Навуковая сфэра | фізыка |
| Месца працы | Амстэрдамскі ўнівэрсытэт і Лейдэнскі ўнівэрсытэт |
| Альма-матэр | Лейдэнскі ўнівэрсытэт |
| Навуковы кіраўнік | Хэйкэ Камэрлінг-Онэс |
| Узнагароды і прэміі | Нобэлеўская прэмія ў галіне фізыкі (1902) |
Пітэр Зээман (па-нідэрляндзку: Pieter Zeeman; 25 траўня 1865, Зонэмар, Нідэрлянды — 9 кастрычніка 1943, Амстэрдам) — нідэрляндзкі фізык, ляўрэат Нобэлеўскай прэміі ў галіне фізыцы (1902), разам з Гэндрыкам Лёрэнцам, «за выдатныя заслугі ў дасьледаваньнях ўплыву магнэтызму на радыяцыйныя зьявы». Сябра Нідэрляндскай АН[8]
Дзейнасьць[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
У 1896 г., па просьбе Лёрэнца, дасьледуе ўзьдзеяньне магнітнага поля на спэктральныя лініі крыніцы выпраменьваньня і адкрывае эфэкт, вядомы цяпер пад назвай эфэкту Зээмана. Адкрыцьцё эфэкту пацьвердзіла верагоднасьць тэорыі электрамагнітнага выпраменьваньня Лёрэнца.
У 1900 г. Зээмана прызначылі прафэсарам фізыкі ў Амстэрдамскім унівэрсытэце. У 1908 г. ён становіцца дырэктарам інстытуту фізыкі гэтага ўнівэрсытэту.
У 1921 г. атрымаў мэдаль імя Генры Драпэра. Адзін з кратэраў на Месяцы названы ў яго гонар кратэрам Зээмана.
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ а б data.bnf.fr: плятформа адкрытых зьвестак — 2011.
- ^ а б Pieter Zeeman — 2009.
- ^ а б Pieter Zeeman — 1834.
- ^ а б Encyclopædia Britannica
- ^ а б SNAC — 2010.
- ^ а б KNAW Past Members
- ^ а б в Зееман Питер // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.
- ^ Зееман Пітэр // БЭ. Т. 7. — Менск, 1998. С. 50
Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Пітэр Зээман — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў
| ||||||||
