Талюш
| Талюш лац. Taluš | |
| Talsche | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Talo + суфікс з элемэнтам -ш- (-sch-) |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Талюша |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Талюш» | |
Талюш, Талюша — мужчынскае і жаночае імёны.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Тальша (Talsche) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова тал- (дал-) (імёны ліцьвінаў Дальман, Талімунт, Талмут; германскія імёны Dalman, Talamund, Talmut) паходзіць ад гоцкага tals 'дасьціпны, руплівы'[2] або ад германскага і стараангельскага deall 'славуты, ганарлівы'[3].
У Польшчы гістарычна бытавала імя Далюш: Dalusch (1349—1360 гады)[4].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: небощикъ панъ Кголтовтъ записал жоне своее… Талюша Кголтовътовая (каля 1486 году)[5]; homines… Thalyvsch (13 ліпеня 1503 году)[6]; Талюшъ Довкмонътовичъ[7], Микут Талюшовичъ[8] (1528 год); Родъ Толюшевичовъ (1567 год)[9].
Носьбіты
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Талюш Даўкмонтавіч — вялёнскі баярын, які ўпамінаецца ў попісе войска Вялікага Княства Літоўскага 1528 году
- Мікут Талюшавіч — кельмаўскі баярын, які ўпамінаецца ў попісе войска ВКЛ 1528 году
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Sara L. Uckelman, 15th German Names from Mecklenburg: Talsche, The Medieval Names Archive, 2005
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 19.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 30.
- ^ Słownik staropolskich nazw osobowych. T. 1. — Wrocław, 1965—1967. S. 453.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 107.
- ^ Kodeks dyplomatyczny katedry i diecezji Wilenskiej. T. 1, z. 3: 1501—1507. — Kraków, 1948. S. 658.
- ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 160.
- ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 171.
- ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. S. 725.