Асэр (футбольны клюб)
| Асэр | |||||
 | |||||
| Поўная назва | Association de la Jeunesse Auxerroise | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Заснаваны | 1905 | ||||
| Горад | Асэр, Францыя | ||||
| Стадыён | Стад дэ ля Ль’Абэ-Дэшам Умяшчальнасьць: 24 493 | ||||
| Прэзыдэнт | Гі Катрэ[d] | ||||
| Галоўны трэнэр | |||||
| Чэмпіянат | Ліга 1 | ||||
| · 2024—2025 | 11 месца | ||||
| |||||
 Галерэя здымкаў у ВікісховішчыАфіцыйны сайт | |||||
«Асэ́р» (па-француску: Association de la Jeunesse Auxerroise) — францускі футбольны клюб з гораду Асэру. Заснаваны ў 1905 годзе. Чэмпіён Францыі 1996 году і чатырохразовы ўладальнік Кубка Францыі.
Гісторыя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Клюб «Асэр» быў заснаваны ў 1905 годзе абатам Эрнэстам Абэ Дэшамам. Ад пачатку каманда брала ўдзел у розыгрышы каталіцкай лігі, стаўшы адным зь лідэраў першынства. У 1908 годзе асэрцы нават дасягнулі фіналу каталіцкай лігі, дзе зьведалі сакрушальную паразу зь лікам 8:1. Па заканчэньні Першай сусьветнай вайны клюб страціў сваю базу, але айцец Дэшам набыў некалькі кавалкаў зямлі ўздоўж Ёны, дзе пазьней быў пабудаваны стадыён імя абата Дэшама.
«Асэр» упершыню згуляў у Лізе 1 24 ліпеня 1980 году ў матчы супраць «Бастыі», які ладзіўся ў Тулёне. Асэрцы прагулялі матч зь лікам 2:0. 20 лістапада 1980 году да шыхтаў клюб далучыўся Анджэй Шармах, які атрымаў згоду на пераезд у Францыю ад Польскага футбольнага зьвязу. Ужо праз два дні польскі нападнік у хатнім матчы супраць ліёнскага «Алімпіку» забіў першы з сваіх дзевяноста чатырох галоў у найвышэйшай лізе Францыі. Дэбютны сэзон клюбу ў элітным дывізіёне быў адметны двума падзеямі. Першай зь іх была перамога над «Пары Сэн-Жэрмэн» у Парыжы. Гульня адбылася 13 сьнежня 1980 году, а матч скончыўся зь лікам 2:3 на карысьць гасьцёў. 7 красавіка 1981 году асэрцы ў гасьцявым матчы супраць «Нанту» здабылі перамогу зь лікам 1:0. Адметнасьць палягала ў тым, што нанцкі клюб не прагульваў у хатніх матчах цягам пяці гадоў, давёўшы сэрыю да 92-х гульняў, то бок сэрыя трывала з 15 красавіка 1976 году. Тым ня менш, у першых сэзонах клюб зважаўся адным з аўтсайдэраў.
У сэзоне 1983—1984 гадоў «Асэр» упершыню ўзьняўся на подыюм, заняўшы трэцяе месца. Гулец каманды Патрыс Гаранд стаў найлепшым бамбардзірам чэмпіянату з дваццацьцю адным голам. Празь некалькі тыдняў Гаранд здабыў залаты мэдаль на Алімпіядзе ў Лос-Анджэлесе у складзе алімпійскай зборнай Францыі, а асэрскія футбалісты Жаэль Батс і Жан-Марк Фэрэры ў складзе нацыянальнай зборнай Францыі сталі пераможцамі чэмпіянату Эўропы 1984 году. Каб узмацніцца «Асэр» склаў дамову зь Мішэлем Н’Гомам, які да гэтага абараняў колеры «Пары Сэн-Жэрмэн». Падчас перадсэзонкі нова нападнік забіў пяць галоў у дзесяці гульнях, але перад пачаткам сэзону 12 жніўня 1984 году загінуў у Парыжы у выніку дарожна-транспартнага здарэньня. У сэзоне 1984—1985 гадоў «Асэр» упершыню ў сваёй гісторыі ўзяў удзел у эўракубках, згуляўшы ў Кубку УЭФА. Дэбют у Эўропе быў няўдялым. Гэтак, у першай сустрэчы, якая адбылася ў Лісабоне, «Асэр» атрымаў паразу ад «Спортынгу» зь лікам 2:0. 3 кастрычніка ў матчы ў адказ французы адгулялі два мячы, дзякуючы дублю Шармаха, але ў дадатковым часе партугальцы самі ўлучылі два гады ў браму гаспадароў. Тым ня менш, дзякуючы перамозе «Манака» ў Кубку Францыі, «Асэр» кваліфікаваўся ў Кубак УЕФА і на наступны год.
У міжсэзоньні 1985 году Жаэль Батс перайшоў у «Пары Сэн-Жэрмэн», а каб замяніць гульца «Асэр» склаў кантракт з Бруна Мартыні. У Кубку УЭФА асэрцы згулялі супраць «Міляну». У першым матчы «Асэр» перамог зь лікам 3:1, але ў матчы ў адказ французы атрымалі паразу зь лікам 3:0, што азначыла выбыцьцё «Асэру» з эўракубка. У лізе каманда фінішавала сёмай, а ў айчынным кубку «Асэр» дакрочыў да чвэрцьфіналу. У сэзоне 1986—1987 гадоў клюб заняў чацьвертае месца ды зноў вылецеў у першым раўндзе Кубка УЕФА ў наступным сэзоне, ня здолеўшы пераадоліць супраціў грэцкага «Панатынаікосу». У наступныя сэзоны каманда сканчвала розыгрышы ў першай палове турнірнай табліцы ды даходзіла да апошніх стадыяў Кубка Францыі. У Кубку УЭФА 1989—1990 гадоў «Асэр» нарэшце пераадолеў свой першы раўнд, дакрочыўшы ажно да чвэрцьфіналу, дзе толькі італьянская «Фіярэнтына» спыніла бургундцаў. У тым жа сэзоне французы спыніліся шостымі ў чэмпіянаце. Улетку 1990 году «Асэр» прадаў Базыля Балі, але прыдбалі Энца Шыфа, Алена Роша і Зьбігнева Качмарака. У выніку каманда фінішавала на трэцім месцы пасьля двухтыднёвага лідэрства ў чэмпіянаце.
Дасягненьні
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Чэмпіён Францыі: 1
- 1996
- Уладальнік Кубка Францыі: 4
- 1994, 1996, 2003, 2005
- Уладальнік Кубка Інтэртота: 2
- 1997, 2006
Склад
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Актуальны на 17 верасьня 2025 году
|
|
.svg){kind=small}
