Віктар Галаванаў
- Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Галаванаў.
Віктар Галаванаў | ||||
міністар юстыцыі Рэспублікі Беларусь | ||||
---|---|---|---|---|
1 кастрычніка 2001 — 4 кастрычніка 2011 | ||||
Прэзыдэнт: | Аляксандар Лукашэнка | |||
Прэм’ер-міністар: | Уладзімер Ярмошын, Генадзь Навіцкі, Сяргей Сідорскі | |||
Папярэднік: | Генадзь Варанцоў | |||
Наступнік: | Алег Сьліжэўскі | |||
Асабістыя зьвесткі | ||||
Нарадзіўся: |
1952 Барысаў | |||
Адукацыя: | ||||
Узнагароды: |
|
Ві́ктар Рыго́равіч Галава́наў (нарадзіўся ў 1952, Барысаў) — беларускі дзяржаўны дзяяч.
Біяграфія
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Нарадзіўся ў 1952 г. у г. Барысаў Менскай вобласьці.
Скончыў Беларускі дзяржаўны ўнівэрсытэт, Менскую вышэйшую партыйную школу. Кандыдат юрыдычных навук. Паводле спэцыяльнасьці юрыст, палітоляг.
Пасьля сканчэньня БДУ ў 1979 г. — сябар Магілёўскай абласной калегіі адвакатаў. Займаў шэраг кіроўных пастоў на партыйна-гаспадарчай працы: быў інструктарам гаркаму, абкаму КПБ у Бабруйску і Магілёве, начальнікам аддзелу юстыцыі Магілёўскага аблвыканкаму, інструктарам аддзелу ЦК КПБ, намесьнікам начальніка кіраваньня Міністэрства юстыцыі Беларусі, намесьнікам старшыні Белдзяржпатэнту, начальнікам аддзелу кадраў АКБ «Беларусбанк».
Кар’ера
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]У 1969—1971 працаваў сьлесарам на Бабруйскім дасьведчана-мэханічным заводзе, у 1971—1973 служыў у войску.
У 1979 — сябар Магілёўскае абласное калегіі адвакатаў.
У 1980—1987 — інструктар гаркаму, абкаму КПБ у Бабруйску і Магілёве.
У 1987—1988 — начальнік аддзелу юстыцыі Магілёўскага аблвыканкаму.
У 1988—1992 — інструктар дзяржаўна-прававога аддзелу ЦК КПБ, намесьнік начальніка кіраваньня Міністэрства юстыцыі Беларусі.
У 1992—1995 — намесьнік старшыні Белдзяржпатэнту, начальнік аддзелу кадраў АКБ «Беларусбанк».
У 1995—1996 — сябар Менскае гарадзкое калегіі адвакатаў.
У 1996—1999 — намесьнік, у 1999 — 28 верасьня 2000 — першы намесьнік міністра юстыцыі Рэспублікі Беларусь.
11 верасьня 2000 прызначаны начальнікам галоўнага дзяржаўна-прававога кіраваньня Адміністрацыі прэзыдэнта Рэспублікі Беларусь (вакантную пасьля адстаўкі Аляксандра Пласкавіцкага).
28 верасьня 2000 рашэньнем Рады міністраў Беларусі вызвалены ад пасады першага намесьніка міністра юстыцыі з фармулёўкай «у сувязі з пераходам на іншую працу».
1 кастрычніка 2001 указам прэзыдэнта Рэспублікі Беларусь № 558 прызначаны міністрам юстыцыі Рэспублікі Беларусь (на месца Генадзя Варанцова). Адстаўлены быў 4 кастрычніка 2011 году[1].
Удзел у палітычных рэпрэсіях
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Паводле рапарту, які падрыхтаваў польскі фонд «Свабода і дэмакратыя», Віктар Галаванаў у часе, калі быў міністрам юстыцыі, кіраваў шматлікімі судовымі перасьледамі супраць дэмакратычных дзеячоў, а таксама адказны за адміністрацыйныя рэпрэсіі супраць Саюза палякаў на Беларусі[2].
Санкцыі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]19 чэрвеня 2006 году Міністэрства фінансаў ЗША[прыбраць шаблён] пашырыла сьпіс спэцыяльна вызначаных грамадзянаў і заблякаваных асобаў за кошт шэрагу беларускіх службоўцаў, у тым ліку Галаванава[3][4]. Таксама Галаванава ўнесьлі ў Чорны сьпіс Эўразьвязу[5].
Узнагароды
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Узнагароджаны мэдалём «За працоўныя заслугі» (2006)[6].
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Президент Республики Беларусь принял ряд кадровых решений(недаступная спасылка) (рас.)
- ^ Białoruski system…. — С. 45.
- ^ Issuance of new Belarus Executive Order; Belarus Designations; Liberia Designation Removal (анг.). Міністэрства фінансаў ЗША[прыбраць шаблён] (2006-06-19). Архіўная копія ад 2021-09-21 г.
- ^ OFAC Sanctions List Search, Міністэрства фінансаў ЗША[прыбраць шаблён]
- ^ Поўны спіс 208 беларускіх чыноўнікаў, якім забаронены ўезд у ЕС (бел.). Наша Ніва (2011-10-11). Архіўная копія ад 2017-10-22 г.
- ^ Указ Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь з 1 сакавіка 2006 г. № 136 Аб узнагароджанні работнікаў, якія ўнесьлі найбольш значны ўклад у сацыяльна-эканамічнае разьвіцьцё рэспублікі ў 2001—2005 гадах, дзяржаўнымі ўзнагародамі Рэспублікі Беларусь, 1/7323
Вонкавыя спасылкі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Профіль на праекце «Хто ёсьць хто ў РБ»(недаступная спасылка) (рас.)
- пад рэд. др Дар'юша Залеўскага, Марка Буцька, Міхала Куркевіча і Томаша Пісулі Białoruski system represji. Prześladowcy i ich ofiary. Raport z realizacji projektu „Centrum dokumentacji i pomocy ofiarom represji politycznych na Białorusi”. — Варшава: Фонд Свабода і Дэмакратыя, снежань 2007. — С. 72. (пол.)