Ліль (футбольны клюб)

	Ліль
Поўная назва	Lille Olympique Sporting Club Lille Metropole
Заснаваны	23 верасьня 1944
Горад	Ліль
Стадыён	П’ер-Маруа; Умяшчальнасьць: 50 186
Прэзыдэнт	Аліўе Летанг[d]
Кіраўнік	Жэрар Лёпэс[d]
Галоўны трэнэр	Бруно Жэнэзьё[d];
Чэмпіянат	Ліга 1
· 2024—2025	5 месца
	Галерэя здымкаў у Вікісховішчы; losc.fr (фр.)

«Ліль» (па-француску: Lille) — францускі футбольны клюб з гораду Лілю. Заснаваны ў 1944 годзе ў выніку зьліцьця двух клюбаў «Алімпік Ліль» і «СК Фіў». Чатырохразовы чэмпіён Францыі (1946, 1954, 2011, 2021), шасьціразовы ўладальнік Кубка Францыі. Поўны назоў клюбу — Lille Olympique Sporting Club Lille Metropole.

«Ліль» і «Рэд Стар» зьяўляюцца адзінымі францускімі клюбамі, якія запар тройчы перамагалі ў розыгрышы Кубка Францыі. У 2011 годзе клюб заваяваў Кубак Францыі й чэмпіёнам краіны^[2]. Самым пасьпяховым пэрыядам «Лілю» былі дзесяцігодзьдзі з 1946—1956 гады, калі камандаў кіравалі Джордж Бэры й Андрэ Шаўва^[3].

«Ліль» мае даўняе суперніцтва з суседзямі клюбам «Лянс», дэрбі паміж гэтымі двума клюбамі завецца Дэрбі-дзю-Нор. Ад 2016 году «Ліль» належыць Жерару Лопесу. У студзені 2002 году Мішэлю Сэйду, францускі бізнэсовец і кінапрадусар набытыў акцыі клюбу, а праз два гады набыў і кантрольны пакет.

Гісторыя

«Ліль» быў створаны 23 верасьня 1944 году ў выніку зьліцьця прафэсійных клюбаў «Алімпік Ліль» і «Фіў». Працэс перамоваў пачаўся ў 1939 годзе, але пасьля няўдалай спробы дамовіцца аб зьліцьці, «Алімпік» аб’яднаўся зь мясцовым клюбам «Iris Club Lillois». Аднак, з-за Другой сусьветнай вайны й адмены прафэсійнага футболу падчас дзеяньня рэжыму Вішы ў Францыі, клюб правёў большую частку гэтага пэрыяду ў аматарскіх лігах. У 1944 годзе клюб «Фіў», нарэшце, пагадзіўся на зьліцьцё. Тым ня менш, частка чальцоў аб’яднаньня, які прадстаўлялі інтарэсы клюбу «Iris Club Lillois» адмовіліся ад зьліцьця, бо ў выніку аб’яднаньне азначала, што клюбу прыйдзецца стаць прафэсіянальным. Рознагалосьсі паміж «Алімпікам» і «Iris Club» прывялі да расколу клюбаў. У выніку, арыгінальны «Алімпік Ліль» аб’яднаўся з клюбам «Фіў». Клюб быў першапачаткова быў названы «Stade Lillois» і гуляў пад гэтай назвай у двух таварыскіх матчах перад сэзонам 1944—1945 гадоў. 10 лістапада 1944 году, пасьля пасяджэньня дырэктараў, клюб зьмяніў сваю назву на клюб «Алімпік Ліль Спортынг Клюб» (франц. Lille Olympique Sporting Club). Такім чынам клюб захаваў назву першапачатковага клюбу «Алімпік», а таксама абрэвіятуру SC, якая мелася ў клюбу «Фіў». Пасьля гэтага былі прыняты хатнія чырвона-белыя колеры, як колеры «Алімпіку», і гасьцявы камплект сіняга колеру, як колеры клюбу «Фіў». Былы прэзыдэнт Люі Эно быў прызначаны першым прэзыдэнтам клюбу.

Пасьля вайны вярнуўся ў «Ліль» і прафэсійны футбол, клюб быўў адразу ўключаны ў Дывізіён 1. Эно запрасіў у клюб ангельца Джорджа Бэры, які ўзначаліў каманду, а таксама былі запрошаны некаторыя былыя гульцы абедзьвюх клюбаў «Фіў» і «Алімпіку», як то Жазэф Жадрэжак, Марсо Самэрлінк, Жуль Біго, Франсуа Бурбот, Жан Барат і Жан Ляшантр. Гульня гэтых футбалістаў прывяла «Ліль» да выхаду каманды ў фінал Кубка Францыі ў 1945 годзе. У фінале «Лілю» супрацьстаяў больш дасьведчаны супраціўнік сталічны клюб «Расінг», у выніку «Ліль» саступіў зь лікам 0:3. У першым сэзоне чэмпіянату Францыі пасьля вайны «Ліль» зьдзівіў многіх, здолеўшы ня толькі перамагчы ў лізе, але й у Кубку Францыі.

Дасягненьні

Чэмпіён Францыі: 4
- 1946, 1954, 2011, 2021
Уладальнік Кубка Францыі: 6
- 1946, 1947, 1948, 1953, 1955, 2011
Уладальнік Супэркубка Францыі: 1
- 2021
Уладальнік Кубка Інтэртота: 1
- 2004

Склад

Актуальны на 17 верасьня 2025 году

№	Пазыцыя	Імя	Год нараджэньня
1	Бр	Бэркэ Эзэр	2000
2	Аб	Айса Мандзі	1991
3	Аб	Натан Нгой	2003
4	Аб	Александру	1999
6	ПА	Набіль Бэнталеб	1994
7	Нап	Матыяс Фэрнандэс-Парда	2005
8	ПА	Этан Мбапэ	2006
9	Нап	Аліўе Жыру	1986
10	ПА	Гакан Гаральдсан	2003
11	Нап	Асамэ Саграўі	2001
12	Аб	Тама Мэнье	1991
14	Нап	Марыюс Брагольм	2004
15	Аб	Рамэн Пэро	1997
16	Бр	Арно Бадар	1998

№	Пазыцыя	Імя	Год нараджэньня
17	ПА	Нгаляель Мюкаю	2004
18	Аб	Шансэль Мбэмба	1988
21	ПА	Бэнжамэн Андрэ (капітан)	1990
22	Аб	Т’ягу Сантуш	2002
24	Аб	Кальвін Вэрдонк	1997
26	ПА	Андрэ Гоміш	1993
27	Нап	Фэлікс Карэя	2001
28	ПА	Юго Рагубэр	2003
29	Нап	Гамза Ігаман	2002
30	Бр	Марк-Арэль Каяр	1994
32	ПА	Аюб Буадзі	2007
33	Нап	Сарыба Даяюн	2007
36	Аб	Усман Турэ	2005
—	Аб	Рафаэл Фэрнандыш	2002