Пары Сэн-Жэрмэн Парыж

Пары Сэн-Жэрмэн
Поўная назва	Paris Saint-Germain Football Club
Заснаваны	12 жніўня 1970
Горад	Парыж, Францыя
Стадыён	Парк-дэ-Прэнс Умяшчальнасьць: 47 929
Прэзыдэнт	Насэр аль-Хэлайфі[d]
Кіраўнік	Qatar Sports Investments[d]
Галоўны трэнэр	Люіс Энрыке[d]
Чэмпіянат	Ліга 1
· 2024—2025	1 месца
Хатнія колеры Выязныя колеры Трэція колеры
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы psg.fr (фр.)​ (анг.)

«Пары́ Сэн-Жэрмэ́н» (па-француску: Paris Saint-Germain) — францускі футбольны клюб з гораду Парыж. Заснаваны ў 1970 годзе. 13-разовы чэмпіён Францыі, 16-разовы ўладальнік Кубка Францыі, дзевяціразовы ўладальнік Кубка францускай лігі і 13-разовы ўладальнік Супэркубка Францыі. Пераможца Лігі чэмпіёнаў УЭФА (2025), уладальнік Кубка ўладальнікаў кубкаў (1996).

У 1991 годзе клюб быў набыты каналам францускага тэлебачаньня — Canal+, але з прычыны аддзяленьня спартовага падразьдзяленьня, у 2006 годзе «ПСЖ» быў набыты двума інвэстыцыйнымі фондамі: «Калонія Кэпітал» з ЗША, «Батлер Капіталь» з Францыі й амэрыканскім банкам — «Морган Стэнлі». 30 чэрвеня 2009 году «Калонія Капітал» выкупіў частку «Морган Стэнлі» й стаў акцыянэрам, які валодае большай часткай акцыяў.

31 траўня 2011 году фонд «Катар Спорт Інвэстмэнтс» выкупіў 70% акцыяў «ПСЖ». Катарцам прыйшлося паўгоду весьці перамовы аб угодзе, уключаючы атрыманьне ўхваленьня дзейнага прэзыдэнта Францыі.

Гісторыя

Першыя гады

Крыза сталічнага футболу ў Францыі прывяла гарадзкія ўлады й шэраг уплывовых энтузіястаў да думкі аб стварэньні новага футбольнага клюбу ў Парыжы, на зьмену некалі прыстойным камандам «Расінг» і «Стад Франсэ». Лёсавызначальнае рашэньне было прынята 20 траўня 1970 году, і ўжо 12 жніўня таго ж году адбылося зьліцьцё адмыслова створанага клюбу «Парыж» з камандай «Стад Сэн-Жэрмэн» (франц. Stade Saint-Germain) з прыгараду Парыжу. «Стад Сэн-Жэрмэн», які існаваў з 1904 году, у той год выйшаў з трэцяга францускага дывізіёну ў другі. Новы футбольны клюб «Пары Сэн-Жэрмэн» узначалілі Гі Крэсан і П’ер-Эт’ен Гюё. Па выніках сэзону 1970—1971 гадоў «ПСЖ» зь першай жа спробы выйшаў у найвышэйшы дывізіён разам з «Манака» і «Лілем». Аднак справы ў эліце ў «Пары Сэн-Жэрмэн» пайшлі не зусім удала. У сэзоне 1971—1972 гадоў клюб заняў 16 месца, прычым да канца сэзону рушыла ўсьлед фінансавая крыза й зьвязаныя зь ёй рознагалосьсі ў кіраўніцтве, якія прывялі да хуткага падзелу клюбу на «Парыж» і «Пары Сэн-Жэрмэн». Вось толькі «Парыж» застаўся ў найвышэйшым дывізіёне, а «ПСЖ» стаў аматарскай камандай, і быў адпраўлены назад у трэці дывізіён. Ізноў клюб адразу падняўся вышэй, а ў наступным сэзоне 1973—1974 гадоў дайшоў да 1/4 фіналу Кубка Францыі, паралельна выканаўшы асноўную задачу: ПСЖ вярнуўся ў эліту й больш яе ніколі не пакідае. Хоць у далейшым тройчы паўставала сытуацыя пагрозы вылету.

