Пары Сэн-Жэрмэн Парыж

Пары Сэн-Жэрмэн
Поўная назва	Paris Saint-Germain Football Club
Заснаваны	12 жніўня 1970
Горад	Парыж, Францыя
Стадыён	Парк-дэ-Прэнс Умяшчальнасьць: 47 929
Прэзыдэнт	Насэр аль-Хэлайфі[d]
Кіраўнік	Qatar Sports Investments[d]
Галоўны трэнэр	Маўрысіё Пачэтына
Чэмпіянат	Ліга 1
· 2020—2021	2 месца
Хатнія колеры Выязныя колеры Трэція колеры
psg.fr​(фр.)​(анг.)

«Пары Сэн-Жэрмэн» (па-француску: Paris Saint-Germain) — францускі футбольны клюб з гораду Парыж. Заснаваны ў 1970 годзе. Васміразовы чэмпіён Францыі (1986, 1994, 2013, 2014, 2015, 2016, 2018, 2019), 12-разовы ўладальнік Кубка Францыі, васьміразовы ўладальнік Кубка францускай лігі і васьміразовы ўладальнік Супэркубка Францыі. Уладальнік Кубка ўладальнікаў кубкаў (1996).

У 1991 годзе клюб быў набыты каналам францускага тэлебачаньня — Canal+, але з прычыны аддзяленьня спартовага падразьдзяленьня, у 2006 годзе «ПСЖ» быў набыты двума інвэстыцыйнымі фондамі: «Калонія Кэпітал» з ЗША, «Батлер Капіталь» з Францыі й амэрыканскім банкам — «Морган Стэнлі». 30 чэрвеня 2009 году «Калонія Капітал» выкупіў частку «Морган Стэнлі» й стаў акцыянэрам, які валодае большай часткай акцыяў.

31 траўня 2011 году фонд «Катар Спорт Інвэстмэнтс» выкупіў 70% акцыяў «ПСЖ». Катарцам прыйшлося паўгоду весьці перамовы аб угодзе, уключаючы атрыманьне ўхваленьня дзейнага прэзыдэнта Францыі.

Гісторыя

Першыя гады

Крыза сталічнага футболу ў Францыі прывяла гарадзкія ўлады й шэраг уплывовых энтузіястаў да думкі аб стварэньні новага футбольнага клюбу ў Парыжы, на зьмену некалі прыстойным камандам «Расінг» і «Стад Франсэ». Лёсавызначальнае рашэньне было прынята 20 траўня 1970 году, і ўжо 12 жніўня таго ж году адбылося зьліцьцё адмыслова створанага клюбу «Парыж» з камандай «Стад Сэн-Жэрмэн» (франц. Stade Saint-Germain) з прыгараду Парыжу. «Стад Сэн-Жэрмэн», які існаваў з 1904 году, у той год выйшаў з трэцяга францускага дывізіёну ў другі. Новы футбольны клюб «Пары Сэн-Жэрмэн» узначалілі Гі Крэсан і П’ер-Эт’ен Гюё. Па выніках сэзону 1970—1971 гадоў «ПСЖ» зь першай жа спробы выйшаў у найвышэйшы дывізіён разам з «Манака» і «Лілем». Аднак справы ў эліце ў «Пары Сэн-Жэрмэн» пайшлі не зусім удала. У сэзоне 1971—1972 гадоў клюб заняў 16 месца, прычым да канца сэзону рушыла ўсьлед фінансавая крыза й зьвязаныя зь ёй рознагалосьсі ў кіраўніцтве, якія прывялі да хуткага падзелу клюбу на «Парыж» і «Пары Сэн-Жэрмэн». Вось толькі «Парыж» застаўся ў найвышэйшым дывізіёне, а «ПСЖ» стаў аматарскай камандай, і быў адпраўлены назад у трэці дывізіён. Ізноў клюб адразу падняўся вышэй, а ў наступным сэзоне 1973—1974 гадоў дайшоў да 1/4 фіналу Кубка Францыі, паралельна выканаўшы асноўную задачу: ПСЖ вярнуўся ў эліту й больш яе ніколі не пакідае. Хоць у далейшым тройчы паўставала сытуацыя пагрозы вылету.

