Станіслаў Кішка

Станіслаў Кішка
	Станіслаў Кішка
	; Герб «Дуброва»
Асабістыя зьвесткі
Памёр	1514 або 1513
Род	Кішкі
Бацькі	Пётр Струміла[d];
Дзеці	Пятро Кішка, Барбара з Кішкаў[d] і Ганна з Кішкаў[d]
Дзейнасьць	дыплямат

Станіслаў Кішка (? — 1513 або 1514) — дзяржаўны і вайсковы дзяяч Вялікага Княства Літоўскага. Падстолі вялікі літоўскі (1487—1488), маршалак гаспадарскі (з 1493), намесьнік земскі (з 1512).

Валодаў Нясьвіжам, Алыкай, Лахвай, Іўем^[2].

Біяграфія

З магнацкага роду Кішкаў гербу «Дуброва», сын Пятрашкі Страмілы. Атрымаў мянушку «Кішка», ад якой пайшло прозьвішча роду.

Займаў шэраг высокіх дзяржаўных пасадаў, у тым ліку намесьніка лідзкага (з 1493). Удзельнічаў у пасольстве ў Маскву наконт шлюбу дачкі маскоўкага гаспадара Івана III Алены зь вялікім князем Аляксандрам.

У 1496 браў удзел у выправе караля Яна Ольбрахта на малдаўскага гаспадара, дзе з уласным аддзелам разьбіў татараў пад Брацлавам. У 1499 атрымаў пасаду намесьніка смаленскага, распачаў умацаваньне гораду. У чэрвені 1502 кіраваў абаронай Смаленску ад маскоўскіх войскаў. У 1503 разьбіў татараў у бітве каля Прыпяці. У 1506 браў удзел у бітве пад Клецкам.

У 1508 і 1511 удзельнічаў у камісіі з разьмежаваньня Вялікага Княства Літоўскага і Каралеўства Польскага ў Мазовіі.

Другі шлюб узяў з дачкой ваяводы троцкага П. Мантыгердавіча Соф’яй, ад якой меў сына Пятра і дачку Ганну (жонка Я. Радзівіла, кашталяна троцкага, пазьней С. Кезгайлы, старосты жамойцкага)^[3].

Крыніцы

^ ^а ^б Senatorowie i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego 1386—1795 (пол.) / пад рэд. J. Wolff — Kraków: 1885. — С. 168.
^ Станіслаў Думін. Кішкі // ЭГБ. — Мн.: 1997 Т. 4. С. 189.
^ Станіслаў Думін. Кішкі // ВКЛ. Энцыкл. — Мн.: 2005 Т. 2. С. 102.

Літаратура

Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / рэд. Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч. — 788 с. — ISBN 985-11-0378-0
Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. / Беларус. Энцыкл.; Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн.: БелЭн, 1997. — Т. 4: Кадэты — Ляшчэня. — 432 с. — ISBN 985-11-0041-2

[_de455d0bcf62e753-1] а ^б Senatorowie i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego 1386—1795 (пол.) / пад рэд. J. Wolff — Kraków: 1885. — С. 168.

[2] Станіслаў Думін. Кішкі // ЭГБ. — Мн.: 1997 Т. 4. С. 189.

[3] Станіслаў Думін. Кішкі // ВКЛ. Энцыкл. — Мн.: 2005 Т. 2. С. 102.

[1]

[2]

[3]