Пунск

	Пунск; лац. Puńsk
	польск. Puńsk
	; Касьцёл
Герб Пунску
Краіна:	Польшча
Ваяводзтва:	Падляскае
Павет:	Сейненскі
Гміна:	Пунск
Вышыня:	168 м н. у. м.
Насельніцтва:	1336 чал. (2011)
Часавы пас:	UTC+1
летні час:	UTC+2
Паштовы індэкс:	16-515
Нумарны знак:	BSE
Геаграфічныя каардынаты:	54°15′0″ пн. ш. 23°11′0″ у. д. / 54.25° пн. ш. 23.18333° у. д.Каардынаты: 54°15′0″ пн. ш. 23°11′0″ у. д. / 54.25° пн. ш. 23.18333° у. д.
	Пунск на мапе Польшчы Пунск
	Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
	http://www.punsk.com.pl/

Пунск (польск. Puńsk) — вёска ў Польшчы, на беразе возера Пуні. Цэнтар сельскай гміны Сейненскага павету Падляскага ваяводзтва. Знаходзіцца за 5 км на захад ад граніцы зь Летувой.

Пунск — даўняе магдэбурскае места гістарычнай Троччыны.

Назва

Тапонім Пунск^[1] утварыўся ад назвы возера Пуні.

Гісторыя

Вялікае Княства Літоўскае

Першы пісьмовы ўпамін пра Пунск датуецца 1597 годам, калі Станіслаў Заліўскі заснаваў тут мястэчка і збудаваў касьцёл. У гэты час Пунск уваходзіў у склад Троцкага павету Троцкага ваяводзтва.

У 1647 годзе кароль і вялікі князь Уладзіслаў Ваза надаў Пунску Магдэбурскае права і герб^[2]. У 1700 годзе тут дзеялі школа і шпіталь^[3].

Пад уладай Расейскай імпэрыі

У выніку трэцяга падзелу Рэчы Паспалітай (1795 год) Пунск апынуўся ў складзе Прусіі, у 1807 годзе згодна з Тыльзіцкай мірнай дамовай — у складзе Расейскай імпэрыі, у Сейненскім павеце Аўгустоўскай губэрні. На 1827 год у мястэчку было 82 будынкі.

За часамі Першай сусьветнай вайны ў 1915 годзе Пунск занялі войскі Нямецкай імпэрыі

Найноўшы час

У 1919—1920 гадох каля Пунску адбываліся баі паміж польскімі і летувіскімі войскамі. 19 ліпеня 1920 году мястэчка занялі летувіскія войскі ў зьвязе з бальшавікамі, у 1921 годзе — польскія войскі. Згодна з Рыскай мірнай дамовай 1921 году Пунск апынуўся ў складзе міжваеннай Польскай Рэспублікі.

За часамі Другой сусьветнай вайны зь верасьня 1939 да 1945 году Пунск знаходзіўся пад акупацыяй Трэцяга Райху.

Насельніцтва

Насельніцтва Пунску скарачаецца ў выніку нізкае нараджальнасці. У Пунску маецца найбольшая колькасьць жэмойтаў ў Польшчы. Існуе іх грамада — Жэмойцкае Грамадзка-Культурнае Таварыства.

Дэмаграфія

XIX стагодзьдзе: 1827 год — 748 чал.^[4]
XXI стагодзьдзе: 2011 год — 1336 чал.

Турыстычная інфармацыя

Славутасьці

Касьцёл Унебаўзяцьця Найсьвяцейшай Панны Марыі (1877—1881)
Могілкі: каталіцкія, капліца; юдэйскія
Плябанія (1873)
Сынагога (канец XIX — пачатак XX ст.)

Галерэя

Краявіды Пунску
Капліца
Плябанія
Сынагога
Заезны дом

Крыніцы

^ Сяргей Шупа, Навіны сусьветнай культуры, Радыё Свабода, 19 лістапада 2001 г.
^ Wiśniewski J. Dzieje osadnictwa w powiecie sejneńskim od XV do XIX wieku // Materiały do dziejów Ziemi Sejneńskiej. — Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1963. S. 86.
^ Wiśniewski J. Dzieje osadnictwa w powiecie sejneńskim od XV do XIX wieku // Materiały do dziejów Ziemi Sejneńskiej. — Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1963. S. 165.
^ Chlebowski B. Puńsk // Słownik geograficzny... T. IX. — Warszawa, 1888. S. 302.

[1] Сяргей Шупа, Навіны сусьветнай культуры, Радыё Свабода, 19 лістапада 2001 г.

[2] Wiśniewski J. Dzieje osadnictwa w powiecie sejneńskim od XV do XIX wieku // Materiały do dziejów Ziemi Sejneńskiej. — Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1963. S. 86.

[3] Wiśniewski J. Dzieje osadnictwa w powiecie sejneńskim od XV do XIX wieku // Materiały do dziejów Ziemi Sejneńskiej. — Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1963. S. 165.

[4] Chlebowski B. Puńsk // Słownik geograficzny... T. IX. — Warszawa, 1888. S. 302.

[1]

[2]

[3]

[4]