1974—1978

Клюб паступова набіраў магутнасьць. Аднак правальваліся спробы па запрашэньні вядомых футбалістаў. Так Пэле не гарэў жаданьнем гуляць за эўрапейскі клюб, «Барсэлёна» не адпусьціла ў Парыж Ёгана Кройфа, а асабісты фінансавы апэтыт Франца Бэкенбаўэра астудзіў цікавасьць да яго з боку парыскага кіраўніцтва. Пэрыяд запомніўся зьяўленьнем у камандзе шэрагу па-сапраўднаму гістарычных для клюбу гульцоў. У 1974 годзе з «Сэдану» быў набыты альжырэц Мустафа Далеб, які правёў у клюбе наступныя дзесяць гадоў, і такім жа стажам зь ім можа пацягацца толькі выхаванец клюбу Эрык Рэно. З 1975 году на поле зьяўляецца выхаванец клюбу, абаронца Жан-Марк Піляржэ, чый лёс будзе зьвязаны з роднай камандай рэкордныя чатырнацаць гадоў — да 1989 году. Вэтэран «Бэнфікі» партугалец Умбэрту Каэлью правёў у складзе парыжанаў два сэзоны, пакуль яго не зьмяніў у 1977 годзе такі ж вопытны гулец апорнай зоны «Сэнт-Эт’ену» Жан-Мішэль Лярке. Тады ж, у 1977 годзе, з «Рэймсу» быў набыты аргентынскі нападнік Карляс Арманда Б’янкі. Паўфінал Кубка Францыі 1975 году парыжане прайгралі. Нічога больш прыкметнага ў пляне спартовых дасягненьняў зь імі на той момант ня здарылася. Скандал з падвойнымі квіткамі на стадыён сканчаецца пакараньнем у двухгадовую забарону на ўдзел у эўрапейскіх кубкавых турнірах, і вымушанай зьменай уладальніка прэзыдэнцкага крэсла. Даніель Эштэр сышоў у адстаўку, і са студзеня 1978 году «Пары Сэн-Жэрмэн» на цэлых 13 гадоў узначаліў Франсіс Барэльлі.

Дасягненьні

• Чэмпіён Францыі: 8
  • 1956, 1994, 2013, 2014, 2015, 2016, 2018, 2019
• Уладальнікі Кубка Францыі: 12
  • 1982, 1983, 1993, 1995, 1998, 2004, 2006, 2010, 2015, 2016, 2017, 2018
• Уладальнікі Кубка лігі Францыі: 8
  • 1995, 1998, 2008, 2014, 2015, 2016, 2017, 2018
• Уладальнікі Супэркубка Францыі: 9
  • 1995, 1998, 2013, 2014, 2015, 2016, 2017, 2018, 2019
• Уладальнікі Кубка ўладальнікаў кубкаў: 1996
• Уладальнікі Кубка Інтэртота: 2002

Склад

Актуальны на 10 верасьня 2021 году

№ Пазыцыя Імя Год нараджэньня 1 Бр Кейляр Навас 1986 2 Аб Ашраф Гакімі 1998 3 Аб Прэснэль Кімпэмбэ 1995 4 Аб Сэрхіё Рамас 1986 5 Аб Маркіньюс (капітан) 1994 6 ПА Марка Вэрацьці 1992 7 Нап Кіліян Мбапэ 1998 8 ПА Леандра Парэдэс 1994 9 Нап Маўра Ікардзі 1993 10 Нап Нэймар 1992 11 Нап Анхэль Дзі Марыя 1988 12 ПА Рафіньня 1993 14 Аб Хуан Бэрнат 1993 15 ПА Данілу Пэрэйра 1991 16 Бр Сэрхіё Рыка 1993 17 Аб Кален Дагба 1998 18 ПА Джарджыніё Вэйнальдум 1990 20 Аб Левэн Кюрзава 1992

№ Пазыцыя Імя Год нараджэньня 21 ПА Андэр Эрэра 1989 22 Аб Абду Дыяльлё 1996 23 Нап Юліян Драксьлер 1993 24 Аб Тылё Керэр 1996 25 Аб Нуну Мэндыш (ар. Спортынг) 2002 27 ПА Ідрыса Гуе 1989 28 ПА Эрык Эбімбэ 2000 30 Нап Ліянэль Мэсі 1987 31 Аб Эль-Шадэй Бітшыябю 2005 32 Аб Тэдзі Альлё 2002 34 ПА Чаві Сыманс 2003 35 ПА Ісмаэль Гарбі 2004 38 ПА Эдуар Мішу 2003 39 ПА Натан Біцюмазаля 2002 40 Бр Дэніс Франкі 2002 50 Бр Джанлюіджы Данарума 1999 60 Бр Аляксандар Лётэлье 1990

Вонкавыя спасылкі

• Афіцыйны сайт