Црвена Зьвезда Бялград

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Црвена Зьвезда
Поўная назва Fudbalski Klub Crvena Zvezda
Заснаваны 4 сакавіка 1945
Горад Бялград, Сэрбія
Стадыён Црвена Зьвезда
Умяшчальнасьць: 55 538
Прэзыдэнт Драган Джаіч[d]
Галоўны трэнэр
Чэмпіянат Супэрліга
 · 2022—2023 1 месца
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
crvenazvezdafk.com(сэрб.)(анг.)(рас.)

«Црвена Зьвезда» (па-сэрбску: Црвена звезда) — сэрбскі футбольны клюб з гораду Бялграду. Заснаваны ў 1945 годзе. 19-разовы чэмпіён Югаславіі, 5-разовы чэмпіён Сэрбіі і Чарнагорыі, 9-разовы чэмпіён Сэрбіі. 12-разовы ўладальнік Кубка Югаславіі, 9-разовы ўладальнік Кубка Сэрбіі і Чарнагорыі, 6-разовы ўладальнік Кубка Сэрбіі. Уладальнік Кубка чэмпіёнаў (1991).

Паводле апытаньня, праведзенага ў 2008 годзе, «Црвена Зьвезда» зьяўляецца самым папулярным футбольным клюбам Сэрбіі, маючы падтрымку ў 48,2% апытаных[1]. Клюб таксама мае шмат прыхільнікаў у іншых былых югаслаўскіх рэспубліках і ў сэрбскіх дыяспарах за мяжой. Галоўнымі супернікамі клюбу зьяўляецца бялградзкі «Партызан». Матчы чэмпіянату паміж гэтымі двума клюбамі вядомыя як «Адвечнае дэрбі». Згодна са сьпісам Міжнароднай фэдэрацыі гісторыі футболу і статыстыкі «Црвена Зьвезда» ўваходзіць у лік лепшых 200 эўрапейскіх клюбаў XX стагодзьдзя, маючы самы высокі рэйтынг сярод сэрбскіх клюбаў і клюбаў былой Югаславіі, займаючы 27-ы радок у сьпісе разам зь нідэрляндзкім клюбам «Фэеноорд».

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Матч люблянскай «Алімпіі» і «Црвены Зьвезды» на стадыёне ў Бялградзе ў 1966 годзе.

У лютым 1945 году, падчас Другой сусьветнай вайны, група маладых людзей, актыўных гульцоў, студэнтаў і чальцоў Сэрбскай аб’яднанай антыфашысцкай моладзевай лігі прыняла рашэньне стварыць Моладзевае таварыства фізычнае культуры, якое паўстала 4 красавіка таго ж году ў Бялградзе. Раней, са сьнежня 1944 году, усе даваенныя сэрбскія клюбы былі распушчаныя, а 5 траўня 1945 году сакратар спорту паводле камуністычных пытаньняў Мітра Мітравіч падпісаў пастанову аб афіцыйным скачаваньні ўсіх даваенных клюбаў на тэрыторыі Сацыялістычнай Рэспублікі Сэрбія. Клюбы былі распушчаныя праз тое, што за часам нямецкае акупацыі была спроба арганізаваць лігу з удзелам існых клюбаў, таму ўсе гэтыя клюбы былі прызнаныя праціўнікамі камуністычнага рэжыму Ёсіпа Броза Ціта.

Двума найбольш папулярнымі клюбамі Бялграду на той час былі «Югаславія» і БСК. «Црвена Зьвезда» была сфарміраваная на рэштках клюбу «Югаславія», то бок новы клюб успадкаваў стадыён «Югаславіі», офіс, шэраг гульцоў і нават іхныя чырвона-белыя колеры, а таксама лягатып, на які дадалі чырвоную зорку. Назва клюбу «Црвена Зьвезда» (бел. Чырвоная зорка) была прынятая пасьля доўгіх дыскусіяў. Іншымі прапанаванымі назовамі былі «Народная зорка», «Сіняя зорка», «Пралетэр», «Сталін», «Ленін» і іншыя[2]. Чырвоная зорка неўзабаве была прынятая як сымбаль сэрбскага нацыяналізму ў Югаславіі і далучаная на сьцяг СФРЮ.

Склад[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Актуальны на 13 верасьня 2023 году
Пазыцыя Імя Год нараджэньня
1 Сьцяг Сэрбіі Бр Зоран Попавіч 1988
2 Сьцяг Сэрбіі Аб Коста Нэдэлькавіч 2005
3 Сьцяг Аўстраліі Аб Мілаш Дэгенэк 1994
4 Сьцяг Чарнагорыі ПА Мірка Іваніч 1993
5 Сьцяг Сэрбіі Аб Ураш Спаіч 1993
6 Сьцяг Новай Зэляндыі ПА Марка Стамэніч 2002
7 Сьцяг Сэрбіі ПА Ёван Шлівіч 2005
8 Сьцяг Габону ПА Гелёр Канга 1990
9 Сьцяг Сэнэгалу Нап Шэрыф Ндыяй 1996
10 Сьцяг Сэрбіі Нап Аляксандар Катаі 1991
14 Сьцяг Нігерыі Нап Пітэр Алаінка 1995
15 Сьцяг Аўстрыі Аб Аляксандар Драгавіч (капітан) 1991
17 Сьцяг Кот-д’Івуару Нап Жан-Філіп Красо 1997
18 Сьцяг Ізраілю Бр Амры Глазэр 1996
19 Сьцяг Сэрбіі Аб Неманья Мілунавіч 1989
20 Сьцяг Замбіі ПА Кінгс Кангва 1999
21 Сьцяг Ганы ПА Эдмунд Ада 2000
Пазыцыя Імя Год нараджэньня
22 Сьцяг Сэрбіі Нап Ёван Міятавіч 2005
23 Сьцяг Сэрбіі Аб Мілан Родыч 1991
24 Сьцяг Буркіна-Фасо Аб Насэр Джыга (ар. Базэль) 2002
27 Сьцяг Сэрбіі Бр Нікала Васільевіч 1996
30 Сьцяг Ганы Нап Осман Букары 1998
33 Сьцяг Сэрбіі ПА Срджан Міхайлавіч 1993
37 Сьцяг Сэрбіі Нап Уладзімер Лучыч 2002
41 Сьцяг Сэрбіі ПА Нікала Кнежавіч 2003
45 Сьцяг Сэрбіі Нап Нікала Мітулікіч 2003
66 Сьцяг Паўднёвай Карэі ПА Хван Ін-Бом 1996
70 Сьцяг Сэрбіі ПА Ёван Мітулікіч 2003
70 Сьцяг Сэрбіі Нап Ураш Кабіч 2004
76 Сьцяг Сэрбіі Аб Лазар Нікаліч 1999
80 Сьцяг Сэрбіі Нап Стэфан Мітравіч 2002
99 Сьцяг Сэрбіі ПА Андрыя Максімавіч 2007
Сьцяг Італіі Нап Філіпа Фалька 1992
Сьцяг Аргентыны Аб Алекс Віга (ар. Рывэр Плэйт) 1999

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]