Мерачанка
| Мерычанка | |
 Рака Мерычанка ў Летуве | |
| Агульныя зьвесткі | |
|---|---|
| Выток | каля в. Мікулішкаў |
| Вусьце | Нёман |
| Краіны басэйну | Беларусь, Летува |
| Вобласьці | Гарадзенская вобласьць, Аранскі раён і Салечніцкі раён |
| Даўжыня | 202 км |
| Сярэднегадавы сьцёк | 49,8 м³/с |
| Плошча басэйну | 4440 км² |
| Месцазнаходжаньне | |
.png)
| |
| Асноўныя прытокі | |
| Левыя | Сольча |
Мерачанка, Мярчанка (лет. Merkys, Мяркі́с) — рака ў Беларусі і Летуве, правы прыток ракі Нёману. Даўжыня 202 км, у межах Беларусі 12 км. Вадазбор 4440 км², у межах Беларусі каля 100 км². Выдатак вады за 14 км ад вусьця 35,2 м³/с, найбольшы — 49,8 м³/с.
На рацэ стаяць места Мерач і гістарычныя мястэчкі Табарышкі, Тургелі і Яшуны.
Агульныя зьвесткі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Пачынаецца на Ашмянскім узвышшы за 2 км на поўдзень ад вёскі Мікулішкаў Ашмянскага раёну. Выкарыстоўвалася для сплаву лесу. Рэчышча ў вярхоўях і нізоўях зьвілістае, да граніцы зь Летувой каналізаванае.
Жыўленьне пераважна грунтавое. Веснавое разводзьдзе ў сакавіку — траўні. Замярзае ў сьнежні, ледастаў няўстойлівы (да 1,5 месяца)[1].
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Блакітная кніга Беларусі. Энцыкл. — Мн.: 1994. С. 258.
Літаратура
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Блакітная кніга Беларусі: энцыкл / Рэдкал.: Н. А. Дзісько, М. М. Курловіч, Я. В. Малашэвіч і інш.; Маст. В. Г. Загародні. — Мн.: БелЭн, 1994. — 415 с. — ISBN 5-85700-133-1
- Природа Белоруссии: Попул. энцикл. / БелСЭ; Редкол.: И. П. Шамякин (гл.ред.) и др. — Мн.: БелСЭ, 1986. — 599 с., 40 л. ил.
- Ресурсы поверхностных вод СССР. Описание рек и озёр и расчёты основных характеристик их режима. Т. 5. Белоруссия и Верхнее Поднепровье. Ч. 1—2. — Л., 1971.
| На тэрыторыі Беларусі |
|  |
|---|---|---|
| На тэрыторыі Летувы | ||