1974—1978

Клюб паступова набіраў магутнасьць. Аднак правальваліся спробы па запрашэньні вядомых футбалістаў. Так Пэле не гарэў жаданьнем гуляць за эўрапейскі клюб, «Барсэлёна» не адпусьціла ў Парыж Ёгана Кройфа, а асабісты фінансавы апэтыт Франца Бэкенбаўэра астудзіў цікавасьць да яго з боку парыскага кіраўніцтва. Пэрыяд запомніўся зьяўленьнем у камандзе шэрагу па-сапраўднаму гістарычных для клюбу гульцоў. У 1974 годзе з «Сэдану» быў набыты альжырэц Мустафа Далеб, які правёў у клюбе наступныя дзесяць гадоў, і такім жа стажам зь ім можа пацягацца толькі выхаванец клюбу Эрык Рэно. З 1975 году на поле зьяўляецца выхаванец клюбу, абаронца Жан-Марк Піляржэ, чый лёс будзе зьвязаны з роднай камандай рэкордныя чатырнацаць гадоў — да 1989 году. Вэтэран «Бэнфікі» партугалец Умбэрту Каэлью правёў у складзе парыжанаў два сэзоны, пакуль яго не зьмяніў у 1977 годзе такі ж вопытны гулец апорнай зоны «Сэнт-Эт’ену» Жан-Мішэль Лярке. Тады ж, у 1977 годзе, з «Рэймсу» быў набыты аргентынскі нападнік Карляс Арманда Б’янкі. Паўфінал Кубка Францыі 1975 году парыжане прайгралі. Нічога больш прыкметнага ў пляне спартовых дасягненьняў зь імі на той момант ня здарылася. Скандал з падвойнымі квіткамі на стадыён сканчаецца пакараньнем у двухгадовую забарону на ўдзел у эўрапейскіх кубкавых турнірах, і вымушанай зьменай уладальніка прэзыдэнцкага крэсла. Даніель Эштэр сышоў у адстаўку, і са студзеня 1978 году «Пары Сэн-Жэрмэн» на цэлых 13 гадоў узначаліў Франсіс Барэльлі.

Дасягненьні

• Чэмпіён Францыі: 13
  • 1956, 1994, 2013, 2014, 2015, 2016, 2018, 2019, 2020, 2022,
  • 2023, 2024, 2025

• Уладальнікі Кубка Францыі: 16
  • 1982, 1983, 1993, 1995, 1998, 2004, 2006, 2010, 2015, 2016,
  • 2017, 2018, 2020, 2021, 2024, 2025

• Уладальнікі Кубка лігі Францыі: 9
  • 1995, 1998, 2008, 2014, 2015, 2016, 2017, 2018, 2020

• Уладальнікі Супэркубка Францыі: 13
  • 1995, 1998, 2013, 2014, 2015, 2016, 2017, 2018, 2019, 2020
  • 2022, 2023, 2024

• Уладальнікі Лігі чэмпіёнаў УЕФА: 1
  • 2025

• Уладальнікі Кубка ўладальнікаў кубкаў:
  • 1996

• Уладальнікі Кубка Інтэртота:
  • 2001

Склад

Актуальны на 15 лютага 2025 году

№ Пазыцыя Імя Год нараджэньня 1 Бр Джанлюіджы Данарума 1999 2 Аб Ашраф Гакімі 1998 3 Аб Прэснэль Кімпэмбэ 1995 5 Аб Маркіньюс (капітан) 1994 7 Нап Хвіча Кварацхелія 2001 8 ПА Фабіян Руіс 1996 9 Нап Гансалу Рамуш 2001 10 Нап Усман Дэмбэле 1997 14 Нап Дэзырэ Дуэ 2005 17 ПА Вітар Фэрэйра 2000 19 Нап Лі Ган-Ін 2001 21 Аб Люкас Эрнандэс 1996

№ Пазыцыя Імя Год нараджэньня 24 ПА Сэні Маюлю 2006 25 Аб Нуну Мэндыш 2002 29 Нап Брадлі Баркаля 2002 33 ПА Варэн Заір-Эмры 2006 35 Аб Лукас Бэралду 2003 39 Бр Мацьвей Сафонаў 1999 42 Аб Ярам Заг 2006 45 Аб Наўфэль аль-Анаш 2006 49 Нап Ібраім Мбай 2008 51 Аб Вільям Пача 2001 80 Бр Арнаў Тэнас 2001 87 ПА Жуан Нэвіш 2004

Вонкавыя спасылкі

• Афіцыйны сайт